Oldinlari tanqid qilishsa yoqmas edi. Xato fikrlaganimni yoki aybimni aytishsa ularni yomon ko'rib qolardim.
Jirraki bola bo'lganman, urushqoq, faqat o'zinikini haq deydigan. O'zidan, aqilli kimnidir yasab olgan bola edim.
Vaqtlar o'tdi, hozir tanqid qilsa o'sha odamga hurmatim oshyapti. Xato qilganimni tan olishni o'rgandim. Ularni to'g'rilash uchun, o'sha yo'lni bosib o'tgan insonlardan yordam so'rashga uyalmayapman.
Bu qandaydir hotirjamlik berdi. Barcha narsaga aqlim yetadi, o'zim hal qila olaman degan ma'suliyatni mazmunini anglashni boshladim.
O'zimga o'xshagan o'smirlarga duch kelsam, kulib qo'yaman. Ular ham hozir shunday o'ylashmoqda, go'yoki ular hech qachon adashishmaydi.
Yoshlikdaku mayli, bu xatolar asta sekin bizni tarbiyala boshlaydi. Ammo, 40 yoshda ham bola bo'lib qolganlarga, buning badali og'irroq keladi.
Notog'ri fikrlayotganingizni sizga kimdir isbotlab bera oldimi, demak xatoingizni tan olish vaqti kelibdi.
@gayratbek_xoldarov