TʜE EɴD | 🍉

Oʻlim haq. Kechagina oramizda yurgan odamlar birdaniga yoʻq boʻlib qoladi. Yaqin insonimiz boʻlsa sezamiz, yigʻlaymiz, qiynalamiz. Begona yoxud sal-pal tanishlarning oʻlimini esa birda bilsak, birda bilmay qolamiz. Bilasizmi, odamlar oramizdan yoʻqolib qolgani kabi bloglar ham yoʻqolib qoladi... Ba'zan shunchaki faoliyati toʻxtaydi, oradan oymi, yilmi oʻtgach tasodifan kirib qolamiz. Qarasak oxirgi post allaqachonlar qoʻyilgan boʻladi.

Ilgari odamlar qazo qilsa chala qolgan kitobi, tugallanmagan ishlari, hammadan yashirib yurgan kundaligi kabilar qolardi. Bugun koʻpchilikdan blogi qoladi. Va siz bu blog egasiga nima boʻlganini bilmaysiz. Balki oʻlgandir. Balki hayotini tubdan oʻzgartirgandir.

Oʻchirib yuborilgan bloglar kuzatuvchiga hech narsani anglatmasligi mumkin, biroq blog egasi uchun juda koʻp narsani anglatadi. Bu xuddi hayotidagi yaqin kimidandir voz kechish, kasbini, vatanini, hayotini oʻzgartirish kabi muhim voqelik.

Bir eshikni yopmaguncha keyingisi ochilmaydi. Har safar orqaga qaytavermaslik uchun koʻpriklarni tamoman buzib ketishimizga toʻgʻri keladi gohida. Yoʻqsa qayta-qayta bir toshga qoqilaveramiz, boshimizni bir devorga uraveramiz, uraveramiz, uraveramiz...

Bizni oʻtmish bilan bogʻlab turgan iplar oʻrgimchak toʻriga oʻxshaydi. Bir kitob, bir qoʻshiq, bir kino, bir blog va yana nimalargadir oʻralashib qolaveramiz. Yangi hayot boshlash uchun oʻrgimchak toʻrlaridan qutulishga urinamiz. Kitoblarni yoqamiz, qoʻshiqlardan qochamiz, bloglarni oʻchiramiz. Gohida bular foyda bermaydi, gohida esa beradi. Moddiy xotiralar biz oʻylaganimizdan koʻra koʻproq taʼsir qiladi hayotimizga.

Bundan ikki-uch yil oldin, karantin paytlarida sevib oʻqiydigan ikki-uchta blogim bor edi. Kimningdir fikrlarini, hislarini oʻqir ekanmiz, beixtiyor unga taqdirdosh boʻlamiz. Blog mualliflarining taqdirlari qiziq men uchun. Baʼzisi oʻchdi, baʼzisi egasiz uyday huvillab yotibdi.

Ikkinchi qoʻl kitoblar sotiladigan doʻkonlarga kirsam gʻalati boʻlaman. Eski kitobni qoʻlimga olganimda unda biror yozuvni koʻrsam oʻyga botaman. Koʻp hollarda uni kimdir kimgadir uzun va samimiy tilaklar yozib sovgʻa qilgan boʻladi. Deylik, bundan ellik yil muqaddam bir qiz bir yigitga sovgʻa qilgan kitob qoʻlimga tushdi. Keyin nima boʻldi ularning taqdiri? Birga boʻlishdimi? Yoki va'dalarga vafo qilinmadimi? Yoki oila qurib, roʻzgʻor tashvishlari bilan boʻlib, kitob oʻqimay qoʻyishdimi? Yoki umr boʻyi kitob oʻqishdiyu, oʻlimlaridan soʻng bu kitoblar farzandlari uchun keraksiz yuk boʻlib, arzon-garovga sotib yuborildimi?

Yoki... xuddi biz blogimizni oʻchirganday oʻtmishdan xalos boʻlish uchun egasi voz kechganmi u kitobdan?

Biz hayot joʻsh urayotgan koʻchalardan kimningdir kulgisini bagʻrimizga mahkam bosib oʻtamiz.
Kun kelib birdaniga yoʻqolib qolamiz. Unutilamiz. Koʻp hollarda oʻlmasimizdan ancha oldin unutilgan boʻlamiz. Shu bois biz ham unutishni oʻrganishimiz kerak. Baʼzi xotiralar qanchalik aziz boʻlmasin umr boʻyi koʻtarib yurishga ogʻirlik qiladi.


@salimov_blogi

Ramazon Hayiti Muborak bo'lsin. O'tkan Ramazon oyidagi qilingan ibodatlar, yaxshi amallar - kun tartibimizga aylansin. Bu muborak oy har gal islohni o'zimizdan boshlashimiz kerakligini eslatadi.

Hayitlik berishni, eng muhimi - olishni ham unutmang 😁

@Tingla_Hayot