Копа Америкадан кейин "Барселона"ни тарк этиш ҳақида жиддий ўйлай бошладим, чунки ўзимни руҳий жиҳатдан яхши ҳис қилмаётгандим (токи Ханси Флик мени чақирмагунча). Ўша давр жуда оғир эди... ҳар куни у ёки бу жамоага ўтаётганим ҳақида миш-мишлар тарқаларди. Ҳамма кутилгандан ҳам ёмонроқ мавсум ўтказганим ва кетишим ҳақида ёзар, гапирарди.

Флик менга қўнғироқ қилди ва қарор қабул қилишдан олдин машғулотларга келишимни сўради, чунки у мен билан яқиндан гаплашмоқчи эди. Бу менинг қолиш қароримдаги бурилиш нуқта бўлди. Мен хотиним билан гаплашдим ва унга айтдим: "Агар бу одам чиндан адолатли бўлса ва мен машғулотларга сарфлаётган кучимни кўрса, мен уни бир ҳафта ичида ишончини қозонаман ва билдирган ишончидан афсусланмайди".