чиқдим.
-- Мен - қулоғим ёнидан таниш овоз эшитилиши
билан бақириб юбордим.
-- Жин урсин, эсини еган телба. Мени уйимда нима
бор сенга - қаршимда жилмайиб турган Сердорга
бақира кеттим
-- Сен бор - кулимсиради.
-- Мени нима қиласан? - бироз қўрқув билан
қарадимда қўлимдаги пичоқни қаттиқроқ ушлаб
олдим.
-- Белги бўйнингда бўлмаса, албатта танангни
қатидадир бор. Мен кўришим керак, шунинг учун
келдимда гўзал қиз
-- Вой сурбет. Нега энди сенга кўрсатишим керак.
Уялмайсанми?
Менда ҳеч қандай белги йўқ .
-- Синаб кўрамиз - дея мен томон қадам босиб
кела бошлади.
Ортга юриб кичиккина хонани деворига тиралиб
қолдим.
-- Яқинлашма, танамда ҳеч қандай белги йўқ -
дея йиғламсираб гапирдим. У гапимга парво ҳам
қилмай қўлини кийимимга олиб борди.
-- Тегма! - у кийимимни ушлаши билан қўрқиб кеттим.
- Яхшии..ўзим кўрсатаман. - бошқа иложим ҳам
қолмади.
-- Билгандим. Кўрсатақол - мамнун жилмайди.Ҳўрсинганча кийимимни билак қисмини кўтариб
белгини кўрсаттим.
Уни кўзлари порлаб кетти.
-- Сен сирелиссан!!!
Нақд бойликсанкуууу! - ҳурсанд ҳолда тўсаттан
қучиб олди. Уни бу ҳаракатидан жинни бўлиб
қолаёздим.
Жаҳлим шунчалик қайнар эдики бир кучимни тўплаб
оёғига тепдим.
Мен бир нарсани ҳисобга олмагандим. У вампер,
унга таср қилмайди, ҳатто чумоли чаққандек ҳам
бўлмайди. Мени оёғим эса оғриқ тасирида қизиб
кетти.
-- Ай, ай аййййййй. Жин урсин темир! - бақирганча
уни ўзимдан итариб юбордим.
-- Мени айбим нима? - чиройли кулимсиради - ўзингку
мени тепган. Қани бир кўрайчи - руҳсатимсиз
оёғимни ушлаб кўздан кечира бошлади
-- Ҳеч нима керакмас. Уйимдан ёқолсанг
бўлгани. Ортиқ сени кўришни ҳоҳламайман! -
оёғимни зўрға босиб уни итариб ташлай бошладим
-- Буни иложи йўқ. Энди ҳар куни кўрасан -
жилмайганча қўлини силкиб чиқиб кетти.
-- Даф бўл - эшикни қаттиқ ёпиб ётоғимга ётиб
олдим.
Ёқимли туш тасирида жилмайганча кўзларимни
очдим. Тушимда Фариз билан ўтказган бахтли, жуда
ҳам бахтли кунларимни кўрдим.
Кўзимда ёш билан кулимсираб ўрнимдан турдим.
Бир қадам босишим билан оёғимда нимадирборлигини ҳис қилиб ҳайрон қолганча боя оғриётган
оёғимга қарадим.
Қизиқ оёғимга қандайдр мато боғланган эди. Бироз
ҳайрон қолиб ўйланиб қолдим. Бу матони ўзим
боғлаганим йўқ. Демааак бу Сердор, оббооо.
Юзимни буриштириб хонадан чиқдим. Қорним мисли
сурнай чалаяпти.
Бироз чўлоқланганча ошхона томон йўл олдим,
мени ҳайрон қолдиргани эса ошхонада фартук тақиб
олиб мевани маҳорат билан тўғраётган Сердор бўлди.
Ҳавфсаласиз унга тикилиб туриб ортимга ўгирилиб
ётоқхонамга кириб кеттим. Аниқ биламан, унга
гапирганни фойдаси йўқ. Бекорга асабим кетгани
қолаяпти.
Нақадар жирканчлик, сирелислигимни билиб энди менга
меҳрибончилик қилаяпти.
Ётоқда ётавердим, бироздан сўнг Сердор
ётоқхонамга безбетларча кириб келди.
-- Нима ҳоҳлайсан мендан зулук - захримни
сочмай тура олмадим.
-- Турақол гўзалим. Қорнингни овози менгача
эшитиляпти - заҳарҳанда гапларимга парво ҳам
қилмай жилмайганча тепамга келиб туриб олди.
-- Сен кетсанг ейман.
Чиқиб кет уйимдан - юзимни кўрпа билан тўсиб
олдим.
-- Қайсарлик қилма, тур.
-- Ёқол
-- Ҳумайро?
-- ...-- Гўзал қиз? -- ...
Индамагинмга у ҳам жимиб қолди. Ҳайрият чиқиб кетти шекил...
Гапим оҳирига етмай устимдаги кўрпа учиб кетти. -- Кўтариб олишимни кутаяпсанми? -- Тииииинч қооўй мени - аламдан бақирганча
кўзларимни қайта юмдим. -- Балки уйқудан уйғониш учун сеҳрли бўсани
кутаётгандирсан? Ҳоҳлайсанми? -- айёрона овози янгради.
-- Жин урсин сени! - ўрнимдан тезлик билан туриб
кеттим. У ҳам боғланиш ўрнатишини ҳоҳламасдим. -- Мана энди ақлинг кирди.
-- Билиб қўй агар менга яқинлашадиган бўлсанг ўзимни ўлдираман! - қатъият билан такрорладим. - Мен ҳазиллашмаяпман. Бу қўлимдан келади. Яшашимга сабаб ҳеч бир сабаб йўқ. Жонимга қасд қилиш эса жуда оссон. Шунинг учун менга яқинлашма - қўлимни бигиз қилиб огоҳлантирган бўлдимда ошхона томон чиқиб кеттим
-- Мен - қулоғим ёнидан таниш овоз эшитилиши
билан бақириб юбордим.
-- Жин урсин, эсини еган телба. Мени уйимда нима
бор сенга - қаршимда жилмайиб турган Сердорга
бақира кеттим
-- Сен бор - кулимсиради.
-- Мени нима қиласан? - бироз қўрқув билан
қарадимда қўлимдаги пичоқни қаттиқроқ ушлаб
олдим.
-- Белги бўйнингда бўлмаса, албатта танангни
қатидадир бор. Мен кўришим керак, шунинг учун
келдимда гўзал қиз
-- Вой сурбет. Нега энди сенга кўрсатишим керак.
Уялмайсанми?
Менда ҳеч қандай белги йўқ .
-- Синаб кўрамиз - дея мен томон қадам босиб
кела бошлади.
Ортга юриб кичиккина хонани деворига тиралиб
қолдим.
-- Яқинлашма, танамда ҳеч қандай белги йўқ -
дея йиғламсираб гапирдим. У гапимга парво ҳам
қилмай қўлини кийимимга олиб борди.
-- Тегма! - у кийимимни ушлаши билан қўрқиб кеттим.
- Яхшии..ўзим кўрсатаман. - бошқа иложим ҳам
қолмади.
-- Билгандим. Кўрсатақол - мамнун жилмайди.Ҳўрсинганча кийимимни билак қисмини кўтариб
белгини кўрсаттим.
Уни кўзлари порлаб кетти.
-- Сен сирелиссан!!!
Нақд бойликсанкуууу! - ҳурсанд ҳолда тўсаттан
қучиб олди. Уни бу ҳаракатидан жинни бўлиб
қолаёздим.
Жаҳлим шунчалик қайнар эдики бир кучимни тўплаб
оёғига тепдим.
Мен бир нарсани ҳисобга олмагандим. У вампер,
унга таср қилмайди, ҳатто чумоли чаққандек ҳам
бўлмайди. Мени оёғим эса оғриқ тасирида қизиб
кетти.
-- Ай, ай аййййййй. Жин урсин темир! - бақирганча
уни ўзимдан итариб юбордим.
-- Мени айбим нима? - чиройли кулимсиради - ўзингку
мени тепган. Қани бир кўрайчи - руҳсатимсиз
оёғимни ушлаб кўздан кечира бошлади
-- Ҳеч нима керакмас. Уйимдан ёқолсанг
бўлгани. Ортиқ сени кўришни ҳоҳламайман! -
оёғимни зўрға босиб уни итариб ташлай бошладим
-- Буни иложи йўқ. Энди ҳар куни кўрасан -
жилмайганча қўлини силкиб чиқиб кетти.
-- Даф бўл - эшикни қаттиқ ёпиб ётоғимга ётиб
олдим.
Ёқимли туш тасирида жилмайганча кўзларимни
очдим. Тушимда Фариз билан ўтказган бахтли, жуда
ҳам бахтли кунларимни кўрдим.
Кўзимда ёш билан кулимсираб ўрнимдан турдим.
Бир қадам босишим билан оёғимда нимадирборлигини ҳис қилиб ҳайрон қолганча боя оғриётган
оёғимга қарадим.
Қизиқ оёғимга қандайдр мато боғланган эди. Бироз
ҳайрон қолиб ўйланиб қолдим. Бу матони ўзим
боғлаганим йўқ. Демааак бу Сердор, оббооо.
Юзимни буриштириб хонадан чиқдим. Қорним мисли
сурнай чалаяпти.
Бироз чўлоқланганча ошхона томон йўл олдим,
мени ҳайрон қолдиргани эса ошхонада фартук тақиб
олиб мевани маҳорат билан тўғраётган Сердор бўлди.
Ҳавфсаласиз унга тикилиб туриб ортимга ўгирилиб
ётоқхонамга кириб кеттим. Аниқ биламан, унга
гапирганни фойдаси йўқ. Бекорга асабим кетгани
қолаяпти.
Нақадар жирканчлик, сирелислигимни билиб энди менга
меҳрибончилик қилаяпти.
Ётоқда ётавердим, бироздан сўнг Сердор
ётоқхонамга безбетларча кириб келди.
-- Нима ҳоҳлайсан мендан зулук - захримни
сочмай тура олмадим.
-- Турақол гўзалим. Қорнингни овози менгача
эшитиляпти - заҳарҳанда гапларимга парво ҳам
қилмай жилмайганча тепамга келиб туриб олди.
-- Сен кетсанг ейман.
Чиқиб кет уйимдан - юзимни кўрпа билан тўсиб
олдим.
-- Қайсарлик қилма, тур.
-- Ёқол
-- Ҳумайро?
-- ...-- Гўзал қиз? -- ...
Индамагинмга у ҳам жимиб қолди. Ҳайрият чиқиб кетти шекил...
Гапим оҳирига етмай устимдаги кўрпа учиб кетти. -- Кўтариб олишимни кутаяпсанми? -- Тииииинч қооўй мени - аламдан бақирганча
кўзларимни қайта юмдим. -- Балки уйқудан уйғониш учун сеҳрли бўсани
кутаётгандирсан? Ҳоҳлайсанми? -- айёрона овози янгради.
-- Жин урсин сени! - ўрнимдан тезлик билан туриб
кеттим. У ҳам боғланиш ўрнатишини ҳоҳламасдим. -- Мана энди ақлинг кирди.
-- Билиб қўй агар менга яқинлашадиган бўлсанг ўзимни ўлдираман! - қатъият билан такрорладим. - Мен ҳазиллашмаяпман. Бу қўлимдан келади. Яшашимга сабаб ҳеч бир сабаб йўқ. Жонимга қасд қилиш эса жуда оссон. Шунинг учун менга яқинлашма - қўлимни бигиз қилиб огоҳлантирган бўлдимда ошхона томон чиқиб кеттим