Nega faqat baxtli onlarni muhrlab qoldiramiz xotiralarga - telefon xotirasiga, o'z xotiramizga
Menimcha, baxtsiz, umidsiz, hech kimsiz, yo'lsiz, xullas shunaqa vaqtlarni ham muhrlab qo'yish kerak, toki yana shunday bir ahvolga tushganingda ko'rasan, oldin ham chiqqanmanku, endi ham chiqaman bu ahvoldan deb. Qaytaga motvatsa bo'ladi deyman-da