Margaret Mitchell "Shamollarda ketgan xislarim " (yoki shamollar bilan ketganlar, unisyonnie vetrom) romanini yozganida, u oyoq tagi bo‘g‘in artriti bilan og‘riqni yengish uchun vaqt o‘tkazish maqsadida yozishga qaror qilgan edi.
"Shamol bilan ketganlar" –asari bu nafaqat kitob va film – bu bor yo‘g‘i san’at asarigina emas,bu durdona asardir . Asar jahon adabiyotining shox asarlaridan biri bo‘lib, u madaniy meros maqomiga ega , klassika sifatida tan olingan, maktablarda o‘rganiladigan katta asardir . Tarixchilarning fikricha, roman paydo bo‘lishi natijasida urush (jahon urushlari) dan oldingi tariximiz haqidagi tasavvurlarimiz mutlaqo o‘zgargan.
Biroq, agar Margaret Mitchellning oyoq tagi bo‘g‘ini artriti aniqlanmaganida, bu asarlar paydo bo‘lmas edi. Bir muddat u yura olmagan va vaqtini o‘tkazish uchun eri har kuni olib kelgan kitoblarni o‘qigan. Margaretda a’lo darajada adabiy ta’m bor edi va u o‘qigan kitoblarini doim tanqid qilardi.
Oxirida, uning eri bundan charchab, navbatdagi kitob olib kelishini so‘raganida, unga yozuv mashinkasini sovg‘a qilib, hazillashib shunday degan:
— «Peggi, agar senga yaxshi kitob kerak bo‘lsa, nima uchun uni o‘zing yozib chiqmaysan?»
Shunday qilib, "Shamol bilan ketganlar" romani yozildi.
Margaret Mitchell hech qachon yozuvchi bo‘lishni istamagan. Uning uyiga mehmonlar kelganida, o‘z qo‘lyozmasini yostiq ostiga yoki gilam tagiga yashirib qo‘yardi.
1929 yilga kelib, u to‘liq sog‘aydi va o‘z kitobini yozishni tugatdi. Ammo u uni nashr etishni rejalashtirmagan. Kitob aslida faqat o‘n yil o‘tgachgina chop etiladi.
Margaret o‘z asarini nashr etishga bir do‘sti uni hech qachon kitob yoza olmasligini hazillashib aytganidan so‘ng qaror qiladi.
Natija – millionlab nusxalar, 70 marta qayta nashr etish, 37 ta tilga tarjima, Pulitser mukofoti, 8 ta «Oskar» olgan film, mashxur bo‘lib ketgan Skarlett O'Xaraning unutilmas kuchli ayol obrazi, "Bu haqda ertaga o‘ylayman" kabi o‘nlab iqtiboslar.
Mashhur bo‘lmagan, oldin deyarli xech kim tanimagan xonadon bekasi bo‘lmish oddiy o‘qimishli bir ayol Margaret to‘satdan olamshumul mashhur yozuvchiga aylandi.
Biroq u bunday yashin tezlikda kelgan mashhurlikka tayyor emas edi. U jurnalistlarga intervyu bermasdi va kitobxonlar bilan uchrashmasdi. Margaret omma oldida 1939 yilda, "Shamol bilan ketganlar" filmining premerasida ko‘rinish berdi, undan keyin esa yana yopiq hayotga qaytdi.
Ko‘pchilik roman muallifligini Margaretga emas, boshqa kimgadir taalluqli bo‘lganini isbotlashga urinishdi. Gap-so‘zlar bo‘ldiki, go‘yo uning eri romanni uning o‘rniga yozgan yoki Margaret o‘zining marhum buvisi Ennining kundaliklarini ko‘chirib chiqqan.
Shundaymi yoki boshqachami nima bo‘lgan taqdirdayam Margaret boshqa hech narsa yozmadi. 1949 yil avgust oyida uni bir mast taksichi mashinasi bilan urib ketdi. Bu mudxish voqea,u kechasi, eri bilan mahalliy kinoteatrga yo‘l olgan paytda ro‘y berdi.
Shu tariqa u tarixda birgina kitob muallifi sifatida qoldi.
Jon Marsh uning barcha qog‘ozlarini yoqib yubordi, faqat bir necha qo‘lyozma varaqlarini saqlab qoldi – ehtimol, kimdir yana uning muallifligiga shubha qilmasligi uchun.
"Shamol bilan ketganlar" –asari bu nafaqat kitob va film – bu bor yo‘g‘i san’at asarigina emas,bu durdona asardir . Asar jahon adabiyotining shox asarlaridan biri bo‘lib, u madaniy meros maqomiga ega , klassika sifatida tan olingan, maktablarda o‘rganiladigan katta asardir . Tarixchilarning fikricha, roman paydo bo‘lishi natijasida urush (jahon urushlari) dan oldingi tariximiz haqidagi tasavvurlarimiz mutlaqo o‘zgargan.
Biroq, agar Margaret Mitchellning oyoq tagi bo‘g‘ini artriti aniqlanmaganida, bu asarlar paydo bo‘lmas edi. Bir muddat u yura olmagan va vaqtini o‘tkazish uchun eri har kuni olib kelgan kitoblarni o‘qigan. Margaretda a’lo darajada adabiy ta’m bor edi va u o‘qigan kitoblarini doim tanqid qilardi.
Oxirida, uning eri bundan charchab, navbatdagi kitob olib kelishini so‘raganida, unga yozuv mashinkasini sovg‘a qilib, hazillashib shunday degan:
— «Peggi, agar senga yaxshi kitob kerak bo‘lsa, nima uchun uni o‘zing yozib chiqmaysan?»
Shunday qilib, "Shamol bilan ketganlar" romani yozildi.
Margaret Mitchell hech qachon yozuvchi bo‘lishni istamagan. Uning uyiga mehmonlar kelganida, o‘z qo‘lyozmasini yostiq ostiga yoki gilam tagiga yashirib qo‘yardi.
1929 yilga kelib, u to‘liq sog‘aydi va o‘z kitobini yozishni tugatdi. Ammo u uni nashr etishni rejalashtirmagan. Kitob aslida faqat o‘n yil o‘tgachgina chop etiladi.
Margaret o‘z asarini nashr etishga bir do‘sti uni hech qachon kitob yoza olmasligini hazillashib aytganidan so‘ng qaror qiladi.
Natija – millionlab nusxalar, 70 marta qayta nashr etish, 37 ta tilga tarjima, Pulitser mukofoti, 8 ta «Oskar» olgan film, mashxur bo‘lib ketgan Skarlett O'Xaraning unutilmas kuchli ayol obrazi, "Bu haqda ertaga o‘ylayman" kabi o‘nlab iqtiboslar.
Mashhur bo‘lmagan, oldin deyarli xech kim tanimagan xonadon bekasi bo‘lmish oddiy o‘qimishli bir ayol Margaret to‘satdan olamshumul mashhur yozuvchiga aylandi.
Biroq u bunday yashin tezlikda kelgan mashhurlikka tayyor emas edi. U jurnalistlarga intervyu bermasdi va kitobxonlar bilan uchrashmasdi. Margaret omma oldida 1939 yilda, "Shamol bilan ketganlar" filmining premerasida ko‘rinish berdi, undan keyin esa yana yopiq hayotga qaytdi.
Ko‘pchilik roman muallifligini Margaretga emas, boshqa kimgadir taalluqli bo‘lganini isbotlashga urinishdi. Gap-so‘zlar bo‘ldiki, go‘yo uning eri romanni uning o‘rniga yozgan yoki Margaret o‘zining marhum buvisi Ennining kundaliklarini ko‘chirib chiqqan.
Shundaymi yoki boshqachami nima bo‘lgan taqdirdayam Margaret boshqa hech narsa yozmadi. 1949 yil avgust oyida uni bir mast taksichi mashinasi bilan urib ketdi. Bu mudxish voqea,u kechasi, eri bilan mahalliy kinoteatrga yo‘l olgan paytda ro‘y berdi.
Shu tariqa u tarixda birgina kitob muallifi sifatida qoldi.
Jon Marsh uning barcha qog‘ozlarini yoqib yubordi, faqat bir necha qo‘lyozma varaqlarini saqlab qoldi – ehtimol, kimdir yana uning muallifligiga shubha qilmasligi uchun.