Hammasini tashlab qayerlargadir ketib qolging kelgan payti, seni kutubxonada kutaman.
Dardlaring, muammolaring haqida so’ramayman. Sen ham bulardan gapirmaysan. Dunyo ishlari haqida og’iz ochmaymiz, xullas.
Bir juft qahva ustida o’zimiz, hislarimiz, qiziqishlarimiz haqida gaplashamiz.
Hech qanday sohtalik va mulozamatlarsiz suhbatlashamiz. O’qiyotgan kitobim haqida gapirib beraman, istasang. Sen ham gapirsang, eshitaman jimgina.
Lekin, hech qanday muammolar haqida gaplashmaymiz. Bu suhbatimiz dunyo haqida bo’lishini istamayman, tushun. O’zi baridan bezib, hammasidan ketking kelganida meni oldimga kelgan bo’lsang, yana yarangni yangilashni xohlamayman. Agar, nobodo mendan tasalli kutadigan bo’lsang, "O’tib ketadi"dan uyog’iga o’tolmayman, uzr. Chunki faqat shu jumla bilan ovutaman o’zimni ham..
Qalblarimizga mahzunlik oralamasligi uchun ham tashvishlar, muammolar haqida gaplashmay turamiz o’sha payt..
Shinamgina bookcafe, kitoblar va qahva - ideal atmosfera.
Bularni to’ldirib turadigan esa - ikkimiz..