#ҚОНЛИ_ҚАСОС
#Muallif_Charos_Hayitova
#H_48
Ниҳоят мен анча йиллардан буён кутган кун келди, ва бугун мен сен билан юзлашаман Эмели.
Кундалигимни ёпиб, уни шкаф ортига ўрнатилган сейфимга солиб қўяр эканман. Кузгу қаршисига бориб ўзимни кўздан кечирдим.
Эгнимдаги белгача ёр, этак қисми кенг ўртача калталикда бўлган қора либос, бугун мени анча машаққатлар билан эришган йўзимга янада курк бағишлаб турар эди. Очиқ бўйнимга нафис ишланган тақинчоғимни тақдим. Сочларимни ёймоқчи эдим. Аммо бу негадир менга ярашмагандек, шунчаки уларни тепадан йиғиб қўйишни маъқул топдим.
-- Ана энди бўлди. Ўйлайманки, мени жахлимни чиқармайсан Виктор.
Кузгудаги аксимга, мамнун қараб ташқарига йўл олдим. Йўл- йўлакай эрталаб буюртма бериб қўйган, Виктор учун танлаган кастиюмни олишни ҳам унутмадим. Унда бунақаси борми, йўқми дея таваккал қилгим келмади. Бир бўлса ҳам оддий бўлса керак. Мен бораётган жойга мос эмаслиги аниқ.
-- Келди.
Эшик қўнғироғини бир икки марта босганимдан сўнг, у эшикни очди ва нимадир демоқчи бўлди-ю аммо гапини йўқотиб қўйди шекилли.
-- Тайёрланибсан... Хурсанд бўлдим раҳмат. Аммо буни кийсанг янада яхшироқ бўлар эди.
Эгнидаги оддийгина кийимга қисқа нигоҳ ташлаб, қўлимдагини унга узатдим.
-- Қарорингизни ўзгартирмадингизми?.
Ҳаёллари жойига келди чоғи, яна сайрай бошлади.
-- Беш дақиқа вақтинг бор. Ҳа яна мени сизлашинг шарт эмас. Машинада бўламан. Тезроқ бўл. Имиллаганлар ёқмайди.
-- Ёқишга ҳаракат қиламан деб ўлиб ўтирибман ўзи ҳам.
Гапириб бўлиб ортимга ўгирилдим, лекин унинг ўз- ўзига ғингшиб айтган гапи қулоғимга чалинди. Бу асабимни қузиган бўлсада сабр қилиб, машинам томон одимладим.
Шундоқ ҳам у бир қўғирчоқ. Бугунча ишимга яраб турса бўлди. Ярайди деб умид қиламан ҳар холда.
https://t.me/Hayitova_charos