Даюс бўлиб қолмай десангиз
Аллоҳ таоло Қуръони Каримда шундай деб марҳамат қилган:
«Эй Набий, жуфтларингга, қизларингга ва мўминларнинг аёлларига айт: жилбобларини ўзларига яқин қилсинлар. Ана ўша танилмоқлари ва озорга учрамасликлари учун яқинроқдир. Аллоҳ ўта мағфиратлидир, ўта раҳмлидир» (Аҳзоб сураси, 59-оят).
Жилбоб бошқа кийимларнинг устидан кийиладиган ёки ёпиладиган кенг кўйлак ёки либосдир. Мўмина аёлни бошқа аёллардан ажратиб турадиган бу кийим турли мусулмон ўлкаларда турлича бўлган. Лекин ҳаммаси ҳам мўмина аёлни ёмон кўздан сақлаш, уни бошқа аёллардан ажратиш каби вазифаларни адо этган.
Имом ибн Абу Ҳотим Умму Салама онамиздан қилган ривоятда у киши розияллоҳу анҳо:
«Жилбобларини ўзларига яқин қилсинлар» ояти нозил бўлганидан кейин ансорийларнинг аёллари қора рангли кийим ёпиниб, худди бошларида қарға ўтиргандек, сокинлик билан чиқар эдилар», – деганлар.
Ҳа, исломий ҳижоб кийими мўмина аёлларнинг мўминалик аломатлари – белгиларидир.
Ушбу ояти карима тафсирида машҳур тафсирчилардан Суддий қуйидагиларни айтадилар:
«Мадина аҳлининг баъзи фосиқ одамлари кечаси бўлиши билан шаҳар кўчаларига чиқиб, аёлларнинг йўлларини тўсар эдилар. Мадина аҳлининг масканлари тор эди. Аёллар қазои ҳожатга кечаси ташқарига чиқардилар. Фосиқлар шуни кутиб турар эдилар. Кейин жилбоб ёпинган аёлни кўрсалар, бу ҳур экан, деб ўзларини тиядиган, жилбоби йўқ аёлни кўрсалар, бу чўри экан, деб, унга ташланадиган бўлдилар».
Бугунги аёлларчи?! Бугунги эркакларчи?!
Ўзига маҳрам бўлган, масъул бўлган аёл-қизларнинг аврати беркилишининг, номаҳрамлар олдида холи қолмаслигининг чорасини кўраётганлар бор.
Аммо бошқаларчи?! Қолган эркагу аёлларчи?!
Аёл киши эркалик қилибми, жоҳиллик қилибми ёки итоатсизлик қилибми, авратини беркитмай кўчага чиқаётган бўлса, ўша уйда унга масъул эркаклар йўқми?!
Наҳотки, шундай аёллар яшайдиган уйдаги эркакларнинг ҳамияти, рашки бўлмаса?!
Аёл-қизларига бегоналарнинг суқланиб қарашидан ўша масъул эркакларнинг эти сесканмаса?!
Ўзи соғлом бўла туриб, аёли билан бирга яшаб туриб, рўзғорлик олганими, газлама олганими, бозорга аёлининг бир ўзини юбориш ҳамиятсизлик.
Аёли билан бозорга бирга бориб, агар соқов бўлмаса, эркак сотувчи билан ўзи гаплашиш ўрнига аёлини гаплаштириш, хотинининг бегона эркак билан гаплашишига жим қараб туриш даюслик.
Уйида улфатларини меҳмон қилаётганда, аёлига «Ке, ўртоқларим билан кўриш» дейиш пасткашлик, даюслик.
Дўстимиз уйимизга меҳмондорчиликка келса, аёлимиз унга кўринмаслиги керак.
Афсуски, баъзи хонадонларда аёл эрининг дўсти билан «Муллака, яхши келдингизми? Уй ичлар, фарзандлар омонми? Уларни ҳам бирга олиб келмабсизда?!» деган маънода кўришиш ҳолати юз беради.
Ёки эр жониворнинг ўзи «Бу келининг бўлади. Таниш, онаси, бу оғайним фалончи» деганга ўхшаш таништирувлар содир бўлади.
Иккала танишиш, гаплашиш ҳолатигаям мутлақо йўл қўймаслигимиз керак. Чунки биз ҳамиятли, рашкли эркаклармиз, мусулмонмиз!
Нозимжон Ҳошимжон тайёрлади | Islom.uz
➡️ Каналимизга аъзо бўлинг
➥ T.me/Angren_Masjid_Official
♻️ Ўз яқинларингизга ҳам улашинг!