Kunlarning birida Imom Junayd tushida bir ovoz eshitibdi:
— Uyğon, ey banda, bir nochorni qutqar!
Junayd so‘rabdi:
— Men u nochorni qaerdan topaman?
Yana ovoz kelibdi:
— Ulovingga minib chiq, qaerda to‘xtasa, o‘sha yerdan uni topasan.
Junayd uyg‘onibdi, bomdod yaqinlashibdi. Tahorat olib, uloviga minib Bag‘dod ko‘chalari bo‘ylab yo‘lga tushibdi. Nihoyat, ulov bir masjid eshigi oldida to‘xtabdi. Junayd o‘ziga:
Balki u ichkaridadir, - deb masjidga kiribdi. Ichkarida bir odam yig‘lab, Allohga o‘z qiyinchiliklarini shikoyat qilib, Uning inoyatini so‘rab duo qilayotganini ko‘ribdi. Junayd anglabdi, bu odam izlayotgan odam ekan.
Junayd yonidan yuz dinor chiqarib, unga uzatibdi. O‘sha odam Junaydga na qarabdi, na tashakkur bildiribdi, balki yig‘lashda davom etib, Allohga shukr qila boshlabdi.
Junayd unga qarab: Ey birodar, agar bu pullar muhtojligingni qondirmasa, Bag‘dodda meni so‘rab top. Men Junayd Bag‘dodiyman, debdi.
O‘sha odam unga qarab: Junayd, sen jinnimisan?!
Junayd hayron bo‘lib so‘rabdi:
— Nega bunday deysan?
O‘sha odam javob beribdi: Meni qutqarish uchun seni uyg‘otib, xizmatimga buyurgan Zotni tashlab, Bag‘dod bo‘ylab seni qidirishimni xohlaysanmi?!
Alloh bilan bo‘lgan hayot – haqiqiy hayotdir.
Allohga ishonch – hayotdan yuqori yana bir hayotdir.
©️Ustozimdan
