15-noyabrda bu she‘rning misralarini yozishni boshlaganman. Shundan buyon har kuni satrlarni qayta o‘qidim, har kuni yozmoqchi bo‘lganlarimni qofiyaga solishga harakat qildim, har kuni nega tugatolmayapman, nega davom etolmayapman deya o‘yladim. Nasibamiz bugunga atalagan ekanki, yarim tundan o‘tib so‘nggi nuqtani qo‘ydik. Shukur.
Nima demoqchi ekanimni tushunadiganlar bo‘lsa, ko‘ngil xotirjam. Zero, sas-sadosiz, va so‘zning harakatini tushuna olmaydigan o‘quvchining yo‘qligi yaxshiroqdir :(