Yaqinda bir kursdoshim to'g'ri so'zni gapirgani uchun o'qishdan haydaldi. Eng qizig'i unga terrorist, radikal, ekstremist va h.k. ayblar qo'yildi. Diniy qo'mita uning aybsizligini tasdiqladi, sud oqladi. Lekin, o'qishdan qolib ketdi. Bugun ko'rishganimizda u o'zini kir ipiga ilingan, shamol har qayoqqa uchirayotgan kiyimga o'xshab qolgani haqida aytdi. Bu mojarolar boshlanganida qo'limdan keladigan nima ish bo'lsa hammasini qildim. Lekin, meni imkonim uni bu vaziyatdan chiqarishga yetmadi...
Men eng ko'p xafa qilgan narsa, kursdoshlarimning birlashmagani, birgalikda uning tarafini olmagani, bee'tiborlik va loqaydlik qilishgani bo'ldi.
Albatta, o'zbekmiz, qayerga ham borardik. Qodiriylarni o'zimiz tutib berib, olib ketishayotganida indamay qarab turganmiz...