📖 Ибратли ҳикоялар 📖

🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀

Ажрашишган икки севишганлар бир кун кўчада қайсидир боғда учрашиб қолишибди. Қиз тўсатдан йигитни бағрига ўзини отиб
:Аллоҳдан сўраганим ижобат бўлди . С-изни соғинди---мм дея йигитни қўлида ҳушидан айрилибди қиз. Йигит довдираб қолган устига устак шок ҳолатида эди. Атрофдаги одамлар бу холатни кўриб дарров тез ёрдам чақиртириб машина орқали қиз ва йигитни олиб кетишди.
:Нима бўлди духтир дея сўради йигит духтирдан.
:Аниқ ташхисни борганда аниқлаймиз. Тахминим бўйича қиз юрак етишмовчиликдан қийналаяпти дея жавоб берди Духтир

Кейин йигит нима учун рад этилганини ва барча кўнгил Хираликларни англаб етган йигит "ДОД" солиб йиғлай бошлади

Юраги музга айланишга улгурмай туриб, юраги эрий бошлади.
Йўлда кетаркан қиз реакция бериб қолди ва жони узилди.
:Қиз оламдан ўтди деди Духтир қизни текшириб бўлгач. Йигитни тўк ургандек бўлиб қолди

Қизни жонсиз танасига бор кучи билан ёпишиб олдида махкам бағрига босиб тинмай "МЕНДЕК АХМОҚНИ КЕЧИР ---- КЕЧИР" дея йиғларди.
Орадан кун ой ва йиллар ўтди лекин йигитни севгиси жуда хам кучли экан.

Қизни унута олмади ва эски хотиралари хам бунга йўл қўймасди гўё.
Йигит бир ўзи уйланмай яшайга қарор қилди, бора - бора қизни арвоҳини кўрадиган ва у билан гаплашадиган бўлиб қолди

Бу ахволидан қўрққан ота онаси мажбур ўғлини жинни хонага ётқизишди.
Бироқ яна анча вақтлардан сўнг нима бўлдию йигит ўз жонига қасд қилди ва жасади жинни хонада қолиб кетди.
Анча йиллардан сўнг жасадни топишгач уни севгилиси ёнига кўмишди
Тамом
Муаллиф: Азимнур...
‼️ ЭСЛAТМA ‼️: Муаллиф рухсатисиз ижро қилинмасин,❌ ва тарқатилмасин!! 🚫
Бировни мехнатини ўзлаштирманг ❗️ Aллоҳдан қўрқинг ☝️☝️.
@ibratli_xikoyalaruz

"ХАВСИЗЛИК ВА ТИНЧЛИК УЧУН КУРАШМОҚ КЕРАК" -- деган асарни каналга чиқишига қаршилар бор экан. Сабаби нимада деб ўйлайсиз каментда ёки личкамда жавобларизни ёзишингизни сўрардим.

Давоми

Тушларига дахшатли қамоқхона, фарзанди билан ўрталарига тушадиган айрилиқ, қотил ва гиёхфуруш махбуса хотинларнинг тунлари азоблаб чиқишлари кирар, алахсираб чиқарди. Лайло Самарқандда туғилди, оддий оилада униб-усди. Бухоро ва Тошкентга автобусда саёхатга борганлари,
атроф-жавонибдаги тоғларга дам олишга чиққанлари хисобга олинмаса, чорак асрлик хаёти шахарда кечди.
Талабалик чоғлари хам она шахридаги банк коллежида
ўтгач, уқишнинг сўнгги кунларида эшигини совчилар қоқди.
— Холангнинг микро Раёндаги дугонасининг уғли,
- деди онаси бўлажак куёв хақида, — ичмас, чекмас
экан, мактабни тамом қилгандан бери савдода эмиш, Сангзордаги қурилиш дўконларида сотувчи. Холангнинг айтишича, жуда уддабуррон эмиш. Тўйни ўтказиб олсам, пул тўплаб, дўкон очаман, савдонинг хамма сирини
ўргандим, дебди. Отанг хам сени ўша йигитга бермоқчи,
йигит билан бир гаплаш, ўйлаб кўр, хўпми?
— Кўнглимга ёқмаса-чи, ая?
— Кўнгилга кимлар ёқиб, кимлар ёқмайди, қизим.
Мухими, ақлингни ишлатишинг!
Икки ёш темирюл шохбекати кўчасидаги ъЪБинафша” ресторанида учрашдилар. Бахорнинг серкуёш куни, душанба эди. Бўлажак куёвтура дераза олдидаги столни
буюртма берган экан, Лайло купрок кўчага термилиб
ўтирди. Рупарасидаги йигит ичмайдиган, чекмайдиган,
топармон йигит булса бордир, аммо кунглига сигмади,
айникса, бир умрлик хамрохи булишини уйлаб,
сездирмасдан ух тортди...
— Нима ичасиз? — суради стюардесса.
Лайлонинг хаёли пароканда булди. Самолёт хаво
уммонида бир текис сузиб борарди. Кимлардир сухбат
курмокда, кимлардир ухламокда. Болалар кийкириги,
гингшигани эшитилади. Лайло углига шарбат ичирди,
узи хам хуплади...
Турт йил деганда оиласи бузилди. Мана энди хаёт ва дунё магзига тушунмайдиган уч яшар утилчаси
билан Европа остонасидаги шахарга — олис Истанбулга
учиб бормокда. Хемиша cоФ-саломат буламан, хамиша
углимнинг ёнидаман, деб уйлаяпти. “Агар менга бир
кор-хол булса, норасида боламнинг чет элда холи нима
кечади?” деган саволни кунглидан бир бора утказмади
хам. ёкда — Туркияда мактабдош таниши Диля кутиб
олмокди. Бегона юрт, бегона одамлар орасида битта уша
жувон, асл исми Дилдора булган хизматкорни танийди,
холос. Ха, мактаб давридаги олифта, магрур к;из бугун"
турк хонадонларидан бирида уй ишларини бажарувчи.
хизматкор. Телефонда айтишича, Истанбулда бир ойда
минг доллар ишлаш мумкин экан. Масалан, касалларга,
кдрияларга кдровчилар ойига олти юз доллар хак;
олармиш. Ошпазларга, уйни супуриб-сидирувчиларга
Хам ушанчадан хизмат хак,и туланармиш. Агар хизматкор
бирюла икки ёки уч ишни бажарса, яъни хам овк;ат
пиширса, хам уйни тозаласа, бир ойда хаттоки минг
доллардан зиёд пул ишлаши мумкин экан. Иш
топиш хам муаммб эмасмиш. Истанбулда хориждан
кёлганларни^иш билан таъминловчи фирмалар бор экан.
Алалхусус, Узбекистондан борган эркак-аёллар узбек
фирмаларига учрашади, кдрабсизки, таклиф этилган
бир неча ишдан узига муносибини танлаб олиб, ишни
бошлаб юборишади.
— Углингни онангга ташлаб кел, — деди Диля
к;унгирок;лашганида к;атъий охангда. — Ёш бола
билан бу ёк,да ишлаб буладими?! Харажатларингни,
хавотирларингни айтмайсанми! Жуда согинсанг, хар
Йили уйингга бориб-келасан. Укдингми?
— Укдим, — дея Лайло гушакни куксига бемажол босди.
Углидан айрилишни тасаввур этолмасди. Эрининг
онаси уриш-жанжалларнинг бирида: “Неварамни
суд орк;али Узимизда олиб коламиз, кучли юрист,
топганман”, деганида Лайлонинг кузларидан ут чак;наб
кетган эди. Боласидан тириклайин жудо буладими?
Ундан кўа ўзини ўлдиргани маъқул.
Давоми бор
@ibratli_xikoyalaruz

Безовта_руҳ

(95-қисм)
Раҳбар холанинг қалбидан оғир ҳасрат тоши кўчди. Тавофга қўл урар экан, ич-ичида кучли йиғи бостириб келаверди:
"Тавба-тазарру қилиб, ёмон бошимни даргоҳингга ургани келдим. Илоҳим жуфтим Азимжонни, ўғлим Қосимжонни, келинимни, набирам, ўтиб кетган ота-онаму бошқа яқинларимнинг гуноҳидан ўтгин, шу қаторда бу дунёдан эрта кетган Ҳасанбойнинг ҳам. Қиёматда аввало ўз даргоҳингда туришдан қолаверса, ўша Хасанбой билан юз кўришишдан қўрқаман. Ўзинг унинг руҳига ҳам ҳаловат насиб эт!"
Ҳар кимнинг бу даргоҳга атаб қалбига тугиб келган яхши дуолари бўлади. Шу қаторда Хосият ҳам онаси ва опаси ҳаққига дуолар атади. Унинг тилидан "алҳамдулиллаҳ" тушмайдиган калима бўлиб қолганди. Тавоф пайтида ёнида худди ўзидек ибодат қилаётган ёрига йиғи аралаш жилмайиб қаради:
-Сизга бир гап айтмоқчиман.
Лаблари пичирлаб, кўзларини юмиб- ибодат қилаётган Қудрат айни дамда Хосиятнинг кўзларига жуда нурли бўлиб кўринаётган, шу инсонни бир пайтлар умуман бошқача тасаввур этиб яшаганига мана энди ҳозир ўзи умуман ишонолмаётган эди. Хосият бир пайтлар Қудрат ҳақида мутлақо ёмон тасаввурларга эга эди. Уни- енгил табиатли- бир куйдирги эр бўлади деб ўйлаганди. Мана кутмаганидек бўлиб чиқди.
Қудрат кафтини тавофдан узмай туриб, Хосиятга сал қош чимириброқ қаради:
"Аёли бундай ҳос пайтда нима демоқчи ўзи?!"
-Ҳўш..
Хосият эрининг бу жиддий нигоҳларидан кўз узиб, муборак Байтга бош кўтариб қаради, улуғвор ва ўзидан ҳам ғойибона ҳайбати қалбларга соя солиб турган бу маҳобатли бинога кўз ташлаб оларкан, ҳозирги айтадиган сўзларига ўзича бир тараддуд кўрди. Бу янгиликни шу ерда билдиришни у маъқул кўрганди, бироз сукут қилди сўнг эрига эшитарли қилиб пичирлади:
- Яна ота бўладиганга ўхшаб турибсиз! Аллоҳим ўзига суюкли бандаларидан бири қилсин!
Қудрат яна аввалгидек бироз жим бўлиб қолди. Кейин лабларига табассум югуриб, Хосиятга қаради.
Унинг янада яшнаб, порлаб кетганини кўриб- Хосиятнинг ичига ҳам севинчи сиғмай кетди, аста кўзларини юмиб, пичирлади:
"алҳамдуллиллаҳ"...
Қулоғи остида Қудратнинг ҳам сокин овози эшитилди:
"Алҳамдулиллаҳ... "

Оҳирги Мино водийсида ўтган кунни айтмаса-ҳаж ибодатлари бу оила учун деярли кўнгилли ўтаётганди. Шу куни Шуҳрат аканинг улар билан зиёратга биргаликда келганликлари жуда яхши иш бўлганини ҳамма ич-ичидан ҳис қилди. Шайтонга тош отиш пайтида одам кўплиги сабабли- ғалати талотўп юзага келди. Атроф қий-чувга, бетартибликка тўлиб кетганди. Шуҳрат ака гавдаси билан ўз оиласини тўсиб турар, Қудрат эса аёлларни орқароққа олиб кетишга бир амаллаб улгуриб қолганди.
Аввал боши у ҳам довдираб қолди: аммаси касал, бувиси аравачада, Хосият эса эндигина юкли бўлган...
Яхши-ки, ҳеч бирига азият етмади.
Бироздан сўнг тартиб ўрнатилгач билинди-ки, жуда кўп одам ярадор бўлибди, улар орасида ўлганлар ҳам жуда кўпчиликни ташкил қиларди.
Раҳбар хола кўз олдидан олиб ўтиб кетилаётган- замбилдаги мурдаларга қараркан, ранги бўздек оқариб кетганди. Шундан кейин ҳам анча пайтгача кампир ўзига келолмади.
Шуҳрат акага ҳам бу қаттиқ таъсир қилган, тартибни суядиган одам бўлгани учун- бошвоғини йўқотиб қўйган бу оломонга қараб, асабий бош чайқаб ўтирарди.
Ибодатлар ўз ниҳоясига етиб, қайтадиган пайтлари бўлди. Бу муборак заминдан одамнинг сираям кетгиси келмай қоларкан, сакинат жоъ бўлган ҳузурни, енгил руҳий парвозларни ортга қайтмасидан одам соғина бошларкан. Дилбар ортига қарар-қарай юрарди. Раҳбар хола эса яна тинимсиз кўз ёшлар тўкарди.
Қудрат эса Хосиятнинг елкалари оша пичирлади:
-Биз ҳали яна келамиз а?!
Хосият унга ўгирилиб мамнун жилмайди. Шуҳрат аканинг пинжига яқин юрган Дилбарнинг бориб қўлларидан тутаркан, бу ибодатни унга раво кўрган бу аёлга чин кўнгилдан ташаккурлар айтди.
-Сизга жуда узоқ умр сўрадим, ҳали Азаматжонга биргалашиб келин қидирамиз, Лобархонни яхши жойга узатамиз, ҳали кўп набираларингиз бўлади!

(Давоми бор)

Севгимни рад этиб... 5-қисм
Муаллиф: Азимнур

Уйни тагида тик турарканман, деразадан кимдир пойлаганини сездим. Сал кейинроқ эса Ширина зинадан пастга тушиб келар, юрагим гурссилаб урар, ҳаяжондан бутун танам титрарди.
: Ассалому алайкум дея ширали овозда аста секин кела бошлади Ширина. Ундаги ҳаяжонни сезардим.
: Валайкум ассалом яхши қиз, қандайсиз яхшимсиз?
: Яхши раҳмат яхши юрибсизми?
: Яхши юрибмизку. Ха айтганча хатда нималар дегандинг нималар бўлди? Дея сўрардим Ширинадан. Ширина эса секин жилмайиб қўйдида
: Бўлди энди мен кетдим хозирча хайр дея уйига югуриб чиқиб кетди. Ич ичимдан жуда хам хурсанд бўлгандим. Бу бўлаётган воқеаларни тезлашганию хозиргина бўлиб ўтган кичик сухбатлар олам олам ичимга қувонч олиб келарди.
Айтишингиз мумкин "буни аввал қилиш керак" деб. Тўғри шунасиз деб ўйлайман, чунки тўғридан тўғри отаси билан гаплашганимда хамма ишлар тескари кетар, асрамоқчи бўлган гулимни хазон қилиб қўйишим хеч қандай гап эмасди. Онам айтганларидек, "хаммасини Аллоҳга қўйиб бер" деган гапига амал қилгандим Аллоҳга шукурки мана ниятимга етмоқдаман. Шундай хаёллар билан турарканман отам ва онам орқасидан эса адашмасам Ширинани отаси чиқиб келарди.
: Ассалому алайкум дерканман у киши билан қўл бериб сўрашарканмиз кўзимга ўткир нигоҳ қадаб туриб, қўлимни сиқаркан
: Валайкум ассалом қалайсан ўғил бола! Деди
: Яхши раҳмат ўзиз яхшимисиз?
: Яхшику. Сен бола менга биринчи кўришдаёқ ёқиб тушдинг дея елкамга қўли билан бир икки марта қоқиб қўйди ва яна озроқ гаплашдик. Менга хам у кишини характери жуда хам ёқиб тушди. Мен ўйлагандек ўта жиддий ва жахлдор одам эмас экан. Хазилкаш, самимий инсон экан.
Хуллас уйга қайтиб кетарканман тўйдан гап оча олмасдим. Ичим қизиб кетар
:Ха Мурод нима бўлди дея отам бир лабини четини кўтариб жилмаяркан - онаси боламиз нимадир бўлди шекилли деб қўшиб қўйди.
: Боламиз тўй нима бўлди ота онаси розимикан деб сўрамоқчи деди онам. Ха онам анчагина сезгир эди.
: Хуллас жавобларини бу сафар айтаркан. Қизи бунга нима деркан шуни билмоқчилар деди отам ишонч билан. Мен эса қизни нима дейишини олдиндан билардим, ич ичимдан жуда хурсанд бўлдим ва секин жилмайиб қўйдим.
* * *
:Дадаси нима бўлди йигит билан гаплашдингизми? Дея сўради Нигина опа.
:Хозирча менга маъқул қизингдан сўра нима деркан дея жавоб берди Ширинани отаси. Кейинроқ эса Нигина опа қизи билан анча сухбатлашишди, тушундики қизни кўнгли бор ва орадан бир кун ўтиб қуда тарафга розиликларини беришга қарор қилишди.
* * *
Хамма нарсалар хал бўлди Ширина билан тўйимиз бўлди бу ёқдан эса режалаштирган ишларим хал бўлди. Тўрт кундан сўнг Америкага кетадиган бўлдим.
Эски хотираларимни яна бир бор ёд олиш мақсадида Афтобусга чиқдим. Яни ўша "15" йўналишдагисига чиқарканман одамларни зимдан кузатиб туриб, хар хил ўйларга берилдим. Ширина билан танишган пайтларимизни эслаб шунақа мазза қилардим, ичимда қуёш порламоқда эди. Юзимдаги таббасумни эса гўё чеки йўқ эди.
Шу тўрт кун мобайнида суюклигим билан кўпроқ учрашиб юришга, дилдан сухбат қуришга интилардим.
Ана мана дегунча вақт соатим тугаб, кетишга тайёргарлик кўра бошладим. Ширина ва ота онам билан вакзалда хайрлашиб ўз манзилим ва келажагим сари интилдим, ва қадам қўймоқда эдим.

Давоми бор
‼️ ЭСЛAТМA ‼️: Муаллиф рухсатисиз ижро қилинмасин,❌ ва тарқатилмасин!! 🚫
Бировни мехнатини ўзлаштирманг ❗️ Aллоҳдан қўрқинг ☝️☝️.

Безовта_руҳ.
(94-қисм)
Дард аслида яхши бир чопардир. Тез келади-ю, тезда ҳабарини тутқазиб, хукмдордан қулларини боҳабар этади!
Дилбар шу ўтган кунларида шифтнинг ҳар қаричини ёд олиб бўлди. Унда қадалган жимжимадор-биллур қандил ҳақида ҳам узоқ тафаккур қилиб ётди. Бутун бир оламни иш столи деб олсак, Аллоҳ таоло бугун Дилбар учун шу иш столидаги ҳамма нарсани сидириб ташлагандек бўлди-ю, ҳикмат қидириши учун саноқли нарсаларнигина қолдиргандек эди. Шу қандил бутун уйни ёритиб туради. Унга қараб ётган кўзларни ҳира торттиради, ерга боққанларга эса гиламнинг минг бир нақшу жилвасини томошо эттиртиради...
Олти ойлик кўрикдан кейин докторлар уни қизғин табриклашди, такрорий жарроҳлик амалиёти ўтказилмайдиган бўлди. Дилбар энди батамом ўзгарган, уйига қайтган: яна оиласи даврасида мамнун жилмайганча ўтирарди.
Секин аста намоз китоблардан ўқиб юриб- ибодатини бошлади. Ўн кун ўтқазиб, ойисиникига борса-у ерда ҳам чиройли янгилик уни кутиб турган экан. Ваниҳоят Қудрат ҳам намоз ўқишни бошлабди.
-Ишингда шароитинг борми?!
Бу пайтга келиб, жиянининг лавозими анча тош босиб қолгани учун-Дилбарнинг ундан шароитини сўраши бежизга эмасди.
-Эшикни қулфлаб ўқиб оляпман ҳозирча, ҳали раҳбарият сезиб улгурмади- дея кулди жияни унга қараб.
Албатта бу Хосият учун ҳам жуда қувончли янгилик эди.
Дилбарнинг оилавий Ҳажга бориш ҳақидаги аризаси қондирилмагач, у туну-кун намозларида буни тинимсиз сўрай бошлади. Иттифоқо, бир куни Шуҳрат аканинг уйқуси қочиб, ётоқхонадан чиқди-ю, жойнамоз устида мук тушган хотинини кўриб, ҳуши бошидан учгандек бўлди: ярим кечаси, саккиз ой олдин оғир жарроҳликни бошдан ўтказган аёли йўлакда шунақа думалаб ётса-киши нима ҳаёлга бориши мумкин?! Қўрқиб кетди, елкасидан даст кўтариб тургазаркан, аёлининг тунги намозини бузиб қўйганини тушуниб, ҳижолат тортди.
-Сен-касалсан! Мумкинми шу сенга?!
Дилбар анча пайт жим ўтирди ва шу кеча эрига юрагидаги ҳамма гапларни очиб сочди. Шуҳрат аканинг тунчироқ ёруғида хотинининг гапларидан беҳад таъсирлангани сезилиб турар, у ҳам айни чоғда ўзи ҳақида ўйлаётган эди.
Эри ишга аралашди-ю, иш тезлашди.Шунда ҳам шифокорлар анча Дилбарнинг кетишига қаршилик кўрсатишди.
-Ўзим ҳам бораман, хотинимни қўлимда кўтариб бўлса-да, ниятини ушалтираман- деди шундан кейин Шуҳрат ака қатъий оҳангда.
Янги 2007 йил яқинлашиб келмоқда эди. Декабрнинг оҳирги саналарида бу икки ханадонда ҳаж ибодатига кетишлик учун тараддуд бошланиб кетди.
Хосият болаларини Анисага ташламоқчи эди, Қувасойдан Ҳуррият опаси келиб ўзи қараб турадиган бўлди. Қудрат ишидан таътилга чиқди. Беш киши ҳамма билан ҳайр ҳўшлашиб, бу муборак сафарга йўлга чиққанида янги йилга саноқли кунлар қолганди. Узоқ муддатли учоқда учиш Раҳбар бувини ҳам, Дилбар опани ҳам бирдек толиқтирди. Айниқса кўтарилиш ва қўниш пайтида ҳар иккисидан боҳабар бўлиб туриш талаб этиларди. Дилбар опа тинмай лабида "шукрона" келтирар, Раҳбар буви эса ҳайитлик олган болакайдек жудаям ҳурсанд жилмайиб ўтирарди. Улар ичида биргина Хосият бир ички юзага келиши мумкин бўлган ноқулайчиликдан ўйланар, ҳаж ибодатларимга, муборак байтни тавоф қилишимга бу тўсиқ бўлмасайди деган ҳавотири ҳам йўқ эмасди. Муборак бу заминга оёқ қўйиб-сезгани шу бўлди-ки, Аллоҳ унинг раҳмига яна бир вужудни жойлабди. Шу зайлда ички бир қувонч ҳам унинг қувончлари жамланмасига қўшилганидан у жуда баҳтиёр эди!
Мубарок замин, илк эҳром кийилган лаҳзалардан бошлаб, Хосият ўзини оқ кабутарга айланиб қолгандек енгил ҳис қила бошлади. Раҳбар хола аравачасида эри Қудратнинг етовида, Дилбар опани эса турмуш ўртоқлари одамлардан пана қилгандек авайлаб борарди. Хосият рўпарасидан чиққан улуғвор бинога қараб, тинмай йиғлай бошлади. Айни дамда Дилбар опанинг ҳам кўзларида ёш айланар, ёнларидаги забардаст тоғдек турган жуфти Шуҳрат ака ҳам ҳайратга тўла нигоҳлари билан ўша томонга тикилиб қолганди. Бу байтга дунёнинг минг бурчагидан мусулмонлар оқиб келади. Ҳамма ўз руҳига ҳаловат илиниб, бу жойга шошади.
(Давоми бор)