"Takomillashtirilayotgan" o'quv dasturlarida pedagogikaning tamal qonuniyatlari hisobga olinadimi?Respublika ta'lim markazining bir paytning o'zida ikki "kreslo"ni
egallagan yangi rahbariyati "o'quv dasturlarini takomillashtirish" deb atalgan jarayondan uzuq-yuluq
videolavhalar berishda davom etmoqda. Qizig'i, umumiy o'rta ta'lim tizimida yagona dastur
mavjud emasligini, turli sinflar turli davrlarda yaratilgan va bir-biriga nomutanosib dasturlar-u darsliklar asosida tahsil olayot "kasha"
vaziyat yuzaga kelganini hisobga olsak, aynan qaysi dastur "takomillashtirilayotgani" haqida savol hali ham ochiq qolmoqda. Jamoatchilik va mutaxassislar uchun, masalan, bunday uzuq-yuluq reklama
videolaridan ko'ra aynan qaysi dastur "takomillashtirilyapti", "takomillashtirish" deganda aynan nima nazarda tutilmoqda, bunda qaysi tamoyillar va
ma'lumotlarga tayanilmoqda, jarayon "o't-o'lanni
boshqa rangga bo'yash" - Kembrijdan falon pulga o'rganib kelingan yangi jadvallarga solishdan nimasi bilan farq qilmoqda - shu haqida tahliliy ma'lumotlar berilgani foydaliroq bo'lardi.
Masalan, xuddi shu markazning oldingi rahbari Milliy o'quv dasturi yaratilayotgan paytda bergan
intervyusida uning oldingi dasturlardan farqi, maqasadi haqida gapirgan edi. Lekin, o'ylaymanki, markazning hozirgi rahbari bunday batafsil va ochiq muloqotga taklif qilish imkonsiz - chunki biladiki, beradigan har qanday ma'lumotlari qiziq xulosalarga va javobi yo'q yangi savollarga yetaklashi mumkin.
Shunday savollardan biri: "o'quv dasturlarini takomillashtirish" deganda shu paytgacha trillionlar sarflab chiqarilgan (
?) va qaysi dasturlar asosida yaratilgani haligacha ochiqlanmagan darsliklarga "podgon" qilish - dasturlarni chiqarib bo'lingan darsliklarga
moslash tushunilmayaptimi? "Takomillashtirish" jarayonida shu paytgacha "ignor" qilingan pedagogikaning bazaviy qonuniyatlari hisobga olinadimi?
Oddiy misol. Yangi o'quv materialini o'qitishda
o'quvchida mavjud bilim, ko'nikmalar, hayotiy tajribani hisobga olishning zarurati - hozirgi zamon pedagogikasi uchun yangilik emas. Bu haqda o'z vaqtida XX asrning buyuk psixologlaridan biri, zamonaviy pedagogik qarashlarning "ota"laridan biri Piaje ham
yozgan edi. Keyinchalik
"sxemalar nazariyasi"ni boshqa olimlar ham
rivojlantirishdi, yangi bilimning samarali o'zlashtirilishi uchun ularning muhimligi
tajribalarda ham isbotlangan. Sxemalarning matnni tushunishdagi ahamiyati haqida ham yetarlicha yozilgan (masalan, qarang:
1,
2). Qizig'i, olimlar abstrakt tushuncha sifatida tadqiq qilgan "sxemalar"ning fiziologik, jismoniy asosi borligini - miya qabul qilayotgan yangi ma'lumot miyada mavjud ma'lumotlar bilan bog'lanmasa, sinapslar o'rtasidagi bog'lanishlar yaxshi bo'lmasligini zamonaviy kognitivistikadagi tadqiqotlar ham (masalan,
qarang) ham isbotlaydi.
Pedagogikaning ushbu tamal tushunchalari hisobga olinmaganini, masalan, 2024-yilgi 5-sinf "Adabiyot"
darsligida ko'rishimiz mumkin. Yaqool misol - darslikning boshida keltirilgan "Tilla baliqcha"
she'ri. Adabiyotshunoslar tomonidan chuqur ramziy ma'noga ega, deya e'tirof etiladigan (masalan, qarang: akademik Baxtiyor Nazarov hammuallifligidagi 11-sinf adabiyot