Davomi…
…3 yil avval “Qalb me’roji” mening ilk katta semenarimga tayyorgarlik ketayotgan paytlar…
O’sha paytlarni esladim bugun: aynan shu og’riqlar… buni o’rniga (men uchun) bitta tuqqan yaxshi deyman. Tug’ruqda tos ochilsa, tishda milk ochiladi. (Qolib olish uchun maxsus qizdirilgan ip kirgizib tishlaringiz va milkni ayirib ishlashadi, vax…)
Ikkisida ham
“pichoq borib suyakka qadaladi” xullas
. Faqat shumi?! Bundan paytda, bilasizmi, qanday mo’jiza sodir bo’ladi, bugun qo’lim tez-tez koftam ichidan badanimni axtarib qolganida buni zo’r his qildim, nima-ya:
Ruh tanani achomlashni boshlaydi.Tana ruhni.
Ular og’riq kelganda bir-biriga ko’proq sariladilar, yopishadilar.
(Ana shu paytda eng zo’r niyatlarni qulog’iga aytvolish kerak)Bir xil… bir xil dedim ayni o’y-xayollarni surarkan. 3 yil — bu uning vaqti emish. Tishlarim bir evrilganida, men bir evrilmishim. Ikkinchi evrilishda ham mening evrilishimni kutibdi vujudim.
Yana bir to’ntarilishga tayyor tur, Uzbekistoon! Og’riqlar — sassizcha o’rgatadi hayotni…
Heeeey bormisiz? O’qiganlar 🔥 qo’ying, bilay,
davomi bor@DeeHanim