Talabalikdan keyingi hayot!
O’qishni bitirgandan keyin kursdoshlar ancha uzoqlashib qolarkan. Kimdir yaxshigina ishga o‘rnashib, shunga ko‘nib ishlay boshlagan. Ayrimlar hali ham kurashga to‘ymay til sertifikati olish uchun o‘qiyotgan, kimdir o‘qib ishlolmayotgan, kimnidir esa ishdan ortib o‘qishga vaqti yo‘q, ishlamay desa, pul kerak. Kimdir uylanmoqda, yana kimdir farzand ko‘radi yaqinda. Nodir akam hali ham bo‘ydoq :)
Xullas, bu yosh, bu davr yuqoridagilar – muqim va sevimli ish, ta’limdagi muvaffaqiyatlar, oila, moddiy erkinlik kabilarga erishishni boshlab yuboradigan, bu erishishlar yo‘lida doimiy band odamlarga aylanadigan davrimiz ekan. Faqat erishganlarimizni shaklan emas, mohiyatan haqiqiy qilib olishimiz qiyin kecharkan.
Men kursdoshlarimning ayrimlari o‘qishni bitirib o‘z sohamizda ketayotganidan hursandman va ta’limni chet elda davom ettirishidan umidvorman. Hammamiz bo‘lsak, yanada yaxshi bo‘lar edi ammo))
Biz institutda o‘z sohamiz yo‘lida aytarli bilim ololmadik. Saboq oldik, tizimning buzuqligini anglab yetdik, xolos, nazarimda.
Ammo shuni ham unutmaslik kerakki, senga yoqmayotgan hayot tarzida kimlardir yashashni xohlaydi, seni afsuslantirayotgan natijalar kimlargadir yetishib bo‘lmas orzu, senga manzur kelmayotgan kasb kimlarningdir maqsadlar daftarida yozilgan. Shunday ekan, sen uchun xayrlisi shu, nolishni bas qil-da yo‘lda davom et, nasib bo‘lsa albatta ko‘rishamiz.
@muxtorovz