Abdurakhmonov analyzes

Milliardlar qayerga ketyapti?

Sportchilarning mehnati, qilayotgan harakatlari - alohida mavzu, ular albatta taqdirlanishga sazovor. Lekin, bunchalik darajada emas, Bizdan iqtisodiyoti necha karra yuqori bo‘lgan Germaniya, Fransiya davlatlaridan biz 4 karra ko‘proq miqdorda mukofot beryapmiz, olimpiada sovrindorlariga. Sportchilar ham mayli, ularni qo‘llash uchun borgan muxlislar, blogerlar-chi? Ularga qancha pul ajratilganini bilasizmi? Futbol fanatlarining o‘ziga 1 milliard so‘mdan ko‘p ketgan va bu pullar hammasi davlat hisobidan, ya’ni biz to‘layotgan soliqlar g‘aznasidan.

Agar, masala haqiqatdan mamlakatni dunyoga tanitish bo‘lsa edi, yoki uning obro‘yini oshirish bo‘lsa edi, mana shunday ilm-fanda yetuk marralarni zabt etgan yoshlarga ham shuncha mukofot berilishi kerak edi, eng arzon noutbuk emas.

Davlatning sportga katta e’tibor qaratishidan maqsad, xuddi Rim Imperiyasining gladiator o‘yinlarini sportga aylantirgani bilan bir xil. Ya’ni, tomoshabinlarning sportdan oladigan hissiyot, hayajon va zavq kabi tuyg‘ulari mamlakat aholisining davlatga bo‘lgan noroziligini, o‘zining qiyinchiliklarini, GM va Uzairways’ning avtonomiyasini,hokimiyatning aholiga nisbatan qo‘ygan diniy cheklovlarini unutishga yordam beradi. Ya’ni, biz shuncha muammolarni eslab, norozichilik izhor etish o‘rniga, Diyoraning raqibini qanday yiqitganini, oltin medal olayotganda madhiyamiz yangraganini eslab yurishimiz kerak, va bu haqiqatda ham ish beradigan taktika. Bu bilan sportchilarni yomonlamoqchi emasman, bunday g‘alabalarga erishish qanchalik sabr va mehnat talab qilishini yaxshi bilaman. Bu shunchaki siyosatchilarning puxta rejasi, siyosiy maqsadlar yo‘lida sportdan foydalanish) Shuning uchun ham sportchilarga shuncha sarmoya ajratiladi, hattoki ular futboldagi kabi, hammaga yutqizishsa ham. Agar, shu pullar ta’lim yoki tibbiyot tizimlariga tikilgandamidi....

@dil_dostonim

#something

in Uzbekistan we don't say:
bro, lend me 100k sums
in Uzbekistan we say:
Assalomu aleykum jigarim hol ahvolingiz yahshimi? Uydagilar xolam, amakim, jiyanlarim yahshimi? Charchoqlar yo'qmi? Bir narsa soramoqchidim...
and I think that's beautiful

@wedonotsay

Qachon baxtli bo'lamiz?

Orzu qilganlarimiz, yaxshi ish, yaxshi daromad, mashina,uy, turmush o'rtoq. Bir kun kelib bularning hammasiga erishsak, baxtli bo'lamizmi? Nima deb o'ylaysiz?

Birinchi soat qoidasi

Eng muhim ishingizni ertalab va eng birinchi qilishga harakat qiling.
Bu qandaydir hisob-kitobli ishmi yoki biror muhim vazifami, balki sevimli kitobingizni o‘qishdir, nima bo‘lganda ham kunning birinchi soatidan uni bajarishga kirishing. (albatta, bomdoddan keyin)

Sayohat ishqibozlarida bir naql bor, "sayohatga ketayotganda, iloji boricha, ertalabki va avvalgi reysni olishga harakat qil, shunda reysingda kechikish bo‘lmaydi. O‘z vaqtida va maromida uchadi. " Chunki, odatda tushdan keyingi reyslar, o‘zidan oldingi samolyot kech uchishi, ekipaj a’zolari qisqa tanaffus olganligi yoki kichik texnik tekshiruvlar tufayli kechikishga majbur bo‘lib qolishi mumkin.

Hayot ham aeroport kabi, kunni yaxshi energiya bilan boshlaymiz. O‘zi uyqusirab, ko‘zimizni zo‘rg‘a ochib turgan bo‘lamiz-ku:)
Lekin, aslida miyamiz ma’lumot qabul qilishga tayyor turgan bo‘ladi. Miyamizda energiya bo'ladi.

Keyinchalik, kun davomida qandaydir voqealar kechikishi, avtobus kech kelishi, navbatda qolib ketish va hokazolar tufayli, kechikishlar bir biriga ulanib, oxiri qaysidir kunlik rejadan voz kechishga majbur bo‘lib qolishimiz mumkin. Xuddi aeroportda qaysidir reys bekor bo‘lgani kabi.

Xullas, First Things First

@dil_dostonim

Hozir muhimroq

Aksarimizda "Maktab davrimda vaqtimni juda isrof qilgan ekanman…", "Kompyuter o‘ynashga ketgan vaqtimni til o‘rganishga sarflasam hozir qiynalmasdim…" singari o‘tmishimizdan afsuslanishga xotiralarimiz yetarlicha.

Vaqt isrof ketgani rost, lekin u haqida hadeb o‘ylayverish, suhbatlarda qayta-qayta eslash haqiqiy isrof bo‘lsa kerak.

"Kun bugundir" degan gap bor, shu fikrga hozirda to‘liq qo‘shilaman. Faqat, bunga g‘arbcha yondashuvdan farqli qarayman.

Masalan, "Har bir lahzangdan zavq olib yasha" emas, "Har bir lahzang ma’noli bo‘lsin" deyish yaxshiroq deb ishonaman. Hozir to‘g‘ri, foydali ish bilan band bo‘lish yetarli.

Vaqt o‘tib hozirgidan yaxshiroq bandlikni topishimiz mumkin, balki zarur ham, ammo bu ham aynan o‘sha kundagi shaxsiyatimiz, dunyoqarashimiz uchun mos faoliyat bo‘ladi, xolos.


Demoqchi bo‘lganim, o‘tmishimiz yoki kelajagimiz hozirdan ahamiyatsiz, balki ayni daqiqada nima qilayotganimiz, o‘ylayotganimiz muhim.

@abdulloh_shamsutdinov

Shoshilma qizgina, shoshilma

Poda psixologiyasi ta’sir qilmaydigan odamni topish qiyin, hozirgi davrda.
Bu nima ekan endi deysizmi?
Poda psixologiyasi deb insonlarning yon atrofdagi o‘zidan ko‘proq mulkka yoki mavqega ega insonlarga qarab, to‘xtovsiz nafaqat jismonan va ruhan harakatlanishiga nisbat beriladi, ya’ni kimningdir ishiga, mashinasiga, turmushiga havas qilamiz va to‘xtovsiz ularga o‘xshashni xohlayveramiz, bu yo‘lda nimadir o‘xshamasa, daromadimiz kutilganidek chiqmasa, yoki ishimizdan kutilganidek natija kelmasa, nimaga men unga o‘xshab natija ololmayapman deb siqilamiz, depressiyaga tushamiz. Ya’ni, podadagi mollar kabi, oldindagilarga qarab yuguramiz, tezroq yaxshi ish topish kerak, tezroq uylanish kerak, tezroq mashina olish kerak. Manzilga tezroq borish kerak. Lekin, nega? Chunki, hamma shunaqa qilyapti. Lekin, nega yugurishyapti, qayerga shoshilishyapti?

Boshqalar yugursa, men ham yugurishim shartmi?
Manzilga ertaroq borsam nima bo‘ladi? Yugurib, yugurib boraveramanku-ya,lekin manzilga yetay deganimda, borgan manzilim Qabr bo‘lib qolsa-chi?

Shoshilish shaytondan. Har kimning o‘z vaqti bor. Mashhur fakt esingizda bo‘lsin, Obama 50 yoshda nafaqaga chiqdi. Tramp 70 yoshda ishga kirishdi.
Bu yugurish podasi ichra, o‘zligingni(kayfiyating, qadriyatlaring), eng muhimi oxiratingni yo‘qotib qo‘yma. Dunyoning oxiri yo‘qlikdan iborat.

post sarlavhasi e'tiborni jalb qilish uchun edi😉

@dil_dostonim

O'zbekiston esa ayni vaqtda Botir Qodirovning otasi kimligini aniqlash bilan ovora😅

Alvido, ey nuri Rahmon alvido,
Alvido, ey koni irfon alvido,
Alvido, ey quti iymon alvido,
Alvido, ey mohi Qur’on alvido

Kunlaring o‘tkazsa kim hirmon ila,
Tunlaring bedor o‘lib Qur’on ila,
Kim bularni aylasa iymon ila,
Marhabo der anga Rayyon, alvido.

Senda tushdi ilk bor Qur’onimiz,
Ravshan etdi yo‘limiz Furqonimiz,
Qo‘lni ixlos birla ochgan onimiz,
Ayladi maqbul Mannon, alvido.

Bir tuning bor mingcha oylardan fuzun,
Zotan ummat umri ermasdi uzun,
Sen bila armonlari ketdi butun,
To‘ldirurlar senda xirmon, alvido.

Yo Ilohiy, fazlu lutf aylab ato,
Et qabul bizdan namoz, ro‘za, duo,
Ham umid aylar Hasan kelsa qazo,
Ro‘za ichra chiqsa bu jon, alvido.



Qur’oni Karim xodimi
Hasanxon Yahyo Abdulmajid. quran.uz


@dil_dostonim

Buni qilsangiz, hammasiga ulgurasiz

Kun davomida qilishimiz kerak bo'lgan ishlar sanog'i ko'p bo'lsa ularni yodimizga solib turishi uchun zametka'ga yozib qo'yamiz. Lekin, kunning oxirida o'ylab ko'rsangiz faqatgina juda zarur bo'lganlari bajarilgan, qolgan ishlaringiz muhim bo'lsada ertaga bajarish uchun qoldirilgan bo'ladi. Lekin, u ish ertagayam bajarilmaydi. Miyamiz bizni aldashda davom etaveradi.

Didro effekti degan jarayon bor. O'zimiz bilmagan holda unga har doim amal qilamiz. Ya'ni, biror bir ish-harakat keyingisiga sabab bo'ladi. Yangi kiyim sotib olsangiz, uni kiyib ko'rasiz, yaxshilab qaraysiz, keyin esa unga mos oyoq kiyim olgingiz kelib qoladi. Bunda bir xarid ikkinchisiga turtki bo'ladi. Ertalab yuzingizni yuvgan payti o'z o'zidan tishingizni ham yuvish kerakligi esga keladi. Kundalik ishlar, odatlar shu yo'sinda taxlanadi.

Demak, kunimizga biror bir yaxshi odat qo'shmoqchi bo'lsak, nega uni eski odatlarimizga taxlamasligimiz kerak? Yevropada bu usuldan ko'p foydalanishadi. Ertalabki kofedan keyin kitob o'qish, yoki tushlikdan keyin ozgina yayov yurish. Ya'ni, qilishni istagan lekin nafsimizga yoqmaydigan ishlarni bajarishimiz aniq bo'lgan odatlar yoniga taxlash usuli. Bizda esa eng yaxshi yo'li - bunday ishlarni namozlar orasiga rejalashtirish. Bomdodni vaqti kiriboq o'qib olaman, undan keyin 20 daqiqa kitob o'qiyman, yoki shomdan keyin 1.5 soat darslarimni qilaman.

Tarixda Abu Hanifa, Abu Yusuf, Abdulloh ibn Muborak kabi ulug' musulmonlar kunlarini shunday o'tkazishgan.

@dil_dostonim

Tanlov o'zingizdan

Insoniyat qabilaviy tuzim davridanoq jamoaviy yashashga hamma narsadan ko‘proq intilgan. Jamoa bir kishidan ko‘ra ko‘proq miqdorda ov qila olgan, yaxshiroq boshpana qura olgan. Xullas, birgalikda ko‘plab ishlar oson bo‘lgan. Va albatta, jamoa a’zolarining soni, miqdori ularning har xil tabiiy ofatlar yoki yovvoyi hayvonlar hujumidan omon qolish ehtimoliga to‘g‘ri proporsional bo‘lgan.

   Shubhasiz, bu aksioma hozir ham o‘z kuchida. Jamoa bilan birgalikda ko‘p maqsadlarga erishish osonroq, nafaqat jismoniy, balki ma’nan va moddiy jihatdan ham, jamoa kuchliroq. Alaloqibat, inson ajdodlaridagi kabi, o‘z instinktidan kelib chiqib, biror bir jamoaning a’zosi bo‘lishga intilar ekan, yaxshi va yomonni ularning tarozisida o'lchaydi. Va o‘sha jamiyat ko‘rsatgan yo‘ldan yuradi. Qachon turmish qurish kerak? Qaysi bayramni nishonlash kerak? Qanday kiyinish kerak? Ushbu savollarga, ichida bo‘lgan jamiyatining me’yorlari asosida javob beradi. Bu me’yorlar to‘g‘ri yoki xatoligini o‘ylab ham o‘tirmaydi.

Ya’ni, har bir kishi do‘stining dinida bo‘ladi.

    Siz qo‘shilmoqchi bo‘lgan do‘stlar guruhi yoki har qanday jamoada o‘zingiz istagan, yoki tabiatingizdan kelgan xulq atvorga moyillik ko‘rmasangiz, siz bilan umumiylikka ega insonlarni qidiring yoki yolg‘iz qolishni afzal biling. Chunki, ijtimoiy bosim eng katta itaruvchi kuchdir. Yaxshi insonlar muhiti yaxshi tarafga yetaklagani kabi, yomonlari ham o‘z ta’sirini o‘tkazadi. Va ba’zida, neytral muhitda qolish, ya’ni yolg‘izlik ham sizga foyda bo‘lishi mumkin. Tanlov o'zingizdan.

@dil_dostonim

Biz qabul qiladigan qarorlar ko‘p holatlarda atrofimizdagi jamoa yoki bir guruh yaqin insonlarning standartlari va normalari asosida bo‘ladi. Ya’ni, o‘zimiz ichida yashayotgan jamiyatning qonun-qoidalarini o‘zlashtirib olamiz va ularga avtomatik ravishda amal qilamiz. Dasturlashda ham shunday tizim bor, u inheritance deb ataladi. Lekin, hozirgi fikrlarim dasturlash haqida emas.