📚 Ibratli Hikoyalar 📚 dan repost
Онасининг бир нуқтага тикилганича
ўтирганини кўрган Сабиҳа ҳарчанд унинг кўнглини олишга харакат қилмасин,
Суюмгулдан садо чиқмадии. Кечга томон
Дилмуроджоннинг чириллаб йиғлаётганини
эшитган қўшни аёл бир косада сут кўтариб
чиқди. Суюмгулнинг бир аҳволда ўтирганини
кўриб ҳайрон бўлди. Дилмуроднинг шишасига сутни илитиб қўйдида, Сабиҳага берди.
Болаларнинг бугун тушлик ҳам
қилишмаганини билиб, уйидан иккита нон,
бир коса суюқ овқат кўтариб чиқди. - Суюмгул, бу нима қилиқ. Болаларингизни
қийнаб қўйибсиз-ку, айланай. Туринг, ҳеч
бўлмаса ўзингиз ҳам бир пиёла иссиқ чой
ичволинг. Суюмгулдан садо чиқмаганини кўриб, унинг
елкасига қўл ташлади. - Сиқилаверманг, ойнинг ўн беши ёруғ бўлса,
ўн беши қоронғу. Ҳали кўрмагандай бўлиб
кетасиз. Ниҳоят Суюмгул қўшни аёлга қаради. - Янга, илтимос, болаларимга қараб туринг,
мен бир жойга бориб келишим керак. -Кеч бўлганда қаёққа борасиз, қоронғи тушиб
қолди-ку. -Бормасам бўлмайди. Болаларни сизга
ишонаман. -Ҳа, албатта. Фақат кечга қолманг, улар
бизникида бўлиб туришади,- Қўшни аёл
дастурхонни йиғиб олар экан, Дилмуродни
кўтариб, Сурайёнинг қўлидан етаклади.
Сабиҳанинг жойидан қимилламаганини кўриб,
«Юрақолгин» деб уни чақирди. Суюмгул уларнинг орқасидан хонанинг эшиги
ёпилиши билан, уни ичкаридан қулфлади-да,
бир бурчакда кийимлар ташлаб қўйилган
арқончани ечиб олди. Хонани худди биринчи
маротаба кўраётгандай кўздан кечирар экан,
деворга қоқилган илгакка кўзи тушди. Арқоннинг бир учидан сиртмоқ ясаб, бир
учини илгакка махкамлади. Сўнг сандиқни
очиб, ундан келинлик пайти икки-уч маротаба
кийган, сўнг яхши ният билан сандиққа солиб
қўйган, ҳали ҳам товланиб турган зар иплар
билан чеккаларига гул босилган кўйлагини олиб, кийди. Сочларини тараб, кўзларига
сурма қўйди. Дераза токчасида турган
қизалоқларининг суратини авайлаб қўлга
олиб, жилмайиб турган Сабиҳа ва Сурайёнинг
юзларидан ўпди. Сўнг стулнинг устига чиқиб
сиртмоқни бўйнига солди. «Мени кечиргин қизим», шивирлаб айтилган бу сўзлар унинг
сўнгги нафаси эди....
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
ўтирганини кўрган Сабиҳа ҳарчанд унинг кўнглини олишга харакат қилмасин,
Суюмгулдан садо чиқмадии. Кечга томон
Дилмуроджоннинг чириллаб йиғлаётганини
эшитган қўшни аёл бир косада сут кўтариб
чиқди. Суюмгулнинг бир аҳволда ўтирганини
кўриб ҳайрон бўлди. Дилмуроднинг шишасига сутни илитиб қўйдида, Сабиҳага берди.
Болаларнинг бугун тушлик ҳам
қилишмаганини билиб, уйидан иккита нон,
бир коса суюқ овқат кўтариб чиқди. - Суюмгул, бу нима қилиқ. Болаларингизни
қийнаб қўйибсиз-ку, айланай. Туринг, ҳеч
бўлмаса ўзингиз ҳам бир пиёла иссиқ чой
ичволинг. Суюмгулдан садо чиқмаганини кўриб, унинг
елкасига қўл ташлади. - Сиқилаверманг, ойнинг ўн беши ёруғ бўлса,
ўн беши қоронғу. Ҳали кўрмагандай бўлиб
кетасиз. Ниҳоят Суюмгул қўшни аёлга қаради. - Янга, илтимос, болаларимга қараб туринг,
мен бир жойга бориб келишим керак. -Кеч бўлганда қаёққа борасиз, қоронғи тушиб
қолди-ку. -Бормасам бўлмайди. Болаларни сизга
ишонаман. -Ҳа, албатта. Фақат кечга қолманг, улар
бизникида бўлиб туришади,- Қўшни аёл
дастурхонни йиғиб олар экан, Дилмуродни
кўтариб, Сурайёнинг қўлидан етаклади.
Сабиҳанинг жойидан қимилламаганини кўриб,
«Юрақолгин» деб уни чақирди. Суюмгул уларнинг орқасидан хонанинг эшиги
ёпилиши билан, уни ичкаридан қулфлади-да,
бир бурчакда кийимлар ташлаб қўйилган
арқончани ечиб олди. Хонани худди биринчи
маротаба кўраётгандай кўздан кечирар экан,
деворга қоқилган илгакка кўзи тушди. Арқоннинг бир учидан сиртмоқ ясаб, бир
учини илгакка махкамлади. Сўнг сандиқни
очиб, ундан келинлик пайти икки-уч маротаба
кийган, сўнг яхши ният билан сандиққа солиб
қўйган, ҳали ҳам товланиб турган зар иплар
билан чеккаларига гул босилган кўйлагини олиб, кийди. Сочларини тараб, кўзларига
сурма қўйди. Дераза токчасида турган
қизалоқларининг суратини авайлаб қўлга
олиб, жилмайиб турган Сабиҳа ва Сурайёнинг
юзларидан ўпди. Сўнг стулнинг устига чиқиб
сиртмоқни бўйнига солди. «Мени кечиргин қизим», шивирлаб айтилган бу сўзлар унинг
сўнгги нафаси эди....
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮