Oyna kabidir!
Maktabda transport muammosini hal qilayotgan edik. Avtobus topish, ota-onalar bilan bog'lanish hamda eng maqbul liniyani shakllantirish mening vazifam edi.
Shahar ichi hamda shaharga yaqin joyda bo'lgan ota-onalar o'z manzillarini yuborishni boshladi. Ko'lamimiz kutganimdan kengayib ketdi, muammo kutilganidan kattaroq edi. Bir necha kunda barini bartaraf etdik.
Muammoni hal qilish davrida deyarli har bir ota-ona bilan eng kamida telegram audio shaklida suhbat qurdik. Shu jarayonda ularning farzandlarini ham ko'rdim, kuzatdim, e'tibor qilib, tahlil qildim.
Bolachalarning ko'pligini, muammoni hal qilish jarayonida ekanligini, hattoki yo'ldagi tirbandliklarni ham inobatga olmay, "Men tomondan nega aynan shu vaqtda o'tmadinglar?" deyuvchilar ham topildi. Ahamiyatli tomoni, ularning farzandlari ham ularga tortgan edi: bir ko'cha aylanib boramiz desak qovog'ini solib oladigan, avtobus to'xtatishi uchun biroz oldinroq yursak ichida nimadirlar deydigan sifatli edi.
Farzandini kech olib borsak-da yo'lning qiyinligini, kichik bolalarning ko'pligini, avto-ulovlar tig'izligini tushunib sabr qilib kuta olgan va olib borganimizda rahmat aytganlari ham bor edi. Ularning farzandlari esa kichiklarga joy beradigan, aytganimizni qilib kutib tura oladigan, nojo'ya ishlar qilmaydigan va umuman yaxshi xulqli o'quvchilar edi.
Biz muammoni hal qildik, lekin shunchaki hal qilmadik, bizni tushungan insonlarga biz birinchi qadam tashladik, ularga yaqinroq va qulayroq yo'lga yurdik, adolatni ham qildik.
Fikr-mulohazalar uchun | Anonim
@bekhmirzayev_blog
Maktabda transport muammosini hal qilayotgan edik. Avtobus topish, ota-onalar bilan bog'lanish hamda eng maqbul liniyani shakllantirish mening vazifam edi.
Shahar ichi hamda shaharga yaqin joyda bo'lgan ota-onalar o'z manzillarini yuborishni boshladi. Ko'lamimiz kutganimdan kengayib ketdi, muammo kutilganidan kattaroq edi. Bir necha kunda barini bartaraf etdik.
Muammoni hal qilish davrida deyarli har bir ota-ona bilan eng kamida telegram audio shaklida suhbat qurdik. Shu jarayonda ularning farzandlarini ham ko'rdim, kuzatdim, e'tibor qilib, tahlil qildim.
Bolachalarning ko'pligini, muammoni hal qilish jarayonida ekanligini, hattoki yo'ldagi tirbandliklarni ham inobatga olmay, "Men tomondan nega aynan shu vaqtda o'tmadinglar?" deyuvchilar ham topildi. Ahamiyatli tomoni, ularning farzandlari ham ularga tortgan edi: bir ko'cha aylanib boramiz desak qovog'ini solib oladigan, avtobus to'xtatishi uchun biroz oldinroq yursak ichida nimadirlar deydigan sifatli edi.
Farzandini kech olib borsak-da yo'lning qiyinligini, kichik bolalarning ko'pligini, avto-ulovlar tig'izligini tushunib sabr qilib kuta olgan va olib borganimizda rahmat aytganlari ham bor edi. Ularning farzandlari esa kichiklarga joy beradigan, aytganimizni qilib kutib tura oladigan, nojo'ya ishlar qilmaydigan va umuman yaxshi xulqli o'quvchilar edi.
Biz muammoni hal qildik, lekin shunchaki hal qilmadik, bizni tushungan insonlarga biz birinchi qadam tashladik, ularga yaqinroq va qulayroq yo'lga yurdik, adolatni ham qildik.
Fikr-mulohazalar uchun | Anonim
@bekhmirzayev_blog