RENESSANS group

#dilnozabilan

Farzand õstirayotib, ummat tarbiyalayotib qalbingni jannat deb bil va jannatdek tut. Uni shu jannatning rayhoni et. Toki ifori nafaqat seni , atrofdagilarni ham huzurlatsin.
Farzandli hayotingni biologik tabiiy hayot deb kalta fikrlama. Uning- ONALIKning ilmlari bilan oziqlan. Shu rizq taraddudida bõl, sõra, tila, izla.
Ibodat mukammal qilinadi, bilasan. Onalik ham ibodat. Oliy ibodat.
Agar kun kelib vafot etganda ham umring yakunlanmasligidek bir tilaging bõlsa nega befarq bõlishing kerak.
Ibodat mukammal bõladi deb bolang hayotini mukammallashtirma, soddalikdan yasa yuksaklikni.

Tartibsizlangan hayotingga rozi bõl.
Kõzguga boqmagan kunlaringga, uyqusiz õtgan tunlaringga rozi bõl.
Soching kõrmay taroq, uzuklarsiz barmoq, va bazida õsgan tirnoq... mayli de.

Halovatsiz bõlgan, toqatsiz qolgan damlaringga shukr deginu, tabassumidan ol halovatni. Kõzingga surtib surtib ol bu beğuborlikni, boqib boqib xotirangga muhr bos. Yana ozginadan keyin beshikdan, yana saldan keyin quyningdan, qiz bola bõlsa uyingdan ham ham kõz ochib yumguncha chiqib ketadi.
(davomini yozolmayman, kõnglim bõshab ketdi🥹)


Ushbu anglashlarga, onalik ilmlarimga sababchilardan biri bu @oynab_organamizz kanali ijodkori,  "USTOZIM - ONAM" loyihasi muallifi Gulzoda Hurmuhammedova.
Farzandi kelajak taqdiriga befarq bõlmagan, ularni tuğilgandan boshlab rivojga undovchi har bir onaga holis tavsiyam.

davomi bor...

✍ Dilnoza Hasanovna

#ibratvaqti

Men yaxshi ona bo'lolmadim. Harakat qildim, ammo bo'lolmadim

5 yoshli o'g'lim bor edi. U shu yoshgacha mendan aancha dakki eshitardi. Yo'q, uni yaxshi ko'rardim, ammo urushaverardim.
Uning o'zi meni bunga majbur qilar edi: ko'chaga chiqsa ahvoliga qarab bo'lmasdi. Kiyimlari kir, oyoqlari loy...
O'yinchoq o'ynasa uyni boshiga ko'tarardi. Lego qismlari necha marta oyog'imga kirib ketdi. Jon achchig'ida yana baqirardim.
Non yoki pechenye yesa divanlarni usti ushoq bo'lib ketar edi. Odamga o'xshab ovqat yemasdi. Hamma yoqqa to'kib-sochib, kiyimlarini rasvo qilib yerdi. Uyim uning dastidan suvarakka to'ldi.
Ayni bir ish bilan mashg'ul bo'lganimda kelib, meni chalg'itaverar edi. Savol beraverib, boshimni og'ritib yuborar edi. Men esa o'zim uchun ham yashagim kelar edi.

Baqirib, urushib katta qilgim kelmasdi, lekin o'zimni tutib tura olmasdim. Uning har bir harakati asabimga tegar edi, u men xohlaganday jim o'tirmasdi, men xohlaganday ovqatlanmasdi, men xohlaganday o'zini tutmasdi va bu menga ancha noqulayliklar tug'dirar edi.

Bir kuni Alloh O'z omonatini mendan qaytarib oldi. Bolajonim umuman kutilmaganda chin dunyoga ketdi...
Nima bo'lganiga tushunmay ham qoldim...
Uyim va qalbim bo'm-bo'sh bo'lib qoldi...

Endi bolamni kiyimlari toppa-toza. Ana, shkafda osig'liq turibdi. Ularni kiyib, kir qilib kelsayu, qayta-qayta yuvib bersam...

U kiyimlar bolam YASHAYOTGANI uchun kir bo'lar ekan...

Endi uyim tartibli. Ana, o'yinchoqlar bir chekkada yotibdi. Qani bularni yoyib, sochib o'ynaydigan Bolam tirik bo'lsa, o'zim ham qo'shilib u bilan o'ynardim.
Uyimdagi tartibsizlik uning BORLIGI sabadidan ekan...

Divanlar top-toza turibdi. Hechqayerda non ushoq, pechenye bo'lagi yo'q. Ammo o'sha betartiblik uchun hozir borimni berar edim.
Axir bu urvoqlar bolajonim nafas olayotganidan, sog'lom ekanligidan darak ekan 😭

Hozir uyim suv quygandek jim-jit, go'yoki o'zim uchun yashashga imkon berilgandek. Ammo bu hayot menga yoqmayabdi. Bolajonim menga savol berarkan atrofni MEN orqali o'rganishni, MENI e'tiborimni, MENI mehrimni xohlagan ekan. Butun dunyosi MENDAN iborat bo'lgan bolamni o'z dunyomga sig'dirmadim.

Men jim-jitlik, tartib, tozalikni xohladim va shunga erishdim. Menga shu kerakmidi?

Qani endi imkon berilsayu, o'zim xohlagandek ona bo'lsam...

Qani endi vaqtni orqaga qaytarsagu, men butun vaqtimni, umrimni bolamga sarflasam...

Qani endi yaxshi ona bo'lish ilmini o'rganib, Bolaga eng zo'r ona bo'lolsam...

Afsus, endi bu imkonsiz...

© Olindi

@D_Renessans