Ҳаётий сабоқлар

Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳи ва барокатуҳ!

Бугун чоршанба!
26 февраль, 2025
27 шаъбон, 1446

Аллоҳ таоло бугунги муродбахш кунимизни барчамиз учун эзгуликларга, хайру баракотга ва савобларга тўла қилсин!
Соғ-саломат, тинчлик-хотиржамликда уйғотган Раббимизга ҳамду санолар бўлсин!
Алҳамдулиллаҳ!

Ҳазрат Али уйдан олти дирҳам олиб бозорга бордилар. Энди савдо қилаётган пайтда икки кишининг келишмай турганини кўрдилар. Бири қарзини қистар, иккинчиси бироз муҳлат беришини сўраб ялинарди. Олти дирҳамини уларга бериб тинчитган ҳазрат Али уйга бўш қайтишга мажбур бўлдилар:
– Ота, мева олиб келдингизми? Ейдиган ҳеч нарса олмадингизми, ота?  Ота, очман!
Ҳазрат Алининг юраги парча-парча бўлди. Кўзлари ёшга тўлди. «Ҳозир олиб келаман», деб уйдан чиқдилар. Нима қилишни, қаерга боришни билмасдилар. Шу пайт олдиларидан туя етаклаган киши чиқди.
– Али, туя оласанми?
– Ҳозир пулим йўқ.
– Кейин берарсан, сенга ишонаман.
– Ундай бўлса, оламан. Қанча?
– Юз дирҳам.
– Майли, олдим. Туяни етаклаб тўғри бозорга бордилар. У ерда туяга дарҳол харидор чиқди.
– Туя сотасанми, Али?
– Ҳа, сотаман.
– Уч юз дирҳамга сотасанми?
– Ҳа, олинг.
Пулга дарҳол бозор-ўчар қилдилар, болаларига егулик, мевалар харид қилиб уйга қайтдилар. Ўша куни уйларида байрам бўлди. Бир томондан юз берган воқеа муҳокама қилинар, иккинчи ёндан таом ҳозирланарди. Шу куни Пайғамбар алайҳиссалом уларникига келдилар.
– Сенга туя сотган одам кимлигини биласанми, Али?
– Йўқ, Аллоҳнинг расули.
– Ҳазрат Жаброил эди. Туянгни ким олганини биласанми?
– Йўқ, Аллоҳнинг расули.
– У зот ҳазрат Исрофил эди. Туя эса жаннат туяларидандир. Бир мусулмонни эҳтиёждан қутқарганинг учун буюк Аллоҳ сени мукофотлади.

P.S.: Дарҳақиқат, азизлар, бандасига бирни берсангиз, Яратган, албатта, сизга ўн қилиб қайтаради. Шахсан ҳаётимда жуда кўп гувоҳи бўлганман. Шунинг учун, доимо эҳсон қилиб туринг!!!

Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳи ва барокатуҳ!

Бугун сешанба!
25 февраль, 2025
26 шаъбон, 1446

Аллоҳ таоло бугунги кунимизни барчамиз учун эзгуликларга, хайру баракотга ва савобларга тўла қилсин!
Соғ-саломат, тинчлик-хотиржамликда уйғотган Раббимизга ҳамду санолар бўлсин!
Алҳамдулиллаҳ!

Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳи ва барокатуҳ!

Бугун душанба!
24 февраль, 2025
25 шаъбон, 1446

Аллоҳ таоло бугунги кунимизни ва янги ҳафтамизни барчамиз учун эзгуликларга, хайру баракотга ва савобларга тўла қилсин!
Соғ-саломат, тинчлик-хотиржамликда уйғотган Раббимизга ҳамду санолар бўлсин!
Алҳамдулиллаҳ!

Бир йигит отасига:
– Гўзал бир қизни кўрдим. Унинг ҳусну-жамоли мени ўзига ром этди, кўзлари сеҳрлаб олди, –дебди.

Ўғлининг гапидан хурсанд бўлган ота:
– Қани, қаерда экан сен айтаётган қиз? Юр, уни сенга олиб бераман, – дебди ва йўлга тушибдилар...

Ота қизни кўргач унга маҳлиё бўлибди ва ўғлига:
– Қулоқ сол, ўғлим, бу қиз сенинг тенгинг эмас, унга лойиқ эмассан. Бу қиз ҳаётда тажрибаси бор ва унга таяниб иш тутадиган мендек инсонга муносиб! – дебди.

Отасининг гапларидан ҳайрон қолган ўғил:
– Йўқ, ота, бу қизга мен уйланаман ва сиз тўсқинлик қилолмайсиз! – дебди.

Ота-ўғил бу муаммони ҳал қилиш учун навбатчи зобит олдига йўл олдилар ва у ердаги зобитга бор гапни айтиб бердилар.

Уларни тинглагач зобит:
– Қизни олиб келинглар ўзидан сўраймиз қай бирингизни танлар экан, – деди.

Қиз келгач зобитнинг кўзлари қамашди, эс-ҳушини йўқотди ва ҳуснига мафтун бўлди. Ота-ўғилга:
– Йўқ, бу қиз сиз иккингизга тўғри келмайди. Шаҳарда энг келишган, мен каби хушсурат инсонга муносиб! – деди.

Энди учовлари талашиб-тортишиб вазир ҳузурига бордилар.

Қизни кўрган вазир:
– Бу қиз мендек вазирга турмушга чиқишга лойиқ! – дебди.

Шу билан тўрттовлон баҳслашиб кетибдилар. Ахири шаҳар ҳокимига борибдилар. Ҳоким:
– Мен сизларнинг муаммоингизни ҳал қилиб бераман. Қизни чақиринг! – дебди.

Ҳоким қизни кўриб:
– Сизлар унга тўғри келмайсизлар. Бу гўзалга мендек ҳоким муносиб! – дебди.

Охир-оқибат ҳаммалари жанжаллашиб, тортишиб кетибдилар.
Шунда қиз:
– Бу масаланинг ечимини биламан! Мен югураман, сизлар эса менинг ортимдан қувлайсизлар. Ким мени биринчи ушлаб олса, мен ўшаникиман, – дебди ва қочишни бошлабди. Қолганлар: йигит, отаси, зобит, вазир, ҳоким эса уни қувлай кетибдилар. Қизнинг ортидан югуриб борар эканлар, тўсатдан тубсиз чуқурликка тушиб кетибдилар.

Юқоридан қиз уларга қараб:
– Мени танидингларми?! Мен ДУНЁман! Ҳамма одамлар менинг ортимдан югурадилар... Мени қозониш учун мусобақалашадилар... Мени қўлга киритаман деб, динларига эътиборсизлик қиладилар... Натижада менга етай-етай деганларида қабрга қулайдилар... Мен эса, қочавераман-қочавераман!... – дебди.

Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳи ва барокатуҳ!

Бугун якшанба!
23 февраль, 2025
24 шаъбон, 1446

Аллоҳ таоло бугунги дам олиш кунимизни барчамиз учун эзгуликларга, хайру баракотга ва савобларга тўла қилсин!
Соғ-саломат, тинчлик-хотиржамликда уйғотган Раббимизга ҳамду санолар бўлсин!
Алҳамдулиллаҳ!

Аёл фақат емоқ-ичмоққа, кийим-кечакка, турар жойгагина муҳтож бўлмайди. Балки у:
— аччиқ изтиробларнинг ўрнини босадиган ширин сўзга;
— ҳаётнинг аёвсиз зарбалари ярасини силайдиган меҳрибон қўлга;
— машаққатларни эсдан чиқаришга кўмак берадиган мушфиқ қалбга;
— оғир кунлар тушганида бошини елкасига қўйиб суяна оладиган суянчиққа ҳам муҳтождир.

• Биласизми, кўр одам кўришни бошалаши билан биринчи навбатда нима қилади? Бутун умр унга ёрдам берган ҳассани ташлаб юборади.
• Бу ҳаётнинг аччиқ ҳақиқати!
Одамларга фойда келтиришни тўхтатганингизда уларнинг ҳақиқий юзини кўрасиз.
• Баъзилар фақат керак бўлганингиздагина сизни қадрлашишади...

Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳи ва барокатуҳ!

Бугун шанба!
22 февраль, 2025
23 шаъбон, 1446

Аллоҳ таоло бугунги кунимизни барчамиз учун эзгуликларга, хайру баракотга ва савобларга тўла қилсин!
Соғ-саломат, тинчлик-хотиржамликда уйғотган Раббимизга ҳамду санолар бўлсин!
Алҳамдулиллаҳ!