"Ayol, men qoshingda mangu go‘dakman!"
Shodmonqul Salomning yuqoridagi satri o‘lguday yoqadi. Har takrorlaganimda so‘lagim oqib ketguday bo‘ladi. Chunki o‘zim ayollar yonida rostakam go‘dakka aylanib qolaman. Ataylab emas, tabiiy shunday kechadi jarayon, ya’ni hozirgi holatimdan go‘dakka evrila boshlayman ko‘zlariga termulib. Tizzasida yotgim, sochlarini o‘ynagim, alla aytib ber, deya xarxasha qilgim kelaveradi. Bu balki erkalikdandir, lekin agar erkalik bo‘lganda doim hammaga shunday qilgan, ko‘ringan bo‘lardim. Ko‘nglim tushgan go‘zal qarshisida shunday bolaga o‘xshab qolaman faqat. Kim nima desa desin, Tangri erkaklarni pala-partish, ayollarni esa mehr bilan, zavqlanib yaratgan!..
Qo‘pol, shafqatsizligim ham chin. Baribir go‘dakka aylanishim bilan tarqaydi bu qo‘rs fe’l. Keyin qarshimda o‘tirgan ayol qulog‘iga mayin shivalayotgan bahor yomg‘iridek shivirlayman:
AYOL, MEN QOSHINGDA MANGU GO‘DAKMAN!
Jontemir
@boqiy_darbadarr