Инсон нисёнга (унутишга) мойилдир,.. ҳар куни, ҳар тарафда ўлим билан юзлашса ҳам уни кўрмаганга олади, гўё ўзини ўлмайдигандек тутади.
Ҳолбуки, бу ёлғон дунёнинг ягона ҳақиқати ўлимдир. Инсон эса уни эсдан чиқаради, ўлмайдигандек яшайди. Қасрлар қуради, данғиллама тўйлар қилади, бойлик ортидан қувади, унга эришади аммо, бир жигарига, қариндошига ёхуд дўстига яхшилик қилишга келганда бахиллик тўнини кийиб олади.
Ғофилдир инсон, бечорадир у, бу дунёсини обод қилиш учун кеча-кундуз тинмай ҳаракат қилгани ҳолда охират уйини обод қилиш ҳақида ўйламайди, ўзини унутади, Аллоҳни унутади, қиёматни унутади.
Аллоҳ таолони ниҳоятда оз эслайди, ўзининг соғлом жисми, молу мулки ва ичида бўлгани бошқа неъматларга мафтун бўлиб, уларни берган Зотни унутади, неъматларнинг эгасига шукр қилмайди.
Бу дунё лаззатлари, мафтункор неъматлари инсонга ўлимни унуттиради. Натижада, инсон бу дунёга вақтинча келганини эсдан чиқариб, яхшиликларни тўсувчи бўлиб қолади, узун-узун орзулар гирдобига ғарқ бўлади, худбинлашади.
Намоз ўқийди, лекин қалби ҳамон ғафлатда бўлади, дунёни ўзи учун охират экинзори қилмайди. Ўзини танимайди, нафсини танимайди, ўзига вақт ажратмайди, Аллоҳни танимайди, Унинг розилигига интилмайди.
@ziyo_ashraf
Ҳолбуки, бу ёлғон дунёнинг ягона ҳақиқати ўлимдир. Инсон эса уни эсдан чиқаради, ўлмайдигандек яшайди. Қасрлар қуради, данғиллама тўйлар қилади, бойлик ортидан қувади, унга эришади аммо, бир жигарига, қариндошига ёхуд дўстига яхшилик қилишга келганда бахиллик тўнини кийиб олади.
Ғофилдир инсон, бечорадир у, бу дунёсини обод қилиш учун кеча-кундуз тинмай ҳаракат қилгани ҳолда охират уйини обод қилиш ҳақида ўйламайди, ўзини унутади, Аллоҳни унутади, қиёматни унутади.
Аллоҳ таолони ниҳоятда оз эслайди, ўзининг соғлом жисми, молу мулки ва ичида бўлгани бошқа неъматларга мафтун бўлиб, уларни берган Зотни унутади, неъматларнинг эгасига шукр қилмайди.
Бу дунё лаззатлари, мафтункор неъматлари инсонга ўлимни унуттиради. Натижада, инсон бу дунёга вақтинча келганини эсдан чиқариб, яхшиликларни тўсувчи бўлиб қолади, узун-узун орзулар гирдобига ғарқ бўлади, худбинлашади.
Намоз ўқийди, лекин қалби ҳамон ғафлатда бўлади, дунёни ўзи учун охират экинзори қилмайди. Ўзини танимайди, нафсини танимайди, ўзига вақт ажратмайди, Аллоҳни танимайди, Унинг розилигига интилмайди.
@ziyo_ashraf