"Yo'q" deyishni o‘rganing
Ko‘plab o‘qituvchilar o‘z zimmasiga haddan tashqari vazifalarni olaveradi. Dars o‘tish, hisobotlarni to‘ldirish, tadbirlarni tashkil qilish, o‘quvchilar va ularning ota-onalari bilan ishlash – bularning barchasi odatiy pedagogik faoliyatga kirishi mumkindir.
Ammo ko‘pincha bu ro‘yxat cheklanmaydi. Rahbariyat yoki hamkasblar iltimosi bilan qo‘shimcha topshiriqlar, majburiy ish yuklamalari va ortiqcha tashkiliy ishlarga ham vaqt ajratishga to'g'ri kelib qoladi. Natijada, o‘qituvchi o‘zining asosiy vazifasidan uzoqlashib, charchoq va stress girdobiga tushib qoladi.
Shu sababli, "Yo'q" deyishni o‘rganish kerak. Bu dangasalik yoki javobgarlikdan qochish emas. Aksincha, o‘z imkoniyatlarini real baholashdir.
Agar javoblar sizni qoniqtirmasa, bemalol "yo'q" deyishingiz mumkin. Buning uchun uzr so‘rash yoki o‘zingizni noqulay his qilishingiz shart emas. O‘zingizni ortiqcha yuklamalardan xalos qilish uchun do‘stona, lekin qat’iy javob berishni o‘rganing.
Masalan, "Ha deb javob berganim bilan bu ishlarga jismonan ulgurmayman, uzr", "Bu vazifani uddalay olmayman, lekin boshqa kim yordam bera olishi mumkinligini aytishim mumkin", degan mazmundagi javob variantlaridan ham foydalansangiz bo'ladi.
Unutmang, agar siz o‘zingizga tinimsiz ravishda yuklamalarni olaversangiz, oxir-oqibat bu sizni kuchli charchoq va stressga olib keladi.
Shuning uchun, kerakli joyda endi "yo'q" deyishni ham odat qiling!
👉@stressiz_talim
Ko‘plab o‘qituvchilar o‘z zimmasiga haddan tashqari vazifalarni olaveradi. Dars o‘tish, hisobotlarni to‘ldirish, tadbirlarni tashkil qilish, o‘quvchilar va ularning ota-onalari bilan ishlash – bularning barchasi odatiy pedagogik faoliyatga kirishi mumkindir.
Ammo ko‘pincha bu ro‘yxat cheklanmaydi. Rahbariyat yoki hamkasblar iltimosi bilan qo‘shimcha topshiriqlar, majburiy ish yuklamalari va ortiqcha tashkiliy ishlarga ham vaqt ajratishga to'g'ri kelib qoladi. Natijada, o‘qituvchi o‘zining asosiy vazifasidan uzoqlashib, charchoq va stress girdobiga tushib qoladi.
Shu sababli, "Yo'q" deyishni o‘rganish kerak. Bu dangasalik yoki javobgarlikdan qochish emas. Aksincha, o‘z imkoniyatlarini real baholashdir.
O‘zingizga mana bunday savollarni berib ko‘ring:
"Bu vazifa mening kasbiy majburiyatlarim doirasiga kiradimi?"
"Uni bajarish mening yuklamamni ko'paytirib yubormaydimi?"
"Agar xo'p desam, bu vazifani bajarishga jismonan ulguramanmi?"
Agar javoblar sizni qoniqtirmasa, bemalol "yo'q" deyishingiz mumkin. Buning uchun uzr so‘rash yoki o‘zingizni noqulay his qilishingiz shart emas. O‘zingizni ortiqcha yuklamalardan xalos qilish uchun do‘stona, lekin qat’iy javob berishni o‘rganing.
Masalan, "Ha deb javob berganim bilan bu ishlarga jismonan ulgurmayman, uzr", "Bu vazifani uddalay olmayman, lekin boshqa kim yordam bera olishi mumkinligini aytishim mumkin", degan mazmundagi javob variantlaridan ham foydalansangiz bo'ladi.
Unutmang, agar siz o‘zingizga tinimsiz ravishda yuklamalarni olaversangiz, oxir-oqibat bu sizni kuchli charchoq va stressga olib keladi.
Shuning uchun, kerakli joyda endi "yo'q" deyishni ham odat qiling!
👉@stressiz_talim