#ҚИРҚ_ИККИ_МИНГ_ДАҚИҚА
МУАЛЛИФ: САИДА АЗИЗ
#1
БИСМИЛЛОҲИР РОҲМАНИР РОҲИЙМ!
“Ҳеч қачон истаган одамингизга айланиш учун кеч эмас”.
Жорж Элиот,
(эркакча тахаллусуда ижод қилган инглиз ёзувчиси)
****
Нилуфар уйғоткичнинг давомий қўнғироғини қўли билан пайпаслаб, ўчирди.
Ўрнидан турди.
Деразадан ташқарига қаради. Туни билан ёғиб чиққан оппоқ қор бутун борлиқни оқликка буркаган эди.
Аввалига аёлнинг кўзлари қамашди. Сўнг оқлик қалбига қандайдир софликни улашгандек ҳис қилди ўзини.
“Қор... оппоқ қор” оҳиста пичирлади лаблари.
Иккита қалпоқчани кийиб олганча, тумба устида қаққайиб турган соатга бир қур назар ташлади.
Диванда хуриллаб ухлаётган эрининг елкаси узра кўрпани тортиб қўйгач, ҳаммомга кириб кетди.
Ҳафсала билан ювинди. Момиқ сочиқ билан юзини артаркан, кўзгудаги аксига тикилиб қолди.
Гарчи пардозсиз бўлсада, аёл ҳамон жозибасини йўқотмаганди. Ойнага янада яқинроқ келди. Қовоқ ости бироз осилгандек туйилди. Пешона териси таранг, бирорта ажин йўқ. Юзи ҳам текис олмадек ялтирайди. Фақат, кўзининг атрофида майда ажинлар пайдо бўлибди. Чироқнинг оқиш нурида билинар билинмас бу чизиқларга қараб, хўрсинди.
- Ҳа, умр ўтаяпти! Ахир қирк иккига қараб кетаяпман!
Нилуфар ўзининг кўзгудаги қоматига разм солди. Чакки эмас. Айрим синфдош дугоналарига ўхшаб семириб кетмаган. Лекин жуда нозик ҳам эмасда...
Ҳаммом чироғини ўчириб, бошқа хонага ўтди. Қайнонаси намозини ўқиб бўлган чоғи, ошхонага кирибди. Нилуфар жойнамозни ерга тўшаб, ибодатини бошлади.
***
Бироздан сўнг бу уйда ғала-ғовур авж олганди.
Эри ишга, ўғли Бунёд ўқишга, қизи Мадина эса, мактабга отланиш учун тайёргарликни бошлаб юборишганди.
- Ойи, жигарранг этигим қани?
- Онаси, қалин пайпоқ бер!
- Ойижон, қизил пальтоимни кияверайми?
Ҳаммаси ўз буюмларини Нилуфардан сўрашарди.
Нилуфар эрига ва болаларига жавоб бериш баробарида, нонушта тайёрларди.
Эри Баҳодирга сутли қаҳва, ўғлига эса, оддий лимон чой, қизига апельсин шарбати.
Оила аъзолари чиройли безатилган дастурхонга ўтиришди.
Нилуфар йигирма йиллик турмуши давомида нонушта дастурхонини доим дид билан безатарди. Сариёғдан тортиб, ширин кулчагача, ширинликдан тортиб, қуймоқача бўларди стол устида.
Ўтирганлар мазза қилиб танаввул қилишганини завқ билан томоша қиларди аёл. Кейин эса яқинларини ишга, ўқишга кузатиб, яна уй ишларида давом этарди. Бу ҳолат йиллар давомида шундай бўлиб келганди. Токи...
токи, Баҳодир ва Бунёд Нилуфарни бир гап билан ранжитиб қўйишмагунча...
ДАВОМИ БОР
https://t.me/Saida_Aziz_Ijodi
МУАЛЛИФ: САИДА АЗИЗ
#1
БИСМИЛЛОҲИР РОҲМАНИР РОҲИЙМ!
“Ҳеч қачон истаган одамингизга айланиш учун кеч эмас”.
Жорж Элиот,
(эркакча тахаллусуда ижод қилган инглиз ёзувчиси)
****
Нилуфар уйғоткичнинг давомий қўнғироғини қўли билан пайпаслаб, ўчирди.
Ўрнидан турди.
Деразадан ташқарига қаради. Туни билан ёғиб чиққан оппоқ қор бутун борлиқни оқликка буркаган эди.
Аввалига аёлнинг кўзлари қамашди. Сўнг оқлик қалбига қандайдир софликни улашгандек ҳис қилди ўзини.
“Қор... оппоқ қор” оҳиста пичирлади лаблари.
Иккита қалпоқчани кийиб олганча, тумба устида қаққайиб турган соатга бир қур назар ташлади.
Диванда хуриллаб ухлаётган эрининг елкаси узра кўрпани тортиб қўйгач, ҳаммомга кириб кетди.
Ҳафсала билан ювинди. Момиқ сочиқ билан юзини артаркан, кўзгудаги аксига тикилиб қолди.
Гарчи пардозсиз бўлсада, аёл ҳамон жозибасини йўқотмаганди. Ойнага янада яқинроқ келди. Қовоқ ости бироз осилгандек туйилди. Пешона териси таранг, бирорта ажин йўқ. Юзи ҳам текис олмадек ялтирайди. Фақат, кўзининг атрофида майда ажинлар пайдо бўлибди. Чироқнинг оқиш нурида билинар билинмас бу чизиқларга қараб, хўрсинди.
- Ҳа, умр ўтаяпти! Ахир қирк иккига қараб кетаяпман!
Нилуфар ўзининг кўзгудаги қоматига разм солди. Чакки эмас. Айрим синфдош дугоналарига ўхшаб семириб кетмаган. Лекин жуда нозик ҳам эмасда...
Ҳаммом чироғини ўчириб, бошқа хонага ўтди. Қайнонаси намозини ўқиб бўлган чоғи, ошхонага кирибди. Нилуфар жойнамозни ерга тўшаб, ибодатини бошлади.
***
Бироздан сўнг бу уйда ғала-ғовур авж олганди.
Эри ишга, ўғли Бунёд ўқишга, қизи Мадина эса, мактабга отланиш учун тайёргарликни бошлаб юборишганди.
- Ойи, жигарранг этигим қани?
- Онаси, қалин пайпоқ бер!
- Ойижон, қизил пальтоимни кияверайми?
Ҳаммаси ўз буюмларини Нилуфардан сўрашарди.
Нилуфар эрига ва болаларига жавоб бериш баробарида, нонушта тайёрларди.
Эри Баҳодирга сутли қаҳва, ўғлига эса, оддий лимон чой, қизига апельсин шарбати.
Оила аъзолари чиройли безатилган дастурхонга ўтиришди.
Нилуфар йигирма йиллик турмуши давомида нонушта дастурхонини доим дид билан безатарди. Сариёғдан тортиб, ширин кулчагача, ширинликдан тортиб, қуймоқача бўларди стол устида.
Ўтирганлар мазза қилиб танаввул қилишганини завқ билан томоша қиларди аёл. Кейин эса яқинларини ишга, ўқишга кузатиб, яна уй ишларида давом этарди. Бу ҳолат йиллар давомида шундай бўлиб келганди. Токи...
токи, Баҳодир ва Бунёд Нилуфарни бир гап билан ранжитиб қўйишмагунча...
ДАВОМИ БОР
https://t.me/Saida_Aziz_Ijodi