Bugun ertalabdan bir hamkasbim bilan zo‘ravon shaxslarni o‘zgartirish mumkinmi, degan masalada mulohaza qildik.

Menimcha, bu jarayon juda murakkab!

Albatta, to‘g‘ri yondashuv va yordam bilan buni amalga oshirish mumkin.

Eng muhimi, inson o‘z xatti-harakatlarini tan olishi va o‘zini o‘zgartirishga bo‘lgan istagi bo‘lishi kerak. Bu muammoni bartaraf etishning birinchi bosqichi bo‘lib, busiz hech qanday o‘zgarish qilishning imkoni yo‘q.

Nazarimda, mas’uliyatni va aybni boshqalarga yuklash yoki zo‘ravonlikni oqlash o‘zgarish jarayonini sekinlashtiradi.

Zo‘ravon o‘zi ishonadigan odamlardan maslahat olishni va ularning konstruktiv fikrlarini qabul qilishni o‘rganishi kerak.

Zo‘ravonlikning jazosiz qolishi uni davom ettirish uchun asosiy sabablardan biri sifatida namoyon bo‘lmoqda. To‘g‘ri, zo‘ravonlik qilgan shaxslar uchun tibbiy va ijtimoiy reabilitatsiya dasturlarini amalga oshirish juda muhim, lekin ularning qonun oldida javob berishi ham bu dasturlarning bir qismi bo‘lishi kerak.

Zo‘ravon inson o‘z hayotining, munosabatlarining va kelajagining yaxshilanishi uchun o‘zgarishga ehtiyoj sezishi lozim. Oilani saqlab qolish, bolalar manfaatlarini ta’minlash va ijtimoiy qabul qilinish kabi jihatlar ham yordamchi motivatsiya sifatida qabul qilinishi kerak, deb o‘ylayman.

Yana bir muhim jihat: zo‘ravonlik bilan ishlashda individual yondashuv, mutaxassislar yordami va qat’iy qonunlar juda muhim. Insonning o‘zgarish ehtimoli faqat uning o‘z istagi va xulq-atvorini qayta ko‘rib chiqishiga bog‘liq.

@Shaxnoza_Xolmaxamatova