Olimlarning fikriga ko‘ra Xitoy so'nggi yillarda
tajovuzkor tashqi siyosatga o'tmoqda.
Kecha men
Rhodium Group tahlilchilari
Daniel Rozen va
Logan Raytning tashqi ishlar bo'limida Xitoyning savdo-iqtisodiy yo'nalishiga oid qiziqarli maqolasiga duch keldim. Ularning asosiy tezisi:
Xitoy agressiv iqtisodiy kengayish sur'atlarini oshirmoqda. Bu esa Vashington va Pekin o'rtasidagi qarama-qarshilik darajasini yanada chuqurlashtiradi.
Xitoy nima uchun bunday siyosatga o‘tganini tushunish uchun men keyingi mulohazalar yo‘nalishini ilmiy asosga qo‘ymoqchiman va Tafts universitetidan xalqaro siyosatshunos
Maykl Beklining “cho‘qqi kuchlari” deb ataladigan tushunchasini tahlil qilmoqchiman.
Xalqaro munosabatlar fanida davlatlarning maqomiga oid bir qancha asosli tushunchalar mavjud. Ularni bir nechtaga bo'lish mumkin: ⬇️
📌
Qulay kuchlar - tanazzulga yuz tutgan yirik davlatlar, ko'pincha gegemonlar
📌
Ko'tarilgan kuchlar - kuch va ta'sirga ega bo'lgan va gegemon o'rnini bosadigan yirik davlatlar
📌 Yuqori kuchlar - o'z imkoniyatlarining eng yuqori cho'qqisiga chiqqan, ammo gegemon darajasiga chiqa olmagan yirik davlatlar
Xitoy va AQSh o'rtasidagi hozirgi raqobat ko'pincha kuchning pasayishiga qarshi ikkilik tushunchasi nuqtai nazaridan talqin qilinadi. Beklining aytishicha,
2008 yilgi global inqirozdan keyin
Xitoy eng yuqori kuchlar toifasiga kirdi. U buni qanday aniqladi va bu mamlakat kelajagi uchun nimani anglatadi? ⬇️
🔻Bugungi kunda Xitoy yalpi ichki mahsulotining o'sish sur'ati pasaymoqda.
◾️Mamlakatning iqtisodiy hayotiga turtki boʻlgan va ishlab chiqarishni ragʻbatlantirgan kredit emissiyasining keng koʻlamli kengayishi (natijada oʻnlab arvoh shaharchalar barpo etildi) krizisdan xabar degani.
◾️2010 yildan beri Xitoyga boshqa davlatlar tomonidan protektsionistik to'siqlar soni ortib bormoqda.
Bekli Xitoy hukumati oldida turgan vaziyatni iqtisodiy pasayish deb atadi. Iqtisodiy o'sishning pasayishi Xitoy rahbariyatining jiddiy tashvishiga sabab bo'ldi, natijada Xitoy buni agressiv iqtisodiy siyosat orqali hal qilmoqchi edi (Bekli buni
"merkantilizm" deb ataydi).
2008 yilgi inqiroz natijasida Xitoy mamlakatni rivojlantirish uchun eksponent iqtisodiy o'sishdan foydalanish imkoniyatini yo'qotdi va tuzoqqa tushib qoldi: u bu o'sishni faqat agressiv ekspansiya orqali saqlab qolishi, hozirgi liberal dunyo tartibining gegemoni - AQShga qarshi kurash olib borishi mumkin edi.
Hozirgi holat o'tmishda ko'p marta takrorlangan: ⬇️
◾️Rossiya imperiyasining Uzoq Sharqda kengayishi
◾️Yapon imperiyasining Uzoq Sharqda kengayishi
◾️XIX asr oxiri va XX asr boshlarida AQShning Janubi-Sharqiy Osiyoga ekspansiyasi.
◾️
Rossiyaning 2014 yildagi harakatlari va shu kungacha Ukrainaning janubi-sharqidagi harakatlariBu davlatlarning faol va tez-tez tajovuzkor tashqi siyosati ko'pincha
iqtisodiy o'sishning pasayishidan oldin sodir bo'lgan, bu mamlakatlar uni bosib olish va mustamlaka qilish orqali qoplamoqchi edi. Xuddi shu narsa hozir Xitoy bilan sodir bo'lmoqda, deydi Bekli. (Ayni damda Rossiya bilan ham. Ya‘ni davlatlar ulkan iqtisodiy muammolarga kirib borish ostonasida tajovuzkorga aylanadi)
⚔️
Avtoritar davlatlar boʻlgan Yaponiya va Rossiya imperiyasi misolida boʻlgani kabi, Xitoy ham birdaniga iqtisodiy urushdan qurolli tajovuzga oʻtishi mumkin. Peaking kuchlari iqtisodiy o'sish haydovchisining yo'qolishi tufayli keyingi mavqeining zaiflashishidan qo'rqadi va u o'z najotini o'z tovarlari bozorlarini hatto qurolli vositalar bilan ham egallashda ko'radi.
Shunday qilib, biz Xitoy va G'arb o'rtasidagi keskin qarama-qarshilik yo'nalishini kutishimiz kerak, deydi tahlilchilar va olimlar.
P.S. Agar siz Maykl Bekli mantig‘iga amal qilsangiz, Tramp boshlagan savdo urushi AQShning iqtisodiy o‘sish manbalarini yo‘qotayotgan umidsiz davlatning tig‘izsiz savdo kengayishiga munosabati bo‘lib chiqadi.
Kanalga obuna bo‘ling
🖌
@Sharqshunos_tarixchi