Сўз эркинлиги бўлмаган давлат ривожланмайди. Бу абсолют қоида бўлмаса ҳам, аксарият ҳолларда шунақа.
Ҳақиқатни билдирганларнинг тазйиққа олиниши, танқидни давлатчиликка хавф деб билиш бора-бора халқнинг безишига ва давлатнинг пароканда бўлишига олиб келади.
Диктатура ҳар доим ўз сиёсий хатоликлари сабаб юзага келган жараёнларни "ташқи куч"ларга боғлайди ва шу орқали ўз халқини қўрқувда ушлаб туришга ҳаракат қилади. Ваҳоланки, давлат учун энг катта хавф "ташқи куч"лар эмас, қонун устуворлигини таъминлай олмаган мансабдорлар бўлади.
Қонун устуворлигини таъминлаш учун сўз эркинлиги бўлиши керак. Токи одамлар фикр билдиришдан қўрқиб яшар экан, қонун устуворлиги ҳам чўпчак бўлиб қолаверади.
Сўз эркинлигисиз ҳам ривожланган Хитой ва Сингапурни мисол қилиш жуда хато. Чунки диктатурада барча қудрат бир шахс қўлида бўлади. Ўша шахс яхши бўлса — хўп-хўп, ёмон бўлса — урди худо! Демократияда эса яхши бўладими ёки ёмон уни тийиб турадиган институтлар бўлади ва хато қарор қабул қилишнинг эҳтимоли камаяди.
Хулоса шуки, агар давлат узоқ муддатли тараққиёт йўлини хоҳлар экан, сўз эркинлигини чекламаслиги керак. Фаол ва зиёлилар тазйиққа олинган давлатларнинг яшаб қолиш умри эса бир одам умрига баробар (ўртача 70-80 йил). Совет давлати бунга яққол мисол!
@VafoMumin - холис фикр минбари✅
Telegram | 🌐
Instagram | 📹
Youtube