" Onajon urushmang men hali bolaman. Onajon men hali katta bólaman. Uyingiz toza turadi, non ushoqlarni chumoli bosmay quyadi. Onajon óyinchoq olib bering demay quyaman. Men bilan òynang deb aslo aytmayman. Men hech qachon ataylab asabingizni buzmayman. Shunchaki shunday qilib olamni urganaman. Men siz urushsangiz ursangizam yoki umuman teskarisini qilsangiz ham katta bôlaveraman. Faqat SHAXS bôlib yoki yóq. Hamma gap shunda. Onajon meni tushunish qiyin emas. Shunchaki bolaligizdagi voqealarni emas usha voqealaringizda hissiyotlarni eslash kifoya..... "
Adem Gunesh bu kitob orqali xuddiki bolalarning dardini aytgandek. Agar bolalar bu kitobni óqiy olishsa ular nahotki bolaliklaridagi hislarini unutmagan odamlar haliyam bólishsa degan bólishardi. Har bitta ota ona bu kitobni óqish orqali bolalarining sof fitratlarini osonroq tushinisharmidi ? Balki shunda uylardagi "ayajon urmang boshqa qilmayman" degan chinqiriqlar kamroq eshitilarmidi?!....