Мен ёлғиз қолишга, ўзим қарор қабул қилишга одатланганман. Менга ёлғиз осонроқ. Мен ёлғиз нонушта, тушлик ва кечки овқатни ейишим мумкин ва бир неча кун қўнғироқ қилмасдан ёки ҳеч ким билан алоқа қилмасдан кета оламан. Менга доим атрофимда кимдир бўлиши керак эмас , базан одамлар билан ўзимни дискомфорт хис қиламан.