#Сўнгги_илтимос
#Но_10

-Мана энди бор.
У ўйланиб туриб гап бошлади.
-Қизга ёрдам керак.
-Нима.
-Уни кузатиб шу ҳулосага келдм.
-Оббо псиҳологлигингни унутибман ҳўш нималарни кўрдинг унда .
-У елкаларини қисиб юрибди. Демак ҳаётта доимо нимадандир ёки кимдандир қўрқиб яшайди. Лабидаги жароҳати уни золим онаси ёки ҳар куни пул талаб қиладиган пиёниста отаси бор. Бармоқларининг сезилар сезилмас титраши уни кўп камситилганидан далолат.
Шундай бўлгани билан у жудаям ғурурли. Барчасига ўз меҳнати билан эришишни ҳоҳлайди. Ёрдам қабул қилмайди.
-Қойилман сенга дўстим. Икки дақиқа ичида шунча малумотга эга бўлибсан.
-Бу ҳали ҳаммаси эмас Имронбек. Бу қиз 20 ёшда эмас 18 ёшда. Бу нима эканлигини биласанми..
-Ҳа болди у ёғи шарт эмас. Ишдан бўшадим. Келганингдан бери шу сўзни ишлатмаганингга ҳайрон бўлаётгандим ўзи.
-Дўстим бўлганинг учун қолдингшартли равишда.
Ишдан чиққан Сарвиноз ҳавога қаради. Очиқ.
Демак ҳали вақти бор. У хурсанд бўлиб ўзининг севимли манзили томон йўл олди...