Kichkinaligimizda kunlar juda uzundek tuyulardi.
Kun davomida koʻpgina ishlar qilishga ulgurardik. Televizor koʻrish, ertalabdan kechgacha qoʻshni bolalar bilan oʻynash, toʻyib-toʻyib uxlash, kattalar qilayotgan ishlarini tomosha qilish....
Hozir esa vaqt xuddi shuvillab oʻtayotgandek. Xayronman, nima oʻzgardi?
Chunki bolaligimizda hali sodir boʻlmaydigan narsalar ustida koʻp oʻylamasdik. Lahzalardan zavq olardik. Bugun bilan yashardik, hozirgi holatimizni qiziqarliroq, baxtliroq qilishga urunardik. Bajargan kichkina ishimizni ham qadrlardik, oʻzimizdan koʻnglimiz toʻlardi. Faxrlanardik.
Hozir esa, kelasi kun, oy, yillarning gʻamini yelkaga ortib olganmiz goʻyo. Natijasi tezda koʻrinmaydigan ishlarni qilishni xohlamaymiz koʻpchiligimiz. Shoshyapmiz, oldinga qarab chopyapmiz...
Bari yaxshilik bilan tugasin ilohim)
@nomalarimm
Kun davomida koʻpgina ishlar qilishga ulgurardik. Televizor koʻrish, ertalabdan kechgacha qoʻshni bolalar bilan oʻynash, toʻyib-toʻyib uxlash, kattalar qilayotgan ishlarini tomosha qilish....
Hozir esa vaqt xuddi shuvillab oʻtayotgandek. Xayronman, nima oʻzgardi?
Chunki bolaligimizda hali sodir boʻlmaydigan narsalar ustida koʻp oʻylamasdik. Lahzalardan zavq olardik. Bugun bilan yashardik, hozirgi holatimizni qiziqarliroq, baxtliroq qilishga urunardik. Bajargan kichkina ishimizni ham qadrlardik, oʻzimizdan koʻnglimiz toʻlardi. Faxrlanardik.
Hozir esa, kelasi kun, oy, yillarning gʻamini yelkaga ortib olganmiz goʻyo. Natijasi tezda koʻrinmaydigan ishlarni qilishni xohlamaymiz koʻpchiligimiz. Shoshyapmiz, oldinga qarab chopyapmiz...
Bari yaxshilik bilan tugasin ilohim)
@nomalarimm