Postlar filtri


Bu Kungaboqar o‘tmishga tegishlidek. Men esa yangi, hozirgi o‘zimni kashf qilmoqchiman


Masalan bu kanalni


Qisman


Men hammasini tashlab ketmoqchiman.


Men esa baʼzida hamma idishlarni yo‘l ustiga tashlab toshliklari yo‘q yerlarga qochib ketgim keladi.


Hayotda balansni saqlash qo‘lingda suv to‘la qopqoqsiz idishlarni avaylab toshliklardan yurib borishga o‘xshaydi. Ozgina ehtiyotsizlik qilsang idishdagi suv to‘kiladi, ozayadi, yo‘q bo‘ladi. Qachondir idishlaringni to‘ldirish uchun omading kelib yo‘lingdan irmoq chiqmaguncha, qo‘llaringda bo‘sh idishlarni yuk qilib ko‘tarib yurishga majbursan. Lekin bunday omad keladimi yo‘qmi?




Yupiterlik Markayeva dan repost
Biz dvd disklarda film tomosha qilib o'sgan oxirgi avlodmiz.

@yupiterlik




Balki qishni emas, qorni sevgandirman... Hali ham kutyapmanku


Sinib ketsam, parchalanib to‘kilsam, kim qo‘llari shilinib siniqlarimni birma bir terib chiqadi?

Oilam)


Odam o‘zidan ham ko‘ra yaqinlari uchun yashashini endi tushundim. Chunki o‘zingni darding dard emas, lekin oilangniki dard. Haqiqiy dard.

O‘zim uchun yashashni o‘ylasam maʼnosiz va quruq tuyuladi. Lekin menga nimadir bo‘lsa yaqinlarim qanday ahvolga tushishini o‘yladim. Ular uchun yaxshi yashashga, ular uchun sog‘lom bo‘lishga, ular uchun baxtli bo‘lishga ahd qildim.


Hamma narsaga bardoshim yetadi, deb o‘ylar ekanman. Lekin yaqinlarimni boshiga ish tushsa parchalanib to‘kilib ketarkanman...

O‘zimdagi g‘am ham quvonch ham unutilarkan.
Hammasini tasavvur qilib ko‘rdim.


Mushuklar tomonidan yaxshi ko‘rilish ham bir sanʼat🙃
Birinchidagi ketib qolgan Maymoqvoyim,
Ikkinchidagi qo‘shnini mushugi,(kelinimiz) uyam mani yaxshi ko‘rib oldimga kelib miyowlaydi, oldiga o‘tirsam tizzamga chiqib olib erkalanadi. Huddi o‘zini egasidek. Yarim egasimanda)

Uchinchidagi esa o‘zimni Plutonim. Anu yaramas onasi yetim tashlagan, hozir tanimaydi.

O‘xshaydia ikkalasigayam)


Men kimnidir tanqid qilishga nima haqqim bor? O‘zim hali qanday yashashni bilmay turib, kimgadir qanday yashashni qanday o‘rgatishim mumkin? O‘z hayotim xatolarga to‘lib ketgan bo‘lsa, qanday qilib boshqalarni xatosini muhokama qilishim mumkin? Bundan nima maʼno?

Odamlar ko‘p yoki oz hato qilishlari bilan qadrlanadimi? Qanday yashashni bilmaganlari uchun qadrsizlanadimi? Insonni inson qilib turgan narsa shu xatolar bo‘lgandan keyin nega ular muhokama qilinishi kerak?


Yuqori natijalar,
Yuqori intilish
Va xotirjam qalb tilayman)


Aytgancha, yangi yilingiz xayrli bo‘lsin) 💙


Video oldindan ko‘rish uchun mavjud emas
Telegram'da ko‘rish


Yana bir men uchun muhim bo‘lgan narsalar bor.

Eng muhimi: sog‘ligim.
Bu yil, Allohga shukur, ko‘zlarim operatsiya bo‘ldi va hozir hech qanday ko‘zoynaksiz, kontakt linzalarsiz yaxshi ko‘raman. Bu hisni his etganimda bilmadim necha yosh edim.
Boshlang‘ich sinfdan yuqori sinfgacha ko‘zoynaklar, keyin esa kontakt linzalar bilan yashashga majbur edim. Qanday qilib odamlar o‘z ko‘zlari bilan yulduzlarni ko‘rishi, o‘zini ko‘zida yoruqlik qanday ko‘rinishi... Shu narsalar qanday his qilinishini tushunmasdim.

(Ahmoqona savol bo‘lsa ham, yoshligimda ko‘zlari yaxshi ko‘radigan odamlar tushlarini tiniqroq ko‘rarmikin, degan savol tug‘ilardi menda. Lekin farqi sezilmadi😁)
Ming shukur, endi kechasi yulduzlarni tomosha qilgim kelsa, kontakt linzalarni qayta taqishim shart emas. Va o‘z ko‘zlarimda yulduzlar chiroyliroq ko‘rinarkan...


Tartibli hayotga tartibsiz mind bilan qanday erishish mumkinligini o‘rganishim kerak

20 ta oxirgi post ko‘rsatilgan.