Najmiddin, butunligingiz sinmasin! So’zingiz sinmasin, uzoq yashang!
***
O‘shanda kuz edi - fasli nihoya,
Shaffof sovutini kiyar edi ko‘l.
Bir ayol dirdirab g‘o‘za yulardi,
Nigohlari dilgir, yanoqlari ho‘l.
O‘shanda kuz edi,
qiyilgan kunlar
Charnagan qismatday qiymati o‘chgan.
Bir ayol dirdirab g‘o‘za yulardi,
O‘ttiz kuzagida uch bahor ko‘chgan.
O‘shanda kuz edi,
Qora qarg‘alar
Tentirab uchganda qo‘noq axtarib,
Bir ayol dirdirab g‘o‘za yulardi,
Qaro kiprigida anduh ko‘tarib.
O‘shanda kuz edi,
Yo‘qsil yovg‘oni
Sovugan sandaldan taft olmagan kun.
Bir ayol dirdirab g‘o‘za yulardi,
Vatanday unutlig‘ qolgani uchun.
Necha kuzak o‘tdi o‘shandan beri,
Qarg‘a tumshug‘ida qish keldi ko‘p bor.
Mazlum ko‘zyoshida siyoh ivitib,
Xalq, deb shior bitdik betakror - takror.
Yangi qor yog‘yotgan shu yangi yurtda,
Bir sezgi borlig‘im etmoqda barbod:
Hamon g‘o‘za yulib yurganday ayol,
Haliyam o‘shanday turganday hayot...
Najmiddin Ermatov
@FeruzaXayrullayeva