IZLANUVCHI

​#taqriz_kitob

"Kichkina shahzoda"- Antuan de-Sent Ekzyuperi

Eng muhim narsalarni ko'z bilan ilg'ab bo'lmaydi.

Bolaligimizda bizga doimo uqtirib kelishgan qonunlar, qoidalar, va o'lchamlarga o'rganib qolgach bir kun kelib katta bo'lamiz.
Ichimizda qolib ketgan bolalikning kichik bo'laklarini kattalardan yashiramiz, ular bilan raqamlar va galstuklar haqida gaplashamiz.
Kichikligimizda bizga uqtirilgan tushunchalar sababli g'ayrioddiy qarashlardan qochamiz.

Ammo bir kun keladi-ki, biz ichimizdagi go'dakning yuziga tik qarashimiz, unga hisob topshirishimiz kerak bo'ladi.Bir paytlar unut bo'lgan qarashlarimiz, beg'uborligimizga qayta duch kelamiz va uning savollariga javob izlaymiz.

Unut bo'lgan Gul, Tulkimiz yoki Sayyoramizga yordam berish uchun qilgan kurashlarimiz, g'alati xalq bo'lmish kattalarning qiliqlariga bo'lgan ensamizning qotishini eslaganimizda allaqachonlar kech bo'lgan bo'ladi.

Qo'ng'iroqdek jarangdor eski tovush endi qulog'imizga chalinmaydi, yolg'ondan yo'talgan Gulga qaytib tikilmaymiz, o'rgatib olgan Tulkimizni-da unutamiz, bir paytlar qo'rqmagan ilonimizdan qo'rqamiz, charog'bonga hurmat bildirmaymiz, unut qilamiz, endi barini unutamiz.

Ichimizdagi Kichkina shahzodani unut qilamiz.

Asta sekinlik bilan korchalondek raqamlarni urishtirishni, keksa choldek keraksiz kitoblar yozishni, piyonistadek o'z vijdonimiz oldidagi qarzimizni yopolmay qiynalishni, shuhratparastlik qilishni va keksa qiroldek yo'q dunyoga "egalik" qilishni boshlaymiz. O'zimizcha jiddiy odamga aylanamiz.

Ana shundag g'alati xalqqa aylanamiz.

Ammo uzoqlardagi yulduzlarga tikilganimizda, yoki suv ichganimizda, yoki miriqib, chindan kulganimizda ichimizda yashayotgan Kichkina shahzodani ko'ramiz.
Qayerlardadir u bizni kutadi.

Qachondir unga duch kelamiz. Unga asrashimiz kerak bo'lgan Feruza Gul yoki Tulki haqida gapirib bera olishimiz kerak.

Xo'sh, o'zingizga savol bering, agar ichimizdagi bolakay-Kichkina shahzodaga duch kelib qolsak, uning yuziga tik qaray olamizmi? Uni taniy olamizmi?

Katta ehtimol bilan- yo'q!

Ammo U yashaydi, qaysidir yulduzdan uning miriqib kulgan ovozi eshitilib turadi.
Qaysidir mitti yulduzda uni Guli yashaydi.

Barchangizdan iltimos, doimo, bir kun kelib B-612- asteroiddan tushadigan bolakayni uchratib qolganda, uning ko'zlariga tik qaray olish uchun harakat qiling, uni o'ldirmang.
Unutmang.

​#shaxsiy_fikrim

Oq oqqush zaiflik, poklik va beg‘uborlik belgisi. U zarrin oqligini ifodalab insonning qalbiga, ko‘ngliga nafislik sochadi.

Uni ko‘rsak xuddi yaxshilikning va beg‘uborlikning cho‘qqisini ko‘rgandek bo‘lamiz.

Shu mukammallik emasmikin?

Ammo ko‘lda doim ham oq oqqush suzmaydi-ku?
Unga qarama-qarshi, uning barcha nafosati-yu, beg‘uborligiga zid bo‘lmish, hatto ranglariga qarshi chiqmish qora oqqush ham ko‘l uzra suzib yuradi.
U nafosatni ehtiros bilan, beg‘uborlikni qat’iyati bilan parchalab tashlaydi.


Ko‘lda ham qora oqqush, ham oq oqqush suv bilan hamohang yashaydi.
Ularni ajratishning imkoni yo‘q.

Mukammallik faqat oq oqqushdan iborat emas-ku!?

Biz- ko‘lmiz.
Unda ham oq oqqush ham qora oqqush birdek yashaydi.

Mukammallik o‘zlikning qora tomonlarini-da qabul qilish. Mukammallik imkonsiz. U faqat oqdan iborat bo‘lolmaydi.
Uning qora tomonlari doimo mavjud.

P.s. Aronofskiyning " Black Swan" filmi asosida olingan xulosa.

​#taqriz_kino

Nomi: Atonement ( Poklanish, Gunohni yuvish)
Yil: 2007
Davlat: Buyuk Britaniya 🇬🇧
Rejissyor: Joe Wright

Film yosh qizaloq, uning opasi va sevgan insoni haqida.
Syujetning borishi sekinroq, men uchun esa biroz zerikarli tuyildi. Filmda ikkinchi jahon urushidagi holatlar ham tasvirlangan. Ko‘pchilik filmlarga o‘xshab, oxirgi sahnalar ko‘proq qiziqarli chiqqan.
Filmning eng katta yutug‘i, men uchun, uning tasviri, ayniqsa landshaft va tabiat estetikasi menga juda yoqdi. Filmda nima bo‘layotganini anglashda ham ko‘ra, uning kartinalariga tikilib o‘tirish o‘zgacha zavq beradi.
Saundtrek esa qo‘lda yozadigan mashinkaning chiqillashini eslatadi va tezligi syujet tezligi bilan hamohang.
Umuman olganda, tasvirning juda yuqori baholayman, ammo syujet biroz zerikarli tuyildi. Film g‘oyasi esa achinarli bo‘lganligi uchun ham diqqatimni tortdi, chunki bir vaqtda ikkita o‘lim bilan tugash hammada ham shunday his uyg‘otgan bo‘lardi.
Maslahat beraman.
@izlanuvchi_learner.

​#taqriz_kitob

"Portabello jodugari"- Paulo Koelo

Hayotda ham eng oliy nuqta bo‘ladi. Hamma kabi xato qilsa ham, yuragidan taralayotgan nurni ko‘ra oladigan odamlarning bosh yutug‘i ham aynan shu oliy nuqta bilan bog‘liq. Biz aynan shu narsani qidiryapmiz

Bu safar kitobni o‘qiguvchi sifatida baholamoqchiman, yo‘qsa ba’zi tanqidlarga sabab bo‘lgan bo‘lardi.

Paulo Koeloning Alkimyogari kabi, bu asari ham tasavvur ustiga qurilgan. Diniy tushunchalar, ishoralardan keladigan taqdir bashorati
va qadimiy irim-sirimlar hamon Koeloning uslubi bo‘lib qolgan.

Asar anchagina o‘ylantirib qo‘ydi, hatto biror diniy yoki majusiy tushunchalarga da’vat bor ham deb o‘yladim, ammo Koeloning falsafasida barcha dinlar umumiylashtirilib ma’naviylik tushunchasini o‘rtaga qo‘yishini sezdim. Shu sababli kitobni o‘qish davomidagi diniy va majusiy tushunchalarga unchalik qattiq e’tibor bermaslikni va buni umuminsoniy tushunchalar deb qabul qilishni maslahat beraman.

Asarda muhabbat tushunchasi va parvardigorga bog‘lanish uchun ruh bilan aloqaga kirishish kabilar orqali o‘zlikni tanish, hayotga ma’no kirgizishga undash bor.
Izlashdan to‘xtamaslik, umidni yo‘qotmaslik va voz kechmaslik kabi xarakterlar bosh qahramon ayolda mujassam etilgan.

Yana bir asosiy g‘oya- o‘zgacha bo‘lish. Jamiyat aytganlari va ularning normalariga har doim ham yurmaslik va o‘zgacha bo‘lish, yangilik yaratishga ilhom beruvchi bu asar, qanchalik ko‘zingizni ochmasin, so‘ngida noto‘g‘ri talqinda va tayyor bo‘lmagan insonlarga o‘zgachalikni va o‘zlikni ochish ko‘plab tushunmovchiliklarga sabab bo‘lishini ko‘rsatgan.

Yozilish uslubiga baribir biroz to‘xtalaman, maqtaganga yarasha tanqid ham qilaman.
Yozish uslubi men uchun juda noyob, chunki asar bir kishi tomonidan emas, bosh qahramonning yaqinlari va do‘stlari tomonidan hikoya qilinadi. Tilsim bo‘lgan bosh qahramonga har xil ko‘zlar tomonidan qarashni boshlaysiz.
Ammo so‘zlar biroz tushunarsiz va murakkab, syujetning borishi sekinroq bo‘lishi-ku mayli, ammo dialoglarda aytilayotgan fikrlar biroz bo‘rttirma bezakli va quruq ilhom beradi ba’zida.

Umuman olganda g‘oya biroz ko‘proq yoqdi, ammo asar sifatiga unchalik katta baho bermayman.
G‘oya uchun o‘qish va bosh qahramonning harakatlari ustida bosh qotirishni maslahat beraman.
@izlanuvchi_learner

​#yoziqlar
Yilning birinchi tongini hech qachon kutib olmaganman. Tunning ancha qismini oyoqda o‘tkazib keyin uxlashga yotaman odatda. Bu safar ham shunday bo‘ldi.
Tongning boshni og‘rituvchi xira yorug‘ida uyg‘onib ketdim. Meni oldinga yurishga juda kichik his undaydi. Umuman olganda ichimdagi bor hamma yomonliklar meni uxlashga va harakatsizlikka boshlayapti. Zo‘rg‘a ko‘zimni ochaman, va timirskilanib telefonimni izlayman. Topdim shekilli.
Buncha yorug‘i baland. Xabar kelibdi.

Men bugun erkinlikni tuydim, yetuklikni tuydim, iliqlikni tuydim, suyishning asil shaklini payqadim, yoqimli umidsizlikning mohiyatiga yetdim, masofalar endi mavjud emasligini tushundim. Endi ozodlik ham kerakmas, yetuk bo‘lish ham muhim emas, endi suyishim uchun jisming ham kerak emas, endi umid zarurat emas, endi cheksizlik fikr-u zikrimni band etmaydi, endi o‘zim ham, o‘zligim ham juda ahamiyatli emas. Men ozod ham, bandi ham, isyonkor ham, itoatkor ham, oshiq ham, mashuq ham, qul ham, quldor ham emasman. Men hech kim emasman. Endi kimdir bo‘lish ham ahamiyatli emas...
©Adhamova

Soniyaga erkni his etdim. Soniyaga hayotga tortildim va izlash istagini tuydim. Nomimning izlashdan kelib chiqqanini esimga tushirdi.

Shunchalar umidsizlikka moyilman-ki, asti qo‘yavermaysiz.
Oldinga yurishga meni hech nima majburlamas edi.

Ammo shu xabardan keyin ham otilay degan boshim meni baribir uyquga eltdi.

Mening yo‘lim erkni izlash emasmikan?
Mening maqsadim shu hislarni tuyish emasmikan?
O‘zimga, o‘zligimga qiziqishni to‘xtatib faqat oldinga yurishmaskin?
Shunchaki hech kim bo‘lishga majbur bo‘lmaslikning badali qancha ekan?

G‘ira-shira tush ko‘ribman. Tushimda shu hisning ta’mini izlab chiqqanim esimda. Ta’mni totib ko‘ribman ham. Ammo uni eslolmayman.

Judayam sovuq va notanishlik ammo xotirjamlik bilan uyg‘onib ketdim.

Meni endi yurishga majburlaydigan narsa topildi. Nega endi shu his ortidan yugirmayin?

Endi yillarimning boshi menga hech nimani anglatmaydi.
Shu his ketidan yuguraman. Chopaman. Izlayman. Mening yo‘lim shu.
Shu his uchun o‘laman.
Chunki erkka yetib kelgan joyimda mening umrim tugaydi.

O‘rnimdan turish vaqti keldi.
Issiq choy damlayman. Kunim endi boshlandi. Yo‘lim endi boshlandi.
Mayli hatto o‘zimni aldagan bo‘lsam-da.
Muhimi shu hisni tuyayin!