“Xotiralardagi eng yomoni ogʻriq emas, yolgʻizlik edi”Lois Louri – The GiverShunday kitoblar boʻladiki, ichingizda nimanidir oʻzgartiradi. U asarni oʻqigandan keyin dunyoga boshqa nigoh bilan qaray boshlaysiz. Lourining mazkur asari ham menga mana shunday ta’sir qildi.
“The giver” katta yoshli bolalar va oʻsmirlar uchun yozilgan antiutopik asar. Lekin kattalar ham oʻqisa zarar qilmaydi. Qaytanga katta yoshlilar koʻproq ma’no topadi bu asardan deb oʻylayman. Yozuvchining stili sodda, gap qurilishlari ham oddiy, asar moʻljallangan auditoriyaga mos. Lekin u beradigan hislar uncha-muncha asarda topilmaydi.
Alternativ dunyoda odamlar turli kelishmovchiliklarni oldini olish maqsadida bir xillikni tanlashadi. Bu yerning yoz-qishi, qor, quyosh, togʻlari yoʻq, hatto ranglar ham yoʻq. Kulrang dunyo. Odamlarning koʻz-qoshi, terisining rangi ham bir xil. Kunlar oldindan belgilangan bir xil tartibda oʻtadi. Odamlarga kasbi, turmush oʻrtogʻi tanlab beriladi. Har bir oilaga ikkitadan farzand beriladi, ha, aynan beriladi.
Eski dunyodan qolgan xotiralarni faqat bir inson oʻzida saqlaydi. Butun insoniyat dardini olib yurgan bu odam boshqalarning azob-uqubatsiz hayoti uchun toʻlangan badaldek goʻyo. Bosh qahramon esa yangi Xotira qabul qiluvchi qilib tanlanadi. Dunyo aslida qandayligini bilgan Jonasning hayoti endi avvalgidek boʻlarmikan? U yashayotgan olam-chi, koʻziga avvalgidek benuqson koʻrinarmikan?
Toʻgʻri, biz yashayotgan dunyo idealmas. Oʻziga yarasha chirkinliklari bor. Inson nomiga noloyiqlar bor du hayotda. Ammo uning goʻzalliklari-chi?! Shunchaki quyosh nuridan bahramand boʻlish, dengizga termilib oʻtirish, yaqinlaringiz bilan soatlab suhbatlashish… Nimaning evaziga bularni qurbon qilgan boʻlardingiz? Aynan shu xatolar qilish, yiqilish, yana oyoqqa turishlar bilan ma’nolimasmi bu dunyo?!
Shu yerda insonga inson kerak degan gapning haq ekanligi anglashiladi. Dardni faqat kimgadir aytib aritish mumkin. Bir inson uchun butun insoniyatning dardini koʻtarib yurish ogʻir, nihoyatda ogʻir. Biz bu dunyoga sevish, sevilish, atrofimizdagilarga mehr berish uchun kelganmiz. Robotdek yashab, oʻlib ketish uchunmas. Dunyo uqubatlaridan xalos boʻlish uchun hammani qolipga solish shart emas, shunchaki har birimiz oʻzimizdan keyin dunyo oz boʻlsa ham goʻzallashishiga hissa qoʻshsak kifoya.
Oʻqing, balki sizni ham hayotga boshqacha nigoh bilan qarashga undar.