🙂↕️Bir Koreysning vafoti….
📌 Menga judda qattiq ta’sir qilgan holat va Koreyadan tezroq ketishga bo’lgan xohishning oshishi haqida bir kecha bo’lib o’tgan voqea haqida….
Bizning uyimiz atrofidan 10-15 kundan beri bir judda qattiq noxush hid kelishni boshlagan edi. Men ko’chada xojatxona va hammom quvurlaridan chiqayotgan hid bo’lsa kerak, deya o’ylayotgan edim. Oxirgi 2-3 kunda chidab bo’lmay qoldi. Men 3-qavatda turardim. 2-qavatdan 3-chisiga ko’tarilayotgan paytda ham hid kelishni boshladi. Keyin kecha umumiy bino atroflarini va ikki bino oralig’idagi ochiq joylarni tekshira boshladim, hamma joy tinch. Keyin uy egasiga telefon qilib: “Chidab bo’lmas qandaydir hid kelyapti. Mushuk yoki It o’lib qolgandek go’yo”, dedim. Kelib tekshirdi u binolarni.
Aniqlashicha, bizning pastimizda yashaydigan bir Koreys Taksist Amaki o’lgan ekan. Shunaqa hid badbo’yki. Tungi soat 20:30 lar atrofida eshikni buzib kirishdi. Darhol militsiya, tez yordam va o’t o’chiruvchilar ham keldi. Biroz o’tib, katta joylardan ham Prokuror, Detektiv va qanaqadir bo’limlardan ham kelib tekshirishdi. Menga uy egasi va militsiya hodimining suhbati qattiq ta’sir qildi.
-Militsiya: “Nega siz shuncha paytdan beri xabar olmadingiz?”
-Uy egasi: “3 oylikka oldindan to’lov qilgan edi. Men bunga nega telefon qilaman?”
-Militsiya: “Ora-orada xabar olib turmaysizmi?”
-Uy egasi: “To’lov paytida qilaman xolos. Undan uyog’iga ishim yo’q meni”
Mana shu suhbatda o’z haqiqati uchun ikkovi ham edi. Qo’shnimiz o’lganiga 28 kun bo’lgan ekan. Shunaqa sassiq 3-qavatda yashab chidolmay qolib chaqirdim. Lekin meni xafa qilgan narsa shu edi: 2-qavatda 4 ta xonadon bor edi yonma-yon. 202, 203, 204, 205 chi xonadonlar. Hammasida odam yashaydi. Yonma-yonligi shunaqa yaqin, o’rtachadan sal yuqoriroq gapirgansiz eshitiladigan darajada edi. Nega shu 4 qo’shnining bir-biri bilan umuman ishi yo’qligi. Odamiylik shu darajadami deysizda. O’sha o’lgan amaki bilan 2-3 marta salom-alik qilganmiz xolos, hech qachon suhbatlashmasdik. Qo’shnilar o’zlarini olib qochadi, g’alati elat.
Shunaqa bir-biriga befarqki o’lsa va qolib ketsa ishi yo’q. Bunday holat 2019-yilda ham Dejonda yashaganimda uyimizni egasi o’lib qolganda bo’lgan edi. Shunaqa sassiq ketgan amaki, maxsus kiyimdagilar kirib olib chiqishdi. 00:30 gacha hal qilib, o’ligini olib ketishdi. Butun bir binoda hammasida odam yashaydi, lekin hech hech kim bilan ishi yo’q. Bu amakini kimduri bor yoki yo’qligini ham bilisha olmadi, farzandlarimi yoki yaqinlarimi, bilisha olmay olib ketishdi.
Bu voqeani qattiq ta’sir qilgan joyi shuki, ikki kun avval meni buvim foniyga rihlat qildilar, qazo qilib omonatni topshirdilar. Kechasi chamasi 02:00 atroflarida ruhlari tanani tark etgan, shu paytda ustlarida hamma qoyim bo’lib, haqlariga duolar qilib, Qur’on tilovatlar qilib turishgan. Mana shu ikki o’limning teng voqe bo’lishi qattiq ta’sir qildi.
Koreyadan tezroq vatanimga qaytishga ham katta turtki bo’ldi. Ba’zan moddiyat va “komfort” hayot odamni baxtli qilavermaydi. Moddiyat ba’zan birlamchi narsa emas. Insoniylik unsuri birinchi o’rinda aslida! Meni buvim qishloqda, suv, oddiy ichimlik suvi borganiga ikki yil bo’lgan huddudda yashaganlar, lekin tanadan jon chiqishi uydagilar aytishlari bo’yicha hamirdan qil sug’irgandek bo’libdi. Alloh mag’firat qilsin buvimni!
Biz havas qilib intiladigan Koreyada aslida aksar o’limlar mana shunday yakun topadi. Ba’zilarimiz Vatanimizdagi ba’zi narsalarni yoqtirmasdan Koreyada butkul yashashni xohlaymiz. Lekin vatanimizning odamlarida insoniylik hali bor, mehr muhabbat bor hali. Men hech bir musulmonni vatanimizda o’lib, o’ligi 2 kun qolib ketganini eshitmaganman. Shunga rizq Allohdan, insoniyligi va jamiyat bilan, qo’ni-qo’shnilar bilan aralashib, xursandchiligida borib tabriklab, qayg’usida borib tasalli beradigan jamiyatda yashash afzal!
Aytgancha, amakini mushugi bor ekan, meros sifatida bizga tegdi. Iltimos qilishdi, boqib oldik! Boqishga, ovqat-ozig’iga biroz pul ham va barcha narsalarini ham berishibdi! Meros qoldi amakidan )
Salomat bo’linglar, o’zingizni asrang!
