I got a bad idea🚬

Nima uchun bu qarorga kelganimni bilmayman. Oshxonada turib, qo‘limda bir hovuch spagetti ushlab turganimni eslayman. Suv qaynayapti, bug’ ko‘tarilgan. Biqr-biqr, biqr-biqr yoki pilq-pilq edimi, yodimdan ko’tarilibdi. Yolg‘izlikda tovushlar ham o‘zgacha eshitila boshlarkan, balki kimdir yonimda bo‘lganida, bu tovushga e’tibor ham qilmagan bo‘lardim…

Youtube aylanmoqda: tanish ovoz Murakami, ortidan Spagetti yili dedi. Kimsa haqida eshitganim bor, Lestat bir nimalar deb maqtab yurardi. Biroq, qiziqish uyg’otmagan, o’qib ko’rmaganman. Taom haqida o’nlab qidiruvlar qilganim uchun algoritm sabab bir burchakdan chiqib kelgan, shekilli. Audioni tinglay boshladim. Syujetga ko'ra qahramon yil davomida har kuni spagetti pishiradi. Onasini emsin, har kuni.

Hikoya g’alati bo’lsada, nima uchundir o‘chira olmadim. Qandaydir tushunarli edi. Balki qahramon ham yolg’iz, men ham yolg’izligim, ikkalamiz ham shu jin urgur spagettini pishirayotganimiz uchun bo’lsa kerak. Taom tayyor bo’ldi, likopchaga suzdim, ko’rsatmaga ko’ra ustiga ozroq zaytun moyi tomizdim va albatta sardak. Hikoya ham tugadi. Xayol surib qolgandim, hammada bo’ladiku: biror nuqtaga uzoq qarab qolasan, to’xtashing kerakligini bilasan, ammo to’xtaging kelmaydi – termulib turaverasan. Murakamining hikoya so’ngidagi so’zlari miyamda aylanardi: Tasavvur qilyapsizmi, agar italyanlar falon yilda eksport qilayotgan narsalari aslida yolg‘izlik ekanligini bilganlarida, qanchalik hayron qolishardi ?

Spagetti tugadi, lekin ichimda nimadir qoldi. Nega buni pishirdim, nega bu hikoyani tingladim — javob yo‘q. Faqat yolg‘izlik bor. Boshqa spagetti tayyorlamayman.

P.s: hikoyani Madina Musayeva ovozlashtirgan.

@vasilbro

…shundayin bir mavzu haqida yozayotgan edimki, bitilgan qatorlardan etim jimirlardi. Shod edim, mana nihoyat anchadan beri izlayotgan uslubimni topdim, derdim, o’zimga o’zim.

Yarim tun, xonamda sokinlik hukmron, klassik musiqa yangramoqda, har bil lahzadan zavqlanayapman. Yozgan sarim, yozgim kelyapti. Ajoyib maqola chiqishiga ishonchim komil…

Biroq, muhitga umuman mos bo’lmagan, yoqimsiz ovoz yangray boshladi. Qarasam telefonim jiringlayapti, soat tungi uchda kim ekan deb qarasam, onam:

- alo, tinchlikmi ?
- tur bo’ldi, ishga kech qolasan.

Tush ekan, jin ursin.

#18+

Anonim - qahramonlarni yaratadi, oshkorlik esa farishtaga aylantiradi.

Har doim anonim tashkil qilsam, keladigan o’y: miyani qiynaydigan mavzularni muhokama qilamiz. Realda nima bo’ladi:

- Do you have a girlfriend ?
- Intim aloqa taklifi.
- Hatto, nudes jo’natilgan vaqtlar bo’ldi.

Albatta, shaxsiyati oshkor bo‘lmasa, har kim, har qanday savolni beraveradi. Hayron qoladigan joyi ham yo‘q, chunki bu odam tabiatiga xos narsa. Lekin, vaziyat kechagiga o’xshab o’zgarsa, holat tamomila boshqacha bo’ladi:

- Sizni juda hurmat qilaman !
- Qandaydir mavzu doirasida maslahat so’rash.
- Saviyali savollar.

To’g’ri, ilgari ham yaxshi savollar bo’lardi (buni qadrlayman). Ammo, qitmirliklar ko’proq. Kecha biror nojo’ya fikr o’qimadim.

Bu kabi holatlar sen bilan ham sodir bo’ladi. Masalan: ishga kech qolding. Boshlig’ingni “nega kechikding” degan savoliga, tirbandlik yoki mazang yo’qligini sabab qilib ko’rsatasan. Biroq, qandaydir platformada xuddi shu savol berilgan va shaxsiyat dahlsizligi ta’minlangan bo’lsa, javobing: uyqudan turolmadim.

Yoki pornografiya ko’rish, ko‘pchilik bu odatini qattiq yashiradi va tan olishdan tortinadi. Agar kimdir seni shunday saytga kirganingni ko‘rib qolsa, birdan o‘zingizni oqlay boshlaysan: tasodifan bosilib ketdi. Lekin anonimlikni kafolatlashganida, ko‘pchilik qanchalik qiziqib kuzatganini aytishdan cho’chimaydi. Bu faqatgina zamonaviy jamiyatga xos bo’lgan illat emas. Masalan antik Rimda gladiator janglari katta qiziqish uyg‘otgan bo’lsada, ko‘pchilik bu qonli tomoshalarni ochiqchasiga qoralagan. Ammo, aynan o’shalar yashirincha janglarga borishdan tiyilmaganlar.

Bularning barchasi onlayn inhibisyon effekti deb ataladigan hodisaga bog‘liq. Oddiy qilib aytganda, shaxsiyat yashirilganida odamning asl tabiati yoki shunga yaqinroq nimadir namoyon bo‘ladi. Lekin, oshkora muloqotda, odam birdan xushmuomalaga aylanadi, qoladi. Bu – o‘zimizni boshqalarga yoqimli ko‘rsatish uchun qiladigan harakatimizdir.

P.s: ha kim yozayotganini ko’rib turdim. David, Nodirbek va yana bir muncha shaxslarga alangali salom yo’llayman.

@vasilbro

Be’mani savollar ko’p bo’lgani uchun anonimdan voz kechilgandi. Keling vaziyatga biroz intriga qo’shamiz, aytaylik premium obuna xarid qildim, kim yozganligni ko’ra olaman (balki aldayotgandirman). Tanlov o’zingizda. Shaxsiyatingiz oshkor bo’lish ehtimoli yuqoriligidan qo’rqmay savol yo’llay olasizmi yoki aksincha jur’atingiz yetmaydimi ? Bir o’yin deb qabul qiling !

Savol yo’llash

Ko’nglingiz xotirjam bo’lsin, savollarni kanalga joylamayman.

So’rovnoma

Aksar insonlar o’z fikrlarini absolyut deb hisoblashadi. Shu vajdan qolganlarni o’zlariga bo’ysindirishga, ularni ham hamfikr qilishga harakat qilishadi. Endi savol.

Agar butun dunyo faqat sizga o’xshagan insonlardan tashkil topgan bo’lsa: mulohazalaridan tortib, kiyinishigacha.

Siz bu dunyoda yashagan bo’larmidingiz ?

Bu jamiyat farovon bo’larmidi ?

Kaiji. Birinchi mavsum (2007)

Dastlab bir muncha qiziqmasdan, e’tiborsiz ko’rishni boshladim, ammo barchasi chappasiga aylanib ketdi. Kun tunga aylandi. Anime dunyosi rostan boshqacha. Internetdagi turli iddaolar: yosh bolalar, ko’ngli bo’shlar, “nozik” tabiatlilar uchun kabilarning bari asossiz. Bu dunyo shunchalik kengki, undagi g’oyalar, o’rtaga tashlanadigan mavzular xilma-xilligidan boshing aylanadi – doim o’zingga yangi nimadir olasan. Bu ham axborot – ya’ni sen nimadir o’rganishing uchun faqat kitob o’qishing kerak emas, axborot o’z holicha absalyut qolaveradi, shunchaki uni tashuvchi vosita o’zgaradi xolos. Bu haqida yozganman ham. Kaijiga qaytaylik, endi.

Intriga, psixologik manipulyatsiya, intellektual muhit xohlayapsanmi – unda tavsiya qilaman. Bir qiziq fakt ham bor, animeni ko’rayotganimda Kalmar o’yini bilan o’xshash joylari ko’pligi e’tiborimni tortidi. G’oyaviy o’xshashlik, atmosfera, qahramonlar... Keyin bilsam, Hvan Don Hyok ijodiy krizis payti, Kaiji mangasini o’qiganligini va undan ilhomlanganligini tan olgan ekan. To’g’ri, birga-bir ko’chirmagan, ammo yo’nalish, motivlar, o’yinning tashkillanishi ayni bir chiziqda. Farqi, animeda nima bo'lishini oldindan aytish qiyin, mantiq o'z joyida.

Grafikaga ko’p urg’u beraman. Animeni boshlaganimda qiziqishim pasayganligining sababi ham shu edi: personajlar qandaydir nootabiiy, to’rtburchak, uchburchak shaklli aniq qolipga solingan yuzlar. Olam ichiga kiraverganim sari, bu bir ramziy ma’no ekanligini angladim. Moddiyat mavzusi birinchi pardaga o’tganligi vajidan, qahramonlar ham aniq geometrik shaklda, qalin chiziqlar orqali tasvirlangan. Hammasi o’lchovli, hisob kitobli, sening hislaringa tupurgan dunyo. Ijodkorlar bu tomondan personajlar va ularni o’rab turgan muhitni uyg’unlashtirishga harakat qilishgan. Demoqchimanki, grafik jihatdan maqtana olmasligi, umum hikoyaga ta’sir qilmaydi, qo’rqmay bosavering.

9/10 baholayman. Ayniqsa, so'nggi qismlardagi: Kaiji va Yukio o’rtasidagi Imperator qarta o’yini juda muhtasham. O'zim ham o'ynab ko'rdim.

@vasilbro

Yangi yil tosti

Mana, yana bir yil boshlandi. Biroq, haqiqat shuki — faqat raqamlar o‘zgardi, xolos. Ichimizdagi bo‘shliq va iflos izlar o‘z joyida. Yana xato qilamiz, yanada ko‘proq hafsalamiz pir bo‘ladi va eski muammolarimiz o‘z holicha qoladi. Umid qilamanki, bu yil ham o‘tgan yil kabi ko‘p narsa va’da qiladi, ammo hech narsani bermaydi. Hayot shu demakdir.

Kelinglar, yil davomidagi yolg‘onlar, yo‘qotilgan orzular va o‘zimizni ovutish uchun qilgan yasama kulgular uchun ko‘taramiz.

Chin-chin🥂