#Vah
Sharq kinosanoati bugun G‘arbnikidan ortda emas, balki ayrim jihatlarda undan oldinda. Axborot asrida odamlar tezkor globallashuv girdobida adashib, hissiy qashshoqlikka yuz tutayotgan bir paytda, Sharq ijodkorlari insoniy tuyg‘ularni, sadoqatni, do‘stlik va muhabbatni qayta jonlantirishga urinmoqda. Buning isboti sifatida nafaqat qiziqarli, balki haqiqatan ham mazmunli va ruhiyatga ta’sir qiluvchi filmlar va seriallar namoyish etilyapti.
O‘tgan yili suratga olingan “Jannat onalar oyog‘i ostida” qirg‘iz filmi bunga yorqin misol. Tizerning o‘zidayoq milliardlab daromad ko‘rgani emas, balki undagi hissiyot, rejissyorning nozik nigohi, qahramonlarning jonli va ishonarli tasviri uni muvaffaqiyat sari yetakladi. Demak, tomoshabin bunday filmlarni kutmoqda, ularni qo‘msayapti.
Ammo o‘zbek kinosi-chi? Biz hamon “yuqori maqsadlar” haqida gapirib, amalda esa o‘sha-o‘sha yengil-yelpi loyihalar bilan o‘zimizni ovutib yuribmiz. Yaxshi ssenariylar yo‘q emas, bor, ammo ularning ekranga chiqishi – juda kamyob hodisa. “Ilhaq”, “Faridaning 100 qo‘shig‘i”, “Muqimiy” kabi bir nechta tomosha qilsa arziydigan filmlar bor, lekin shundan ortig‘ini sanash mushkul.
Biroq bu yozishimga sabab bo‘lgan asosiy masala boshqa: “Mening yurtim” telekanalida “Botqoq guli” nomli teleserial efirga uzatilyapti.
Botqoq... guli... Ha, sarlavhaning o‘ziyoq hammasini anglatib turibdi. Saviyasi-chi? Nomidan o‘tib, nimadir sharra qilishiga ishonish qiyin.
Eng achinarlisi, serialda ishtirok etayotgan aktyorlar orasida O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan artistlar bor! Agar eng e’tiborli aktyor va aktrisalarimiz ham yaxshi ssenariy topa olmay, bunday loyihalarga ko‘nishga majbur bo‘lsa, demak, biz yetadigan joyga yetibmiz, pishibmiz ham.
@abdusalomovdan_qaydlar