Romiz Ravshan
Chormixdagi Iso Men sening oʻgʻlingman bu yer yuzida,
Ko’kka ko’p bor tikdim ko’zimni, Alloh.
Biloxir orzuyim ushaldi chogʻi,
Oyogʻim tuproqdan uzildi, Alloh.
Endi yeru koʻkning orasidaman,
Chormixga tortilib qolganman endi.
Mixlandi qoʻllarim va oyoqlarim,
Oʻzim oʻz tobutim boʻlganman endi.
Kezar, chumolidek kezar jonimda,
Yemirar jonimni bu oftob asta.
Koʻzlarini qisib boqar honimlar,
Boqar, koʻzi ketar belimdan pastga.
Gar boʻlsa bu oʻlim Oxir uyqusi,
Uxlayotgan boʻlsam,
Tushim ogʻriydi.
Chormixga turtilgan faqat tanimdir,
Bas, nega bu ruhim sim-sim ogʻriydi?
Bu ogʻriq choʻzilar arqondek besas,
Bogʻlaydi ruhimni jonimga, Alloh.
Ruhim vujudimdan ayrila bilmas,
Uchib keta olmas yoninga, Alloh.
Bu ogʻriq
Jonimning aziyatimi
Va yoki ruhimga tashlangan qarmoq?
Bu ogʻriq dunyoning soʻng lazzatimi,
Bu ogʻriq –
Men qilgan oxirgi gunoh?
Yoʻq, men bu lazzatga chidolmam ortiq,
Menga bu chormixdan qochmoqqa kuch ber.
Kuch ber bu ogʻriqdan jon qutqarmoqqa,
Qush boʻlib yoninga uchmoqqa kuch ber.
Birodarlar yoshin artadi pinhon,
Alar tun tushmogʻin jim kutgaydirlar.
Bu kecha chormixdan tushirib meni
Ehtimol, qaygadir berkitgaydirlar.
Qayda?
Nega?
Kimdan?
Qanday berkinay?
Men oʻz qismatimdan berkinay qanday?
Ming bu qoʻllarim-la yopsam ham hech vaqt
Berkita olmasman yuz-koʻzimni man.
Hamma koʻrar meni hovuchlarimda
Qoraygan mixlarning teshiklaridan.
Men bundayin yashab oʻla olmasman,
Ozordan,
Bezordan
Yo keksalikdan.
Yoʻq, men bu chormixdan tusha olmasman,
Men tusha olmasman bu yuksaklikdan.
Vale chidolmasman, yo jonimni ol
Yoki ol jonimdan ogʻriqni, Alloh.
Esga ol, esga ol, esga ol meni,
Yoʻqsa unutdingmi oʻgʻlingni, Alloh?
... Jimgina kun botdi, dunyo qoraydi,
Ammo seni koʻrdim birdaniga men.
Qoʻllaring ruhimni chormixdan oldi,
Topshirdim ruhimni qo’llaringa men.
Koʻrdim –
Zulumotning ichida seni,
Qoʻllaring hiloldan, quyoshdan edi.
Koʻrdim, mening ruhim hovuching ichra
Don-ushoq izlagan bir qushdek edi.
Endi ozod edi ruhim chormixdan,
Jonim ham ogʻriqdan jim tonar, Alloh.
Ruhim hovuchingda hotirjam, ammo
Nega hovuchingdan qon tomar, Alloh?
Mirzohid Muzaffar tarjimasi
@bobil_kutubxonasi