🕌 𝙃𝘼𝙇𝙄𝙈 𝙌𝙊𝙍𝙄 𝙅𝙊𝙈𝙀 𝙈𝘼𝙎𝙅𝙄𝘿𝙄🕌

ЖУФТИ ҲАЛОЛ ТАНЛАГАНДА НИМАЛАРГА ЭЪТИБОР БЕРИШ ЛОЗИМ?

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам озод қилган Савбон розияллоҳу анҳу шундай ривоят қилади: "Кумуш ёки олтин йиғиш билан боғлик оят нозил қилинган пайтда одамлар: "У ҳолда қайси молни тўпласак бўлади?" дея бир-биридан сўради. Шунда ҳазрат Умар: "Буни мен сўраб билиб, сизга хабар бераман!" деди ва дарров туясига миниб кетди. Мен ҳам унинг ортидан бордим. Ҳазрат Умар Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ёнларига бориб сўради:
- Ё Расулуллоҳ, қайси молдан йиғинайлик?
- Ҳар бирингиз шукрона айтган бир қалб, зикр қиладиган тил, охират ишингизга ёрдам берадиган мўмина аёлга уйланинг, шуни жамлашга ҳаракат қилинг, дея марҳамат қилдилар".

Абу Умома розияллоҳу анҳу шундай ривоят қилади: Ҳазрат Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Мўмин киши Аллоҳга тақводан кейин энг зиёда солиҳ завжасидан хайр кўради. Назар солса уни хурсанд қиладиган, амр қилса унга итоат қиладиганини ва ўз жонидан ва молидан эри ёқтирмайдиган нарса ила унга хилоф қилмайдиган аёл афзалдир”, дея марҳамат қиладилар.

Абдуллоҳ ибн Амр розияллоҳу анҳу шундай ривоят қилади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Аёлларга ҳуснлари учун уйланманглар, ҳуснлари уларни ҳалок қилади. Уларга моллари учун уйланманглар, балки мол-дунёлари уларни ҳаддан ошириб юборар. Лекин уларга динлари учун уйланинглар, ҳатто бурни тешилган, қора чўри (тақводор) бўлса, ўша (тақводор аёл диндор бўлмаган ҳур аёллардан) афзалроқдир”, дея марҳамат қиладилар.

Аллоҳ таоло юборадиган синовлар

Бу дунё синовли дунёдир. Синовларга тоқат қилган банда савоб олади. Аллоҳ, юборган синовларга сабр қила олмаган банда гуноҳкор бўлади. Қиёмат куни мўмин киши Аллоҳга шунчалик яқин бўладики, ҳатто Роббим унга дунёда қилган гуноҳларини бирма-бир эслатганида у ҳаммасини тан олади. Шунда Парвардигор унга гуноҳларингни дунёда ёпдим, одамларга фош қилмадим. Мана энди бугун уларни кечирдим, деб қўлига фақат савоблар ёзилган номаи аъмолини берар экан. Кофир ва мунофиқларнинг қилмишларини эса фаришталар ёки Аллоҳнинг ўзи халойиққа эълон қилиб, Ўзига зулм қилганларга Аллоҳнинг лаънати бўлгай, дер экан. Аллоҳ таоло бандасига турли синовлар юборади. Баъзилар учун бойлик ва серфарзандлик ташвиш саналади. Зеро, бойлик ва фарзандлар доим ҳам жонга роҳат бўлавермайди. Баъзида роҳатидан кўра заҳмати ошиб кетиши ҳоллари ҳам кузатилади. Айниқса, охиратни ўйламайдиганлар учун улар кони азоб саналади. Дарҳақиқат, инсоннинг Роббимиз юборган синовларига сабр қилмай, фитна, гуноҳ, машаққат ва заҳматга йўлиқиб қолишининг асосий сабабчиси мол-давлат, дунё ҳаваслари, фарзандлардир. Бойликка ортиқча ҳирс қўйиш, фарзанд ва зурриётини фаровон турмуш билан таъминлаш йўлида ҳеч нарсадан ҳазар қилмаслик оқибатида Аллоҳнинг кўрсатмаларига тўла риоя қилиш мушкул бўлиб қолади. Демак, Парвардигор бойлик ва фарзандлари бўлган бандаларни улар орқали синовдан ўтказади ва охиратда ютуқ эгаларини улкан мукофот билан тақдирлайди. Бойлик ҳар қанча кўп бўлса ҳам, унга ҳирс қўйиш керак эмас. Уни яхшиликка сарфласа, фарзандларни яхши тарбиялаб, солиҳ кишилар қаторига қўшса, албатта, имтиҳондан яхши ўтган бўлади. Жаҳаннам йўлини танлаганларнинг ўзлари бунга сабабчи бўлади. Зеро, ўз ихтиёрлари билан нима иш қилишларини Ҳақ таоло азалдан билган ва тақдирга битиб қўйган. Аллоҳ азза ва жалла ҳеч кимни куфр ёки гуноҳ ишларга мажбурий равишда ундамайди. Роббим юборган машаққатларга сабр қила олмаган банда гуноҳ йўлдан кетади ва жаҳаннам аҳлидан бўлади: Ҳадиси шарифда: "Ҳар бир дўзах аҳлига жаннатдаги унга ажратилган жой кўрсатилганда, қани энди мени ҳам Аллоҳ ҳидоятга йўллаганида, шу жойда бўлар эдим, деб ҳасрат қилар экан. Ҳар бир жаннат аҳлига дўзахдаги унга ажратилган жой кўрсатилганда, агар Аллоҳ ҳидоят насиб этмаганида жойим шу ерда бўлар экан-да, деб шукр қилади", дея марҳамат қилинади. Аллоҳ таолонинг тақдир қилгани ва ҳукмига рози бўлиш вожибдир. Агар тақдир қилинганига рози бўлмас эканмиз, куфрни қабул қилган бўламиз. Ризқ-неъмат берган Роббимга шукрона айтиш вожибдир. Аллоҳ азза ва жалла қалбдаги иймон собитлигини синамоқ учун машаққат беради. Қийинчиликларга сабр қилиш вожибдир. Сабр қила олмаган банда гуноҳкорлардан бўлади.

🔗Имтиҳон, синов ва дард етганда муносабатимиз қандай бўлади?

"Обидлар йўли" китобидан.

ЁМОН ИНСОННИНГ БЕЛГИЛАРИ ҚАНДАЙ?

Ибн Амр ибн Ос розияллоҳу анҳу шундай ривоят қилади: Севимли Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Тўрт хислат борки, кимда бу хислатлар бўлса, ўша киши бешак мунофиқдир. Кимда бундан биттаси бўлса, уни тарк этмагунга қадар ўзида нифоқдан бир хислат бор деганидир: Ўзига омонат қолдирилганида унга хиёнат қилади, сўзлаганда ёлғон гапиради, ваъда берганида унинг устидан чиқмайди, хусуматда ҳаддидан ошади”, дея марҳамат қиладилар.
"Шундай давр келадики, инсоният олган нарсаси ҳалолданми ёки ҳаромдан эканлигига асло аҳамият бермай қўяди” (Имом Бухорий ривояти).

«Расулуллоҳ билан бир соат суҳбат» китобидан.

31.01.25/06.02.25
Azon/.        Takbir
B 06:10/05    B 06:50/45
Q.07:30/25
P. 12:45   P. 12:55
A. 15:50/55 A.16:00/05
S.17:40/45   S.17:40/45
X.19:10/15 X.19:20/25

#саждаи_саҳв_масалалари
ЖАҲРИЙ НАМОЗДА УЧ ОЯТНИ МАХФИЙ ЎҚИСА, СЎНГ ЁДИГА ТУШСА
Агар имом жаҳрий намозда унутиб махфий ўқишни бошласа, қисқа уч оят ўқигандан сўнг ёдига тушса ёки бирор киши луқма берса, унга кейинги оятлардан баланд овоз билан ўқиш ва намоз охирида саждаи саҳв қилиш вожиб бўлади. («Раддул муҳтор» 1-ж, 498-6.)

МАХФИЙ НАМОЗДА БАЛАНД ОВОЗ БИЛАН УЧ ОЯТ ЎҚИСА, СЎНГ ЁДИГА ТУШСА
Агар имом махфий намозда, яъни пешин ёки аср намозларида қисқа уч оятни баланд овоз билан ўқиса, сўнг махфий намозлиги ёдига келса, қанча миқдор ўқиган бўлса, қолганини махфий ўқийди. Бошидан бошлаб паст овоз билан такрорлашнинг зарурати йўқ. Албатта, саждаи саҳв вожиб бўлади. («Раддул муҳтор» 1-ж, 128-б.)

ФАРЗНИНГ ОХИРГИ РАКЪАТЛАРИДА БАЛАНД ОВОЗ БИЛАН ҚИРОАТ ҚИЛИШ
Фарзнинг учинчи ёки тўртинчи ракъатида баланд овоз билан қироат қилса, саждаи саҳв вожиб бўлади. Гарчи фарзнинг мазкур ракъатларида қироатнинг ўзи вожиб бўлмаса-да, лекин қироат қилган суратда махфий ўқиш вожиб бўлади. («Раддул муҳтор» 1-ж, 315-б.)

ОРАДА БИР-ИККИ ОЯТ ТАШЛАБ КЕТИЛСА
Агар қироат қила туриб, орада бир-икки оятни ёки бир оятнинг баъзи қисмини тарк қилса, саждаи саҳв вожиб бўлмайди. («Фатово Оламгирий»,1-ж, 126-б.)
@mehrob_uz