Ёзиш – далиллар ўрнига шунчаки ҳарфларни қўйиб чиқиш эмас, ёзиш – хавфли саёҳатга отланиш
деган гап.
***
Худбинлик, қанчалик ажабланарли бўлмасин, уят-
сизлик билан бемалол ёнма-ён яшайверади.
***
Рашкдан оқилликни излашнинг маъниси йўқ.
***
Инсоний муносабатлар фақатгина инсоний
меҳнатнинг қуйруғидир.
***
Муҳаббат ниқобларни юлқиб ташлайди, шунинг
учун суюкли одамингга атаб ниқоб тақиб олишга ҳа-
ракат қилиш керак. Зеро, ниқоб бўлмаса, уни юлқиб
олиш қувончи ҳам бўлмайди.
***
Афтидан, ҳеч нарса содир бўлмаганда ёзишни
бошлаш лозим.
***
Қадим замонларда «Агар омад ухлаётган бўлса –
кут», деб жуда тўғри гапиришган.
***
Ёзувчи бўлиш истаги – одатий худбинликдир. Бу
қўғирчоқ ўйнатувчи бўлиш ва бу билан ўзини бошқа
қўғирчоқлардан ажратиб кўрсатишга интилишдир. Аёл-
лар худди шу мақсадда пардоздан фойдаланишади.
***
Темир дарвозалар, баланд ва қалин деворлар
эмас, балки маҳбус хонасидаги эшикка ўрнатилган