BOSHPANA.
Qo‘lmiyamning falonchi do‘st qo‘ng‘iroq qilayapti degan o‘vozidan cho‘chib uyg‘ondim. Tungi soat 01.15. Uning hecham bunaqa yarim tunda qo‘ng‘iroq qiladigan odati yo‘q edi. Tinchlikmikin...
--Alooo
--Dugonajooon uzr-a, seni sog‘inib qolishimni bilasana--sharaqlab kuldi u.
--Bilaman do‘st.
--Senga yangiligim bor. Do‘st. Men arzon garovga uy topdim. Endi o‘z uyim bo‘ladi.
-- Yaxshiku. Aniqrog‘i zo‘rku. Tabriklayman! Bir umrlik orzuying ushaladigan bo‘libdiku, do‘st.
--Ertaga uyimga ko‘chib o‘taman. Shunga ikki-uch kun darslarimni o‘tib turolasanmi demoqchi edim.
--Mayli o‘rtoq. Manzilingni tashlasang, joylashib olganingdan keyin mehmonga boraman.
--Yo‘q, yo‘q, yo‘q. Xafa bo‘lma do‘st. Seni hali beri mehmonga chaqirish niyatim yo‘q.
--Qizg‘anchiqlik qilma. Qiyomatli do‘stingman-a --uning gaplarini xazilga
yo‘ydim.
Ertasiga esa jamoat bilan do‘simni kuzatib qo‘ydik. Joniga qasd qilibdi...
Yettisiga borganimda farzandi dog‘ida kuyib kul bo‘lgan , ko‘zlarining yoshi ummon onaizori : --Qizim bu sizga o‘rtog‘ingizdan. Lozim topsangiz kiyarsiz. Bolam bechoraga savobi tegsin--deya qo‘limga kastyum tutqazdi. Hovlida do‘stimning hali ush yoshgam to‘lmagan norasidasiga ko‘zim tushib beixtiyor dodlab yubordim. O‘ta-onasiz hayotning zarbalariga qanday dosh berarkan. Allohim shu go‘dakkinaga rahming kelsin! O‘zing panohingda asra!
Bahor. Kunlar ancha ilidi. Yengilroq kiyinmoqchi bo‘ldim. Garderobimdagi kiyimlar orasidan go‘stimning kastyumini oldim. O‘shanda qayg‘u bilan e‘tibor bermagan ekanman. Ichki cho‘ntagidan xatjild chiqdi. Daftar varag‘iga quyidagi jumlalar yozilgan edi.
Qiyomatli do‘stimga .
DO‘ST, ketganimdan keyin oyim senga qo‘lingdagi kastyumimni beradi. Oyimga bir necha bor asli bu kastyum do‘stimga ko‘proq yarashadida degandim. Bilaman. Menga savollaring bisyor. Nega? Nima uchun? Qanday qilib axir? Norasidangni o‘ylamadingmi? So‘zga o‘qiganmizda. Sersavolmiz...
Do‘st. Aslida insonni xastalik emas, atrofingdagilarning loqaydligi, chorasizlik, umidsizlik etarkan.
Do‘st. " Muso va qarqunoq " hikoyatidagi Musoning so‘zlarini esla : "Mendan boshqa hammaning evi (uyi) bor. Hatto qarqunoqning ham".
Do‘st. Men fanodan ko‘p nasra so‘ramadim. Shunchaki o‘z uyim, yonimda esa yaqinlarim va dilbandim bo‘lishini istadim xalos.
Ammo menga sohilni ko‘rsatishdi...
Do‘st. Endi ko‘nglim xotirjam. Tuynuksiz bo‘lsada boshpanam bor.
Tamom.
Muallif: Sab'ai Sayyor
02. 02. 2025-yil.
•┈┈•┈┈•⊰❄️❄️❄️⊱•┈┈•┈┈•
Telegram: 👉
@qoshrabotlikMurojaat: 👉
@qoshrabotlik_bot