Bu foniy jahonga ko‘ngil berganlar
Ishin barbod aylab, o‘tib boradir.
Qarang, Qur’on ochib, talay nodonlar
Iqbolni bir pulga sotib boradir.
Jafosi ko‘p, foniy, bu yolg‘on jahon,
Mard ko‘nglida tutar bo‘ldi ul makon,
Iyso eslab, Luqmon qilmas dard ehson,
Ko‘z yumib, tush kabi o‘tib boradir.
Kimlar bu jahonda bemalol yotmish,
Kimlar osmon uchib, kim loyga botmish,
Kimlardir molini baqoga otmish,
Kimlar hirsi dunyo tutib boradir.
G’avg‘odan tinmadi qanchaning boshi,
Kimi yoqar bo‘ldi padar, qardoshin,
Kimsalar har joyda tayyorlab oshin,
Kimsalar dong qotib yotib boradir.
Kimlar toju taxtda farmon jo‘natib,
Kimlar saman minib, surar sakratib,
Kimlar padarini, elni xor etib,
Gunoh zindoniga botib boradir.
Kimsalarning chiqmas aylagan zori,
Kimlarning bog‘inda bitmish anori,
Kimlarning tutashib jonida nori,
Xor-tikan taniga botib boradir.
Kimlar doim surar bo‘ldi davronni,
O’zin bilmas, kim unutar jahonni,
Kimsalarning doim do‘zax makoni,
Kimlardir behishtga yetib boradir.
Kimsalar bosh qo‘shar ajab jononga,
Kimsalar zan istab, azoblar jonga,
Kimsalar ko‘z tutib har ganji konga,
Dinu iymonini sotib boradir.
Kimlargadir bermas ul ikki ko‘zni,
Kimsa eplay olmas, so‘zlasa so‘zni,
Kimsalarning ajab ekandir yuzi,
Kimlardir ro‘yini o‘rtib boradir.
Kimlar, alam bilan o‘tibdir soli,
Kimlarni band etmish go‘zal xayoli,
Kimlardir umrinda totmaydi bolni,
Kimlar zahar-zaqqum yutib boradir.
Kimsalar Haq demas, g‘alatga do‘nar,
Kimsalar ucharu, kimsalar qo‘nar,
Nechalarning farzand-zuryodi unar,
Qanchalar befarzand o‘tib boradir.
Kimlar bu dunyoda iqbol otmishdir,
Kimdir tutgan niyatiga yetmishdir,
Kimlar Haqni chorlab, yig‘lab yotmishdir,
Bu dunyoda har kim yo‘rtib boradir.
Kimlar ojiz jonni mol deya yoqib,
Kimlar ketmish vatanini tark etib,
Kimlar elni, din-iymonni unutib,
Kimlar uni qoim tutib boradir.
Maxtumquli, kimsa dashtdadir sarbon,
Kimsa aylar bo‘ldi bir zolim farmon,
Kimlar bu dunyodan aylabon armon,
Kimlar xandon bo‘lib, o‘tib boradir.
©Maxtumquli
@quvonchbekhaytboyev
Ishin barbod aylab, o‘tib boradir.
Qarang, Qur’on ochib, talay nodonlar
Iqbolni bir pulga sotib boradir.
Jafosi ko‘p, foniy, bu yolg‘on jahon,
Mard ko‘nglida tutar bo‘ldi ul makon,
Iyso eslab, Luqmon qilmas dard ehson,
Ko‘z yumib, tush kabi o‘tib boradir.
Kimlar bu jahonda bemalol yotmish,
Kimlar osmon uchib, kim loyga botmish,
Kimlardir molini baqoga otmish,
Kimlar hirsi dunyo tutib boradir.
G’avg‘odan tinmadi qanchaning boshi,
Kimi yoqar bo‘ldi padar, qardoshin,
Kimsalar har joyda tayyorlab oshin,
Kimsalar dong qotib yotib boradir.
Kimlar toju taxtda farmon jo‘natib,
Kimlar saman minib, surar sakratib,
Kimlar padarini, elni xor etib,
Gunoh zindoniga botib boradir.
Kimsalarning chiqmas aylagan zori,
Kimlarning bog‘inda bitmish anori,
Kimlarning tutashib jonida nori,
Xor-tikan taniga botib boradir.
Kimlar doim surar bo‘ldi davronni,
O’zin bilmas, kim unutar jahonni,
Kimsalarning doim do‘zax makoni,
Kimlardir behishtga yetib boradir.
Kimsalar bosh qo‘shar ajab jononga,
Kimsalar zan istab, azoblar jonga,
Kimsalar ko‘z tutib har ganji konga,
Dinu iymonini sotib boradir.
Kimlargadir bermas ul ikki ko‘zni,
Kimsa eplay olmas, so‘zlasa so‘zni,
Kimsalarning ajab ekandir yuzi,
Kimlardir ro‘yini o‘rtib boradir.
Kimlar, alam bilan o‘tibdir soli,
Kimlarni band etmish go‘zal xayoli,
Kimlardir umrinda totmaydi bolni,
Kimlar zahar-zaqqum yutib boradir.
Kimsalar Haq demas, g‘alatga do‘nar,
Kimsalar ucharu, kimsalar qo‘nar,
Nechalarning farzand-zuryodi unar,
Qanchalar befarzand o‘tib boradir.
Kimlar bu dunyoda iqbol otmishdir,
Kimdir tutgan niyatiga yetmishdir,
Kimlar Haqni chorlab, yig‘lab yotmishdir,
Bu dunyoda har kim yo‘rtib boradir.
Kimlar ojiz jonni mol deya yoqib,
Kimlar ketmish vatanini tark etib,
Kimlar elni, din-iymonni unutib,
Kimlar uni qoim tutib boradir.
Maxtumquli, kimsa dashtdadir sarbon,
Kimsa aylar bo‘ldi bir zolim farmon,
Kimlar bu dunyodan aylabon armon,
Kimlar xandon bo‘lib, o‘tib boradir.
©Maxtumquli
@quvonchbekhaytboyev