Авғонбоғ Масжиди

Аллоҳ қодирми?
Ривоятларда келадики, бир куни шайх Абдулқодир Жийлоний шогирдлари билан Боғдоднинг қадимги кўчаларидан ўтиб кетаётган эди. Йўл четидаги ариқда кийимлари абгор ҳолда бир маст одамнинг ётганини кўрдилар.
Маст уларни тўхтатиб шайхга қараб «Эй Абдулқодир! Аллоҳ қодирми ёки қодир эмасми?» деди.  
Шайх табассум қилиб «Албатта, Аллоҳ қодир» деди.
У иккинчи марта «Эй Абдулқодир! Аллоҳ қодирми ёки қодир эмасми?» деди.
Шайх яна табассум қилиб «Албатта, Аллоҳ қодир» деди. 
У учинчи марта «Эй Абдулқодир! Аллоҳ қодирми ёки қодир эмасми?» деди.
Шунда шайх Абдулқодир йиғлаб саждага бош урди. «Албатта, Аллоҳ қодир... Аллоҳ қодир... Аллоҳ қодир...» деди.
Сўнг шогирдларига уни олиб бориб ювиб- тараб ҳурмат кўрсатишни буюрди. Шогирдлар шайхнинг ушбу ишидан таажжубга тушдилар ва маст кишининг сўзидаги маъноларни сўрадилар.  
Шайх «У биринчи саволида «Аллоҳ мени тавбамни қабул қилишга қодирми» деб сўради. Мен албатта, деб жавоб бердим. У иккинчи саволида «Аллоҳ мени сенинг мақомингга кўтаришга қодирми?» деб сўради. Мен албатта, деб жавоб бердим. У учинчи саволида «Аллоҳ таоло сени менинг ўрнимга тушириб юборишга қодирми?» деб сўради. Мен қалбимда қўрқинч пайдо бўлиб йиғладим ва албатта, албатта, албатта.., деб жавоб бердим. Сўнг Аллоҳга ўзининг макри (синови)дан хотиржам қилиб қўймаслигини сўраб дуо қилдим ва саждага йиқилдим» деди.
—
Эй инсон! Мартабанг, амалинг, ибодатинг, илминг, соғлигинг, мол-давлатинг, болаларинг, насабинг ва кучингга мағрурланиб қолма!
Ўзгартирадиган, лекин ўзгармайдиган Зот ҳар қандай нуқсондан пок зотдир.
«Аллоҳнинг «макри»дан хотиржам бўлдиларми? Аллоҳнинг «макри»дан фақат зиён кўрувчи қавмларгина хотиржам бўлурлар».
(Аъроф сураси, 99 оят)

Куфр ва гуноҳга тушиб қолишдан қўрқиб яшанг. Ўзингизга ишониб қолманг. Чунки сиздаги барча яхшиликлар Аллоҳнинг тавфиқидан. Ўзингизга ташлаб қўйиши бу унинг «макри» дир.
xatib uz
https://t.me/Avgonbogmasjidi

РАСУЛУЛЛОҲ СОЛЛАЛЛОҲУ АЛАЙҲИ ВАСАЛЛАМНИНГ ОИЛАЛАРИ
🍃🌹🌿
(Ҳамма билиши зарур)

🍃Оталари: - Абдуллоҳ ибн Абдулмуттолиб пайғамбаримиз алайҳиссалом туғилмасларидан олдин оламдан ўтганлар.

🌹Оналари: - Омина бинти Ваҳб пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг 6 ёшликларида вафот қилганлар.

🌿Боболари: - Абдулмуттолиб ибн Ҳошим пайғамбаримиз алайҳиссалом 8 ёшликларида дунёдан ўтган.

🍃Амакилари: - Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг 9 та амакилари бўлган. Уларининг исмлари: Ҳорис, Зубайр, Ҳамза, Зирор, Абу Толиб (Абду¬маноф), Абу Лаҳаб (Абдулуззо), Абдулкаъба, Муғийра ва Навфал.

🌺Аммалари: - Умайма, Баро, Умму Ҳакийм, Сафия, Арво, Отика.

🌹Аёллари: - Хадийжа бинту Ҳавайлид, Савда бинту Замъа, Оиша бинту Абу Бакр, Ҳафса бинту Умар, Зайнаб бинту Ҳузайма, Умму Салама (Ҳинд бинту Абу Умайя), Зайнаб бинту Жаҳш, Маймуна бинту Ҳорис, Жувайрия бинту Ҳорис, Умму Ҳабиба (Рамла бинту Абу Суфён), Мория бинту Шамъун, София бинту Ҳуяй.

🍃Ўғиллари: - Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг учта ўғиллари бўлган аммо улар ёшликларида вафот қилганлар. Улар: Қосим, Абдуллоҳ, Иброҳим.

🌸Қизлари: - Зайнаб, Фотима, Руқайя, Умму Кулсум розияллоҳ анҳунна.
Куёвлари: - Абул Осс ибн Робиъ розияллоҳу анҳу – Зайнаб бинту Муҳаммад алайҳиссаломнинг турмуш ўртоқлари.

🌿Али ибн Абу Толиб розияллоҳу анҳу – Фотима бинту Муҳаммад алайҳиссаломнинг турмуш ўртоқлари.

🍃Усмон ибн Аффон розияллоҳу анҳу – аввал Расулуллоҳ солаллоҳу алайҳи ва салламнинг Руқайя исмли қизларига уйланадилар, бир қанча вақт ўтиб Руқайя розияллоҳу анҳо вафот этганларидан сўнг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг кенжа қизлари Умму Кулсум розияллоҳу анҳога уйланадилар. Шу сабабли Усмон розияллоҳу анҳу «Зиннурайн» - икки нур соҳиби деган ном билан шарафланганлар.

🌸Набиралари: - Абул Осс ибн Робиъ ва Зайнаб бинту Муҳаммад алайҳиссаломнинг фарзандлари: Али, Умома.
Али ибн Абу Толиб ва Фотима бинту Муҳаммад алайҳиссаломнинг фарзандлари: - Ҳасан, Ҳусайн, Мухассин, Зайнаб, Умму Кулсум.

🌿Усмон ибн Аффон ва Руқайя ибн Муҳаммад алайҳиссаломнинг фарзандлари: - Абдуллоҳ
https://t.me/Avgonbogmasjidi

ВАҚТИНИНГ БАРАКАСИНИ ЙЎҚОТГАНЛАР УЧУН ТАВСИЯ

   Қадимда ўтган уламолардан бири айтади:

" Қуръондан ўқийдиган вазифам қанча кўпайса вақтимда ҳам барака шунча кўпайиб бораверди. Вазифамни кўпайтириб боравердим ҳатто кунлик вазифам ўн порага етди."

Зиё ал-Мақдисий илм олиш учун сафарга чиқишни истаган вақтда Иброҳим ибн Абдулвоҳид ал-Мақдисий унга йўл кўрсатиб деди:

"Қуръон ўқишни кўпайтир. Қуръонни ташлаб қўйма! Сен истаётган илм, (унга сен) қуръондан ўқиганинг миқдоричасига эришасан. "

Зиё ал-Мақдисий айтади:
"Шунга боқдим ва уни кўп тажриба қилиб кўрдим. Агар қуръонни кўп ўқисам кўп ҳадис эшитиш ва ёзишга муваффақ бўлардим. Агар қуръон ўқимасам ҳеч нарса қилолмас эдим."
https://t.me/Avgonbogmasjidi

#hadis
Сиз учун 70 минг фаришта салавот айтади
Ҳазрат Али розияллоҳу анҳу айтадилар:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни:
"Қайсики мусулмон бошқа бир мусулмонни эрталаб зиёрат қилса, то кеч киргунича унга етмиш минг фаришта салавот айтади. Агар кеч кирганида зиёрат қилса, то тонг отгунича етмиш минг фаришта унга салавот айтади. Унга жаннатда бир боғ бўлади", деб айтганларини эшитдим
(Имом Термизий ривояти)
https://t.me/Avgonbogmasjidi

ҲУЖРАИ САОДАТГА КИРГАН ОХИРГИ ИНСОН

Тарихдан маълумки, 91 ҳижрий санада Умар ибн Абдулазиз тарафидан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳужралари, қабри шарифлари эшик туйнуксиз девор билан ўралган. Ўшандан кейин бу муборак ҳужрага ҳеч ким кирмаган эди. Аммо орадан 7 аср ўтиб ҳужранинг шарқий шимолий девори ёрилиб, нураб тушиши натижасида ҳужра очилиб қолган. Ана шунда ҳужрага кириш бир кишигагина насиб этади. У ҳам бўлса, Мадинаи Мунаввара тарихига оид энг муҳим, бетакрор асар «Вафаул вафа фи ахбари дарул Мустофа» асари муаллифи, 911 ҳижрий санада вафот этган Нуриддин Самҳудийдир. У киши мазкур нодир асарида ҳужранинг тавсифини шундай келтиради: «Ери тоза қизил қум экан, ҳеч қандай ғубор йўқ. Ҳужраи набавиянинг ери масжид еридан бир зироъ, яъни 60 см чамаси паст. Қабрларнинг дўнглиги кўринмай кетай деган».
Ана ўшанда ҳужранинг мавжуд шифтини олиб, сож ёғочидан катак катак шаклида янги шифт қилинган ва устига 8 метр баландликда гумбаз қурилган. Бу гумбаз ҳозирги яшил гумбазнинг қоқ остидадир. Ўшанда қабрларни ўраб турган учинчи девор қурилган. Ушбу сана, яъни ҳижрий 881 йили 5 шаввол, милодий 1447 йил 1 январ кунидан кейин бугунгача ҳужраи ширифага ҳеч ким киргани йўқ.
Аллома Самҳудийнинг Мадинаи Мунаввара тарихи ва тавсифида битган мазкур китобида муаллифнинг Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламга чексиз муҳаббати барқ уриб туради. У Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга тааллуқли бўлган барча катта кичик нарсани ўта юксак эҳтимом билан ўрганган ва ёритиб ўтган. Эҳтимолки, ана ўша муҳаббат у кишининг асрлар мобайнида ушбу ҳужраи шарифага кириш бахтига мушарраф бўлган ва бугунги кунгача ҳужраи саодатга қадам босган охирги инсон ўлароқ тарихда қолишига сабаб бўлгандир.
xatib uz
https://t.me/Avgonbogmasjidi

Расулуллоҳ қувончлари

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ўлим онларида Жаброил алайҳиссаломдан:
- “Мендан сўнг умматимнинг аҳволи нима бўлади?” - деб сўрадилар. Шунда Аллоҳ таоло Жаброил алайҳиссаломга ваҳий этди:
- “Ҳабибимга хушхабар бер, уммати ичида уни уялтирмайман. Ҳашр кунида у қабрдан энг олдин чиқадиганлардан бўлади ва Маҳшаргоҳда тўпланганларнинг саййиди қилинади. То унинг уммати кирмагунича бошқа умматларга жаннатга кириши  ҳаромдир”.
Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам:
-  “Ана энди кўзим қувончга тўлди” -  дедилар.
(Имом Табароний ривояти)
https://t.me/Avgonbogmasjidi

УЧ ГЎДАКДАН БОШҚА ҲЕЧ КИМ БЕШИКДА СЎЗЛАГАН ЭМАС

  Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: "Расулуллоҳ дедилар: уч гўдакдан бошқа ҳеч ким бешикда сўзлаган эмас.
Биринчи – Исо алайҳиссалом ўзлари оналарининг гуноҳи йўқлиги ва Аллоҳ субҳанаҳу ва таолонинг барҳақ пайғамбари эканликлари ҳақида Аллоҳ таоло Қудрати билан бешикда тилга кириб сўзлаган эканлар.

Иккинчи - Бани Исроилда Журайж исмли обид бўлиб, ўзининг алоҳида ибодатхонасида яккаю ягона Аллоҳга ибодат қиларди. Ҳатто шу даражада машғул эдики, онаси келиб, у билан суҳбат қилишни истаганда ҳам ибодатини тарк этмас эди. Бу бир неча марта такрорланганидан кейин онаси хафа бўлиб, "Парвардигоро, уни ёмон ахлоқли аёлга дучор этгандан кейин жонини ол!" деб дуо қилди. Бир куни Бани исроилликлар унинг ибодатини ва тақводорлигини таъриф-тафсир қилаётганларида бир аёл ўрнидан туриб: "Уни айнитишимни истайсизми?" — деб сўради. "Майли", - деб жавоб қилишди. Шундан кейин бу маккора аёл обиднинг олдига келиб, ўзини касалга солди. Обид унга қайрилиб ҳам қарамади. Журайжнинг уйига яқин жойда бир чўпон молларини боқиб юрарди. Кун исиганда унинг уйи соясида моллари дам олиб ётар эди. Бадбахт аёл чўпонни ҳийла-найранглари комига тортиб ҳомиладор бўлди. Вақт-соати етиб, ўғил туғди. Одамлар ундан: "Бу кимнинг боласи", — деб сўрашди. "Обид Журайжнинг боласи", - деб жавоб берди аёл. Одамлар бундан ғазабланиб, Журайжнинг ўзини калтаклаб, ибодатхонасини вайрон қилиб ташладилар. Журайж бундан ҳайрон бўлиб, уларга деди: "Менинг гуноҳим нима, нега бундай қиляпсиз? Улар Журайжга: "Узингнинг сохта ибодатинг билан бизни алдабсан. Мана бу бадахлоқ аёл билан алоқа қилиб, беникоҳ бола туғилган", дейишди. Журайж бу қуруқ туҳматни эшитиб: "Ўша бола қани?" - деди. "Сенинг ҳаромзодaнг мана!" - деб болани унга кўрсатишди. Журайж дарҳол туриб, ибодат қилди ва намозини тугатиб, гўдакнинг олдига келди. "Эй бола, Худо ҳаққи-ҳурмати учун айт, сенинг отанг ким?" - деди. Гўдак фасиҳ тил билан: "Чўпон менинг ҳақиқий отам бўлади", - деди. Одамлар буни гўдак тилидан эшитиб ёқаларини ушлаб, қилмишларидан пушаймон бўлган одамлар обиднинг қўл-оёғини ўпиб узр сўрашди. "Биз ўша нопок аёлнинг гапига ишониб, сенга жабр қилдик. Айбимизни ювиш учун хоҳласанг олтиндан ибодатхона қуриб берамиз". Журайж уларга: "Тиллаларингизни ўзингизга ишлатинг. Менга ўзимникига ўхшаган лойдан оддийгина ибодатхона қуриб берсангиз етарли", - деди.

  Учинчи сўзлаган гўдакнинг тарихи бундай: "Бир аёл боласини эмизиб ўтирган эди. Улар олдидан бир отлиқ ўтди. Она шундай деб дуо қилди: "Парвардигоро, ўғлим шу отлиққа ўхшаган бўлсин". Гўдак оғзини она кўкрагидан олиб: "Парвардигоро, мени унга ўхшаган қилмагин!" – дедию, яна онасининг кўкрагини оғзига олди. Шундан кейин она-бола калтакланаётган аёлни кўриб қолишди. Шунда она: "Парвардигоро, зинҳор менинг бошимга бу аёлнинг кўргилигини солмагин", – деди. Гўдак яна ширингина қилиб: "Парвардигоро, онамнинг қисмати шу аёлникига ўхшаган бўлсин", - деди. Шунда она боласига деди: "Болагинам, сени отлиққа ўхшаган савлатли, обрўли бўлсин" деганимда, сен Худодан унинг аксини сўрадинг, "Зинҳор мени бу аёлга ўхшатмагин" деганимда, менинг дуойимнинг аксини айтдинг?" - деди она. Бола деди: "У киши золимлар ва зинокорлар тоифасидан эди, аёл эса одамлар туҳматига учраган бўлиб, унга зинокорсан, ўғри-ҳаромхўрсан, деб туҳмат қилиб, озор бераётган эдилар. Аслида бу аёл покдомонлардандир, у ҳеч қачон ўғирлик қилмаган. Аёл уларнинг тухматига жавобан: “Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло менга кифоядир ва ҳимоячимдир!” деб айтаётганини эшитмадингизми?”.
Имом Бухорий ривояти.
"Дурратул- ваъизийн" китобидан.
https://t.me/Avgonbogmasjidi

НАМОЗ ТУГАГАНДА ўқиладиган дуо

Савбон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам намозни тугатсалар, уч марта «Астағфируллоҳ», деб сўнгра:

اللهُمَّ أَنْتَ السَّلاَمُ وَمِنْكَ السَّلاَمُ تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ

«Аллоҳумма антас салам ва минкас салам, табарокта йа зал жалали вал икром», деб айтар эдилар.

(Маъноси: Эй Аллоҳим, Сен саломсан ва салом Сендандир. Эй улуғ ва ҳурматли зот, Сен баракотлисан.)

Имом Муслим ривоятлари.

• Муғийра ибн Шўъба розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам намоздан фориғ бўлсалар:

لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، اللهُمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ

«Ла илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу ла шарийка лаҳу, лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува ъала кулли шайин қодир. Аллоҳумма ла маниъа лима аътойта ва ла муътийа лима манаъта ва ла йанфаъу зал жадди минкал жадд»ни ўқир эдилар.

(Маъноси: «Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ, Унинг шериги ҳам йўқ. Мутлақ мулк Уники ва ҳамд ҳам Унгадир. У ҳар нарсага қодирдир. Эй Раббим, Сен берган нарсани манъ қилувчи йўқ. Ва Сен манъ қилган нарсани берувчи йўқ. Буюклик Сендандир, бошқанинг буюклиги фойда бермайди.)

Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ алайҳиссалом:
«Ким ҳар бир намоз сўнгида ўттиз уч мартадан «субҳаналлоҳ, алҳамдулиллаҳ, Аллоҳу акбар», деб юзинчисини

لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

«Ла илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу ла шарийка лаҳ, лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува ъала кулли шайин қодийр», деб айтса, гуноҳлари денгиз кўпигича бўлса ҳам, кечирилади», дедилар.

Имом Муслим ривоятлари.

• Муоз розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам менинг қўлларимдан ушлаб: «Эй Муоз, Аллоҳга қасамки, мен сени яхши кўраман ва сенга ҳар намоз сўнгида

اللهُمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ

«Аллоҳумма аъинний ъала зикрика ва шукрика ва ҳусни ъибадатик»ни айтишни тавсия қиламан», дедилар».

(Маъноси: Эй Аллоҳим, Сени зикр этишда, Сенга шукр қилишда ва ибодатингни гўзал бажаришда менга ёрдам бер.)

Абу Довуд ва Насаий ривоятлари.

• Абу Бакра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам намоз сўнгида:

اللهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الكُفْرِ وَالفَقْرِ وَعَذَابِ القَبْرِ

«Аллоҳумма инний аъузу бика минал куфри вал фақри ва ъазабил қобр», деб айтар эдилар.

(Маъноси: Аллоҳим, куфрдан, камбағалликдан ва қабр азобидан Сендан паноҳ тилайман.)
Ибн Сунний ривоятлари.
https://t.me/Avgonbogmasjidi

ДУОДА ЮЗГА ҚЎЛНИ СУРТИШ

Савол:
  Дуо қилгандан сўнг қўлни юзга суркамоқ суннатми ёки бидъат?
Жавоб:
  Бу жуда муҳим саволлардан биридир. Бугунги кунда ҳатто баъзи бир ўзига илмни нисбат берадиганлар ҳам қўлини дуодан сўнг юзига суркайдиганларни масхаралаб устидан кулиб юрибди.  Аслида бу иш суннат. Чунки бу иш мутахассислар наздида турли туруқ (йўллар) йиғиндиси ила собит бўлган ишдир. Салафи солиҳларимиз бунга амал қилиб келишган. Ҳеч бўлмаганда амал қилмаса ҳам  бунга нисбатан одоб билан туриш керак.
Далиллар:
1. Умар ибн Хаттоб розиёллоҳу анҳудан ривоят қилинади. У зот айтадилар: " Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам дуо қилсалар қўлларини юзларига суртмасдан туширмас эдилар".
(Имом Термизий ривояти)

2. Ибн Аббос розиёллоҳу анҳумодан ривоят қилинади. У зот айтадилар:
  "Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:
  "Аллоҳ таолодан кафтларингизни қорни билан сўранглар, орқаси билан сўраманглар. (Дуодан) фориғ бўлсангиз уни юзингизга сурканглар".
(Имом Абу Довуд ривояти)
   Аллома Бассом роҳимаҳуллоҳ айтади:
  "Бу ҳадис туруқининг (йўлининг) кўплиги билан қувватли ҳадис бўлади. Буни Исҳоқ, Нававий, Муновий, ибн Ҳажар, Санъоний ва Шавконийлар қувватли ҳадис дейишган".
("Тавзиҳул аҳком")

3. Абдурраззоқ айтади:
  "Маъмарни қўлларини кўкраги баробар кўтариб дуо қилаётганини кўрдим. Сўнг қўлини қайтариб юзига суртди".
  "Дуода қўлни кўтариш боби"да шундай дейди(3234):
  "Маръмардан ривоят қилинди, у Зуҳрийдан ривоят қилди:
  "Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам дуода қўлларини кўксилари баробар кўтарар эдилар. Сўнг қўлларини юзларига суртар эдилар. Маъмар ҳам шундай қилди. Мен ҳам шундай қиламан".
4. Имом Бухорий роҳимаҳуллоҳ Ваҳбдан ривоят қиладилар. У айтади:
  "Ибн Умар ва ибн Зубайрларнинг дуо қилаётганини кўрдим. Улар кафтларини юзларига айлантиришди".
("Адабул муфрад")
 
5. Муътамир ибн Сулаймон деди:
  "Абу Каъбнинг қўлини кўтариб дуо қилаётганини кўрдим. У фориғ бўлгач қўлларини юзига суртди. Мен ундан: "Кимнинг шундай қилганини кўргансан?", деб сўрасам у: "Ҳасаннинг", деди.
(Имом Суютийнинг "Фаззул виъо")
  Имом Санъоний айтади:
"Бу ҳадисда дуодан сўнг қўлни юзга суртишнинг машруълигига далил бор".
("Субулус салом")

6.  Аҳмад ибн Ҳанбал роҳимаҳуллоҳнинг ўғиллари Абдуллоҳ айтади:
   "Мен отамдан "қўлни юзга суртиладими?", деб сўрадим. Отам: "Зарари йўқ деб умид қиламан", дедилар.
 
7. Ибн Қудома роҳимаҳуллоҳ дуодан сўнг қўлни юзга суртишни мустаҳаб деганлар.

8. Мурдовий роҳимаҳуллоҳ айтади:
  "Қўлни юзга суртиш ҳақида қилинган ривоят бу мазҳабдир. Имом Аҳмад роҳимаҳуллоҳ шундай қилганлар.
  "Мажмаъул баҳрайн"нинг соҳиби ҳам буни авло(афзалроқ) деган.
("Инсоф" китоби)

9. Ибнул Муфлиҳ роҳимаҳуллоҳ айтади:
"Қўлини дуодан сўнг юзига суртади. Имом Аҳмад шундай қилганлар".
("Ал-фуруъ" китоби)

10. "Ҳанбалий мазҳабида рукуъдан  кейин мустаҳаб тарзда қунут ўқийди. Қунутдан кейин қўлини юзига суртади. Намознинг ташқарисида ҳам шундай қилади".
  Юқоридаги гапни шайх Муръий Ҳанбалий роҳимаҳуллоҳ айтган.

11. Имом Нававий роҳимаҳуллоҳ айтади:
  "Қунутда дуодан сўнг қўлни юзга суртиш ҳақида икки хил қавл бор. Машҳури бу ишнинг мустаҳаблигидир. Буни Жувайний, ибн Саббоғ ва Ғаззолийлар айтишган".
("Ал-мажмуъ")
 
12. Нафровий роҳимаҳуллоҳ айтади:
  "Дуодан кейин Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам қилганлари каби қўлни юзга суртиш мустаҳабдир.
("Ал-фавокиҳ")

13. Кўп машойихларимиз дуодан сўнг юзни масҳ қилишнинг саҳиҳлигини айтишган. Бу тўғрисида хабар воқе бўлган.
("Ҳиндийя")

14. Шайх Ҳаммод Ансорий роҳимаҳуллоҳ айтади:
  "Дуодан кейин қўлни юзга суртиш ҳақида ҳасан даражасига етган учта ҳадис бор" .
("Ал-мажмуъ фий таржиматил аллома ал-Ансорий")
https://t.me/Avgonbogmasjidi

Абу Саид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам:
“Сизларнинг бирортангиз эснаса, қўлини оғзига қўйсин, чунки шайтон оғиздан киради ”, дедилар.
Имом Муслим ривоят қилган.
https://t.me/Avgonbogmasjidi