Керри харидорларга тўла йўллардан ошиқмай ўтиб бораркан, витриналардаги тақинчоқлар, қимматбаҳо нарсалар, либослар, ёзув асбобларига суқланиб қарарди. Ҳар бир пештахта унинг кўз ўнгида ярқироқ ва ўзига тортувчи манзара ҳосил қиларди. Қиз ҳар бир тақинчоқ, ҳар бир қимматбаҳо буюмнинг мафтункор кучини сезиб бораётганига қарамай, уларнинг бирортаси олдида тўхтамасди.Бу ердаги нарсаларнинг бари унга керак, ҳаммасида ўзида бўлишни истарди. Бежирим туфлилар, бежирим туфлилар, пайпоқлар, ўхшатиб жимжима қилинган юпкалар, тўрлар, ленталар, тароқлар, ҳамёнлар—қўйинг-чи, ҳар бир буюм юрагига ўт солар, лекин Керри улардан бирортасини ҳам сотиб олишга қурби етмаслигиини очиқ-ойдин сезарди. У нон топиш пайтида сафил ва ишсиз. Унга қараган ҳар бир сотувчи унинг пулга муҳтож, қашшоқ эканлигини пайқаши турган гап.

Дарвоқе, Керри гўзаликдан маҳрум бўлган совуқ, ҳисоб-китобли оламга тушиб қолган асабий ва ўта таъсирчан қизга мутлақо ўхшамасди.Шундай бўлса ҳам аёллар барибир либосдан сиқилиб қолишса қаттиқ қайғуришади.

"Бахтиқаро Керри" Теодор Драйзер

@fayzbog_uz