Ibrohim alayhissalom Robbisini qidira avvaliga chiqqan quyoshni, mana shu meni Robbim bo'lsa kerak dedi. Lekin kechga kelib quyosh botdi va o'rnini oyga bo'shatdi. Keyin esa yulduzlarga qarab ham, mana shu Robbim bo'lsa kerak dedi. Lekin yulduzla ham tongda o'z nurlarini yo'qotib ko'zdan g'oyib bo'ldi. Shunda Ibrohim alayhissalom o'sha qur'onda zikr qilingan so'zlarini, "La uhibbul afilin" yani botuvchilar (foniylar)ni sevmasmiz dedilar.