HAZRAT NAVOIY RO‘ZA HAQIDA
Buyuk shoir va mutafakkir Alisher Navoiyning “Siroj ul-muslimin” asarida islom arkonlari ohorli nazmiy talqin etiladi. Asarning alohida bir bori “Islomning to‘rtunchi ruknikim, ro‘zadur – sharh etmak” deb nomlanadi. Arab tilidan olingan “savm” so‘zi “tiyilish” ma’nosini anglatadi. Qur’oni karimning “Baqara” surasidagi ramazon ro‘zasi farz bo‘lgani haqidagi oyatda: “Shoyadki, taqvodor bo‘lsangizlar”, deyilganiga ko‘ra, ro‘zadan murod – taqvo. Hazrat Navoiy ham masalaning ana shu jihatiga alohida urg‘u beradi:
Erur to‘rtunchi rukn islomning savm -
Ki, o‘tgay kimsaga taqvo bila yavm.
Chu ro‘za farz bo‘ldi yilda bir oy,
Aning ijrosida bo‘l nafsfarmoy.
Ya’ni kunni taqvo bilan o‘tkazish islomning to‘rtinchi rukni bo‘lgan ro‘zaning asosiy shartidir. Bir yilda bir oy – ramazoni sharifda tutiladigan ro‘zada nafsfarmoy – o‘z nafsiga hokim bo‘lishi inson uchun fazilatdir.
Ro‘zaning hukmlari, ro‘zada farz sanalgan niyat tunda, tong otmay turib qilinishi afzal ekani, nafl ro‘zada niyatni tushgacha qilinsa ham joizligi haqidagi misralar ilmiy haqiqat lo‘nda va aniq ifodalangani jihatidan qimmatlidir. Shundan keyin muallif ro‘zani buzmaydigan amallar: chivin, pashsha kabi mayda narsalarning tomoqqa kirishi, idrokli odam tuz, sirkaga o‘xshash narsalarni til uchi bilan totishi, hijoma – qon oldirish bilan ro‘za ochilmasligi haqidagi hukmlarni bayon etadi. Bundan tashqari, ro‘zador ona tomog‘idan o‘tkazmay, faqat og‘zida bolasiga non chaynab berishi ro‘zani buzmasligi aytiladi. Lekin: Vale bilmak keraktur ani makruh, Kerak makruhdin xotirda anduh. Ya’ni buning makruhligini yodda tutish, ehtiyot bo‘lmoq zarur.
Unutib gar yesang, ichsang emas g‘am,
Erur ul ro‘za boqiy, ey mukarram.
Ro‘zador noxos unutib yeb yoki ichib qo‘ysa, hechqisi yo‘q, ro‘za buzilmaydi. Bu ro‘zadorga Allohning ikromi, deb qabul qilinishi zarur.
Ushbu bobda “Favt bo‘lgan ruza evazi va kafforati” xususida ham so‘z boradi. Kafforat – shariatga zid biror ish sodir etilsa, buning uchun jarima sifatida evaz berilishi ma’nosini anglatadi.
Agar beboklik oyini tuzdung,
G‘izoning g‘ayri birla ro‘za buzdung.
Qazosi birga birdin ortuq ermas,
Fuzung‘a shar’ ruxsat, bilki, bermas.
Agar befarqlik bilan ozuqa bo‘lmaydigan narsalar bilan ro‘zani buzgan bo‘lsang, uning qazosi uchun har bir kuniga bir kun ro‘za tutmog‘ing zarur. Undan ortiq emas. Chunki shariat ortiqcha ishga buyurmaydi.
G‘izo yeb ro‘za ulkim, qilsa zoyil,
Va yo nafsi bo‘lib shahvatg‘a moyil.
Kafforat oltmish miskinga it’om,
Erur yo oltmish kun savmi nokom.
Mabodo biror kishi g‘izo – ovqat yeb yoki shahvatga berilib, qasddan ro‘zasini buzsa, buning uchun kafforat – oltmish miskinga taom yedirishi yoki oltmish kun ro‘za tutmog‘i zarur bo‘ladi. Faqat sharti shuki, oltmish kun muttasil bo‘lmog‘i, ya’ni orasini uzmay ro‘za tutilishi yoki Alloh yo‘lida bir qulni ozod qilib, ko‘nglini shod etishi kerak. “Yo‘q ersa solim ermas ro‘za holi”, aks holda ro‘za shariatga muvofiq sanalmaydi.
Ushbu fikrlar hazrat Alisher Navoiy ro‘zaning shar’iy ahkomlarini nazmda mukammal badiiy talqin etgani isbotidir. Buyuk shoir talqinlari bugungi kun uchun ham ahamiyatlidir.
Nurboy Jabborov