Ojiz qolganimizda, qoʻlimizdan hech narsa kelmay qolgan payt ham, hech boʻlmasa orzu qilish kerak ekan. Har holda orzu qilishga har kim qodir.
2010 yil Work & Travel dasturi orqali AQSHga borganimda, Lifeguard (suvda qutqaruvchi) boʻlib ishlaganman, va sovuq oʻtgan shekilli tishim qattiq ogʻrib qolib muddatidan erta ortga qaytishimga toʻgʻri kelgan. Oʻsha payt men bilan borgan doʻstlarim buni yaxshi bilishadi. Ular mendan soʻng ancha qolishdi AQSHda.
Toʻgʻrisi muddatidan oldin ortga qaytish juda alam qilgan. Chunki 20 yoshlik yigit, AQSHda, maza qilib yurgan edim, ishlab, oʻrganib, doʻstlar orttirib, sayohat qilib.
Qaytar ekanman, Chicagodagi OʻHare aeroportida oʻtiribman, parvozimni kutib. Aeroport oynasidan shundoq uni yonida joylashgan Hilton mehmonxonasi koʻrinib turardi. Zerikdim. Qoʻlimda notebook bor edi, yangi sotib olgan edim, ochdim-da yoza boshladim. Ichimdagi alamni yozdim, qaytib ketayotganim haqidagi hislarimi yozdim, va oxirida taxminan shunday jumlalar bor edi. “Xudo xohlasa shu yerga yana albatta qaytib kelaman. Chicagoda yashayman. Erta qaytayabman-mi uyimga, yana kelaman AQSHga. Endi nafaqat oʻzim, balki butun oilam bilan kelaman. Kelaman va shu Hiltonda turaman 1-2 kun!!!”. Ortidan 3 ta undov ham bor, xuddi oʻzimga-oʻzim vaʼda berganday.
Oradan yillar oʻtdi. U yozganlarim esimdan ham chiqib ketdi. Kompyuter ham yoʻq boʻlib ketdi eskirib. 2015 yil AQSH ga qaytdim magistratura oʻqishga. Los Angeles, Californiya. Magistraturani tugatdim, maqsad AQSHda qolish. Vizaga sponsorlik qilib bera oladigan ish qidira boshladim. EPAMga kirdim, AQSHda turib, ular hali Oʻzbekistonga kelishmagan edi. Google ga ishlaysan deyishdi, San Franciscoga koʻchib oʻtishing kerak dedi, H1B visa qilib berishdi. Yoʻq dedim. Forte Group ga kirdim, ular Chicagoga koʻchib oʻtasan, Green Cardta qilib beramiz deyishdi. Menga Forte koʻproq yoqdi, qolaversa San Franciscodan koʻra Chicago yashashga arzonroq edi. Beixtiyor hoʻp dedim (xuddi Alloh meni boyagi orzuyimga, niyatimga boshlab borayotganday). Lekin Chicagoga qaytaman deb 7-8 yil oldin yozgan notelarim esimda ham yoʻq.
Chicagoga koʻchib oʻtdik oilaviy. Los Angeles dan poyezda keldik, yuklarimiz koʻp boʻlgani uchun. Yashab yurdik, bir necha hafta oʻtdi. Bir doʻstimiz Chicagoga kelishi kerak bo'lib qoldi, aeroportga uni kutib olishga chiqdim. Aeroportga yetib borar ekanman, tanish manzaradan qotib qoldim. Aeroport va uni yonida joylashgan Hilton mehmonxonasi! Hotiralarim birin-ketin koʻz oldimdan oʻta boshladi. Hammasi esimga tushdi! Qidirib borib bundan 7-8 yil oldin oʻtirib yozgan kursimni ham topdim, turibdi (yerga qotirilgan). Uyga yetib bormagunimcha 2010 yildan qolgan xotira miyamda tinmay aylandi, Allohni ishlariga, nega kelishni reja ham qilmagan joyimga, Chicagoga aylanib-oʻrgilib qaytib kelib qolganimni tushunganday boʻldim.
Uyga kelib ayolim va qizimga boʻlganlarni va xotiralarimni aytib berdim. Ular hayron. Onasi, qiladigan yana bitta ishimiz qoldi dedim. Telefonni qoʻlimga oldimda Hiltonga qoʻngʻiroq qilib ertagilikka bitta lux xona book qilib qoʻydim. Ertasiga keldik, oilaviy, Hiltonda 1 kun orzularimizni yashab ketdik, atayin!
Shundan beri Chicagoga bogʻlanib qoldim. Niyat ketgan ekan :)
@ZafarbekIbrohimov
