#СОЯ
#МУАЛЛИФ_АЙДИН
#N_71
-- Алия...
Ниҳоят, дудоқларим озодликка эришганда, Азизни овози қулоғим остида янгради. -- Алия, севгилим.
Биринчи маротаба юрагимни жўмбишга келтириб, севгани эканлигимни айтаябдию, пиқ этиб кулиб юборди. -- Ҳой қиз. Ҳеч бўлмаса киприк қоқиб тур. Сенга нимадир бўлдимикан деб қўрқиб кетаябман. Кейин, бўса олаётганда кўзлар юмилиши керак.
Шундай вазиятда ҳам ҳазил қиладими, телба.
-- Тажриба каттами, дейман?.
Ҳафа бўлдим, мазах қилгани учун. Ахир, мен ҳаяжондан қотиб қолдимку.
-- Рашқчи севгилим, ўзимни. Сен фақат мени ёнимда шерга айланасана?
Мен ҳудди, ёш боладек, икки яноғимдан чимчиб олди.
-- Ажаб, бўпти. Ёқмаса, катта кўча.
Мени қисман озод қилгани учун, шартта ўрнимдан туриб, қочиб қолмоқчи эдим. Аммо, у тезда мени бағрига тортиб қучиб олди. Юзимда уни нафасини ҳис қилиб, ҳаяжонландим, яна. Унинг қайноқ нафаси, яноқларимни эркалаётгандек гўё. Юрагим қинидан чиққудек ўраябди.
-- Энди ҳам мендан қоча оламан деб, ўйлаябсанми?... Сени севаман, Алиям. Сен ҳаётимни энг гўзал мўъжизасисан... Сен ҳам мени севасан тўғрими? Севасана?...
Ҳам ёқимли севги изҳори, ҳам унинг тинмай эркалашлари, танамни куйдираётган қўллар остида, қандай "Севаман" деб йўборганимни, ўзим ҳам сезмай қолдим. Лекин, бу сафар Азиз мени мазах қилмади. Фақат, ётоқ томон, кўзларимдан кўз узмай, олиб борганда,
-- Кўзойнагинг ҳалал берадими, ёки йўқ жуда қизиқар эдим.
Деганини, инобатга олмаса. Лекин, бунга жавоб берадиган аҳволда эмас эдим. Жимликни авзал кўрдим.
*
Орадан икки ой утиб ҳомладор эканлигим маълум бўлди. Бу ҳуш хабарни, Азизга айтганимда ҳурсанд бўлганидан, ақлдан озиб қолмаганига шукур қиламан. Ва у шу кундан бошлаб,
-- Биз фақат онам иккимиз бўлганмиз. Кичик оила эдик. Мени фарзандларим кўп бўлади.
Дейдиган, одат чиқарди.
Ҳақиқий севги тўйдан кейин бўлади, деган гап эшитган эдим, қачондир. Аммо, бунчалик рост бўлишини кутмаган эдим. Никоҳ муқаддаслигига тўлақонли амин бўлдим, севган инсонимга қараб.
Асал ҳам анча ўзига келиб қолди. Эски ҳолатига қайтди, дея олмайман. У анчайин меҳрибон бўлиб қолган эди. Бошида, менга умуман гапирмади. Кейин ҳомладор эканлигимни эшитиб, уни асрашим, авайлашим керак эканлигимни, урушиб-урушиб тушунтириб ўтди. Энг қизиғи эса, қизли бўлиб, қизимни чиройини ҳамма Асалга ўхшатганда бўлди. Қайсидир маънода, қизалоғим менга йиллар мобайнида йўқотган опамни, онамни қайтиб берган эди.
Асал, Шоҳруҳ билан ажрашгач, ўз ишига қайтди. Балки, хатолар қилгандир, ким хато қилмайди дейсиз? Мен улар ҳам кун келиб, ўз бахтини топишига ишонаман. Ҳудди менга ўхшаб...
Акажоним билан дугонам бўлса, турмуш қургандан сўнг, кундузи жанжаллар ташкил қилиб, кечка ярашиб оладиган оилага айланди. Бир сўз билан айтганда, ўз қоидаларига риоя қилдирмоқчи бўлган Акром акам, ўзи Заҳрони қоидаларига таслим бўлар эди. Энг, асосийси узукка кўз қўйгандек жуфтлик бўлишган эди, улар.
Менинг ҳикоям шу ерда тугайди десам, хато бўлади. Чунки, ҳаёт олдинда ва биз унда бор эканмиз. Ҳикоямиз тугамайди.
Эътиборингиз учун tashakkur.❤️
Тамом.